[ عَـــرٌوسٍ خٌـــونـــْ ]

#پارت_237

بی اعتنا چشم ازش گرفتم و وارد عمارت شدم تعدادی مهمان توی پذیرایی نشسته بودن و مشغول خرف زدن و خوردن بودن!

انگار نه انگار مراسم عذا بود نفس عمیقی کشیدم و با خودم فکر کردم
هیچ کدوم از این ادما الان براشون مهم نیست کسی مرده و مراسم ترحیمشه!بیشتر دارن به این فکر میکنن چاییشون سرد نشه…

خلوت ترین نقطه ی سالن رو انتخاب کردم و نشستم بساط پذیرای رو خیلی زود برام مهیا کردن و روی میز چیدن..

لیوان چاییمو برداشتم و برای سرگرم شدن اروم اروم مشغول خوردن شدن و با خودم فکر کردم چطور دخترکو بی درد سر ببرم..


هنوز چند دقیقه ایی نگزشته بود که با دیدن قامت نحیف و ظریف دخترک که از پله ها پایین میومد لیوانمو سر جاش گزاشتم و بهش خیره شدم..

چقدر به نظرم از اون روز لاغر تر شده بود رنگ پریدگی صورتشو حتی از اینجاهم میتونستم تشخیص بدم!‌

چرا انقدر خودشو عذاب میداد
مگه خاتون چقدر دوست داشته!
مادرش که نبوده!
خوبه به عنوان خون بست اینجا بوده که انقدر ناراحت شده از مردنش…

اصلا توی این دنیا انگار نبود به عرض تسلیتایی که بهش میشد یک در میان جواب میداد و دقیقا به طرفی که من بودم میومد..

نگاهش به جلوش بود و انگار اصلا منو ندیده بود اومد از کنارم رد بشه بره توی اشپزخونه که نتونستم جلوی خودمو بگیرم و گفتم:

_بهتر شدی دختر

با شنیدن صدام از دنیای خودش بیرون اومد و نگاهی به طرف صدا کرد با دیدن من اونم اونجا به وضوح جا خورد

کمی خودشو جم و حور کرد و به سمتم چند قدم نزدیک شد گفت:

_سلام ارباب خوش اومدین
بله بهترم
خیلی ممنون از کمک اون روزتون

با نزدیک اومدنش تونستم خیلی بهتر ببینمش توی اون لباسای یک دست مشکی بدون هیچ ارایشی و اون شال حریر نازک روی سرش صورتش چقدر معصوم تر شده بود!

چرا این دختر انقدر مظلوم بود
چرا مثل بقیه ی زنا یکم بدجنسی توی رفتار و قیافش نبود!

انقدر محوش شده بودم که با اضطراب و خجالت گفت:

_ارباب حالتون خوبه
چیزی شده

از فکر اومدم بیرون لیوانمو برداشتم و گفتم:

_نه چیزی نیست
فقط بعد مراسم اماده باش میریم شهر

#پارت_236


دیگه تا سوم خاتون به عمارت خان نرفتم فقط از طریق قاصدی که فرستاده بودم جویای حال آیسن شدم که گفت همون روز بعد چند ساعت به هوش اومده بوده و علت بی هوش شدنش هم ضعف و بی حالی بوده

امروز دقیقا سوم خاتون بود و خان مراسم بزرگی برای مادرش گرفته بود
منم طبق دعوتی که ازم شده بود راهی عمارت خانی شدم

هم برای عرض تسلیت و شرکت در مراسم همم برای عملی کردن حرفی که زده بودم

«یعنی بردن آیسن به شهر»

کت و شلوارمشکی شیک و‌تمیزی پوشیدم و بعد از اماده شدن عزم رفتن کردم هنوز از اتاق خارج نشده بودم که صدای نازک و دخترونه ی سایا از پشتم به گوش رسید که گفت:

_بابا میری خاله آیسن رو بیاری

به سمتش برگشتم و لبخندی زدم گفتم:

_اره عزیزم میرم خاله رو بیارم که باهاتون بازی کنه

بعد دستی روی سرش کشیدم و ادامه دادم:

_برو پیش خواهرت تا من برگردم

با ذوق کودکانه ایی باشه ایی گفت و با جست و خیز ازم فاصله گرفت
منم از در خارج شدم و بعد از سوار شدن ماشین رو روشن کردم و به طرف روستا حرکت کردم…

انقدر رهنم پر بود از فکرای جور واجور که اصلا نفهمیدم کی رسیدم پشت در عمارت!

نگاهی به دیوارای سیاه پوش عمارت انداختم جمعیت زیادی در حال رفت و امد داخل عمارت بودن

ماشین رو خاموش کردم و بعد از پیاده شدن به طرف در حرکت کردم
چندتا از رعیتا به محض دیدنم برای خوش امد گویی به سمتم دویدن

هنوزم خیلی از رعیتا بودن که منو نمیشناختن اونم به خاطر خواستن خودم بود علاقه ایی نداشتم توی جمعا حضور داشته باشم و مورد قضاوت قرار بگیرم..

با وارد شدن به حیاط خان رو‌ دیدم که همراه چند نفر به سمتم اومد باهام دست داد و خوش امد گویی غلیظی بهم گفت..

نگاهمو دو تا دور حیاط چرخوندم تا بلکم اثری از دخترک ببینم که موفق نشدم
ولی در عوضش نگاهم با نگاه پر از خشم اردوان پسر خان گره خورد….

#پارت_235

عجب ادم پرویی بود با قیافه ی خونسردی که به خودم گرفتم جواب دادم:

_زنت!؟

با شنیدن حرفی که زدم جا خورد و با عصبانیت گفت:

_بلههه آیسن زن منه…

_اوووه واقعا!
پس تا الان کجا بودی؟
من فکر میکردم ولش کردی و رفتی؟

با شنیدن این حرفم خونش به جوش اومد و با خوشنت به سمتم حمله کرد که مهربانو از ترس جیغی زد..

اردوان خودشو بهم رسوند و از یقه ی لباسم گرفت دکتر با بداخلاقی گفت:

_معلومه چتونه
اینجا مریض خوابیده جای اینکه فکر این دختر بدبخت باشین افتادین به جون هم

همین الان از اتاق برین بیذون و اصلا برام مهم نیست ارباب باشین یا پسر خان
الان فقط جون این دختر برام مهمه

اردوان دستشو عقب کشید و زیر لب زمزمه کرد

_هواسم بهت هست..
هر فکر و خیالی که درباره ی آیسن اومده توی ذهنت بریزشون دور..
من دیگه برگشتم
و فرارم نیست بزارم زنمو یکی دیگه غر بزنه..

از شنیدن حرفش پقی زدم زیر خنده
اروم زدم روی شونش و گفتم:

_نمردیم و غیرتی شدن پسر خانم دیدیم
بعد از چندسال که ولش کردی و رفتی حالا برگشتی و براش غیرتی میشی!؟


بعد با بی اعتنایی از کنارش رد شدم و با طعنه گفتم:

_نچ نچ …واقعا ادمای عجیبی وجود داره!


هنوز از در خارج نشده بودم که به سمتش برگشتم و گفتم:

_راستی این خانم معلم و پرستار بچهای منه و تا پایان قرار داد کاریش خونه ی من میمونه
پسرررخان…

بعد بدون اینکه منتظر جوابی از جانبش باشم از اتاق خارج شدم و راه حیاط عمارتو در پیش گرفتم…

اوی حیاط که رسیدم با خان رو به رو شدم دوباره بهش تسلیت گفتم و ادامه دادم:

_خان محض اطلاع شما من و ایسن بعد از سوم خاتون روستارو ترک میکنیم
بچها تنهان و باید به درس و مشقشون رسیدگی بشه…

خان هاج و واج بهم خیره شد و با من و من گفت:

_ولی خان قرار بود آیسن چند روزی بمونه
اردوان تازه برگشته..

شونه ایی بابا انداختم گفتم:

_اون مشکل من نیست
چون اومدن پسرت تو برنامه ی ریزی زندگی من نبوده..

بعدم سوار ماشین شدم و عمارت رو ترک کردم…

#پارت_234

بعد از رفتن اردوان به صورت بی جون آیسن خیره شدم چرا تا الان متوجه نشده بودم چقدر این دختر نحیف و باریکه!

کم‌کم نگاهم روی بدن بی جونش کشیده شد حتی از روی لباسم میتونستم بفهمم چه کمر باریکی داره!

ولی بر خلاف کمرش اندام های زنانش خوب رشد کرده بودن و مناسب بودن!

از فکری که توی سرم دربارش اومد شیطونو لعنت کردم و با پریشونی از جام بلند شدم!

الان باید بهش کمک میکردم تا بفهمم چش شده نه اینکه بشینم اینجا و درباره ی سایز بدنش فکر کنم!

ضربه ای به پیشونیم زدم و زیر لب گفتم

_ای گندت بزنن اکام

هنوز جملم تموم نشده بود که در اتاق بی مهابا باز شد!اول اکام بعد طبیب بعدم مهربانو وارد اتاق شدن..

مهربانو به محض دیدن ایسن اونم تو این وضع ضربه ی محکمی به پیشونیش زد و گفت:

_خدا مرگم بده دخترم چرا بی جون افتاده!

بعد خودشو به تخت رسوند و شروع به گریه کردن کرد
طبیب سرشو تکون داد با غرغر به بالین ایسن رفت…

نمیدونم چرا با خودش غر میزد!سعی کردم بفهمم از چی ناراحته ولی چیزی دستگیرم نشد و بیخیالش شدم…

توی فکر بودم که اردوان جفت پا پرید توش و گفت:

_دیگه فکر کنم به بودن شما احتیاجی نیست میتونید برید به کارتون برسین..

ابروهامو بالا دادم و با تعجب به سمتش برگشتم و گفتم؛

_شما تعیین میکنید من کی برم به کارام برسم!

از موضع خودش پایین نیومد گفت:

_من به اونش کاری ندارم
ولی به اینکه اینجا توی اتاق زنم وایستین و بر و بر بهش زل بزنید
بله به این کار دارم…

#پارت_233

هراسون روی زمین درازش کردم و چند بار اروم به صورتش زدم و سعی کردم به هوشش بیارم ولی کارم اثری نکرد..

نفسمو بیرون دادم و طی یه تصمیم ناگهانی روی دستام بلندش کردم و از اتاق خارج شدم

باید میبردمش به اتاقش بعدش میرفتم دنبال طبیب..

به اطرافم نگاهی کردم شاید کسی از خدمه رو ببینم و بفرستم دنبال طبیب ولی انگار همه رفته بودن قبرستون و کسی نبود!

به ناچار به طرف پلها حرکت کردم هنوز دو تا پله رو بالا نرفته بودم که صدای عصبیه پسر خان از پشت سرم بلند شد که گفت:

_داری چه غلطی میکنی؟
چه بلایی سر زنم اوردی مردک

ههه ناخوداگاه پوزخندی از لفظ زنم روی لبم ظاهر شد بی اعتنا بهش شروع به بالا رفتن از پلها کردم که خیلی زود خودشو بهم رسوند و از پشت بازومو چسبید

با اخم جدی به سمت برگشتم و نگاهی به دست گره کردش دور بازوم انداختم گفتم:

_دستتو بکش
مثل اینکه یادت رفته من کیم
خیلی دلت میخواد بگم این دستو قطع کنن تا بفهمی هرجایی رو نباید بگیری؟؟

به وضوح پریدن رنگشو دیدم ولی خودشو نباخت و اروم دستشو عقب کشبد و دوباره گفت:

_چه بلایی سرش اوردی

به چهره ی سفید شده ی آیسن نگاهی انداختم گفتم:

_من کاریش نکردم اومدم دیدم بیهوش شده توی اتاق خاتون
اگه بزاری کارمو کنم خیلی خوب میشه
وگرنه باید جنازه ی اینم کنار خاتون دفن کنی..

از حرفی که زدم به یکباره قلبم فشرده شد
ولی به خودم نهیب زدم و به اردوان خیره شدم

با شک و دودلی گفت:

_الان باید چیکار کنیم

به سمت بالا حرکت کردم گفتم:

_من میبرمش تو اتاقش
توهم سریع برو دنبال طبیب و بیارتش اینجا

اردوان با نارضایتی به سمت پایین حرکت کرد هنوز از در سالن بیرون نرفته بود که گفتم:

_راستی
کسی متوجه نشه
نمیخوام مراسم خاتون بهم بخوره

سری به نشانه ی فهمیدن تکان داد و بی حرف از عمارت زد بیرن زیر لب چندتا فوش جانانه به ماست بودنش دادم و سریع ایسن رو به اتاقش بردم

#پارت_232

این صداها هر لحظه داشت حالمو بدتر میکرد همونجا گوشه ی دیوار روی زمین سر خوردم دستامو برای جلوگیری از شنیدن صداها روی گوشام گزاشتم فشار داد

چشمامو بستم و با تموم قدرتی که داشتم فشار دادم کم کم صداها محو شد. بگه چیزی نمیشنیدم .

تو همون حالت سرمو گزاشتم روی زانوهام و طولی نکشید که توی سیاهی مطلق و بی خبری فرو رفتم..


«آکـام»

کارای تدفین خاتون خیلی زود داشت انجام میشد
بعد از غسل و کفن پوش کردنش که توی همون عمارت انجام شد همه داشتن راهیه قبرستان میشدن..

خیلی عجیب بود که خبری از دخترک زبون دراز نبود یعنی کجا مونده بود که برای تدفین خاتون عزیزش حاضر نبود!


اوووم کمی به رهنم فشار اوردم اخرین بار چند ساعت قبل وقتی داشت وارد اتاق خاتون میشد دیدمش!

جمعیت کم کم شروع به حرکت به سمت قبرستان کردن
ولی من ترجیح دادم اول ایسن و پیدا کنم بعد برم..

ته دلم بدجوری داشت شور میزد!
به سرعت به طرف عمارت گام برداشتم
کسی توی عمارت نبود و همه در حال رفتن بودن!

از پلها بالا رفتم و بدون معطلی در اتاقشو باز کردم ولی خبری اونجا نبود اتاق توی سکوت و تمیزی بود!

از پلها پایین اومدم و با دیدن در اتاق خاتون که نیمه باز بود سرجام ایستادم
یه حسی بهم میکفت دخترک باید اونجا باشه!

به سمت اتاق رفتم درو تا اخر باز کردم نگاهم توی اتاق چرخوندم و بلاخره گوشه ی اتاق دیدمش که سرشو گزاشته بود روی زانوهاش!

نفسمو بیرون دادم گفتم؛

_هوووف همه دارن میرن قبرستان
او اینجا گرفتی نشستی؟
پاشو بریم تا دیر نشده ..

منتظر بودم با شنیدن صدام از جاش بپره ولی هیچ عکس العملی نشون نداد که باعث تعجم شد..

به سمتش رفتم و رو به روش روی زانو نشستم دستمو روس شونش گزاشتم و تکون خفیفی دادم گفتم:

_آیسن حالت خوبه؟

با همون تکون دادن کوچیکم یهو جسم نحیف و ظریفش به یک سمت کج شد!

لحظه ی اخر قبل از برخوردش با زمین دستمو زیر سرش گرفتم و با ترس لب زدم:

_چیکار کردی با خودت دختر…

#پارت_231

با ورودم به اتاق خاتون به یک باره حجم عطیمی از غم،درد ،بغض به تموم وجودم سرازیر شد!

با گام های نامطمعن و لرزان به سمت تختی که خاتون روش خوابیده بود رفتم..
دیشب دقیقا همینجا کنارش نشسته بودم براش کتاب میخوندم

ولی الان روی سورت مهربونش پارچه ایی سفید انداخته بودن میگفتن که مرده!

یعنی زندگی انقدر بی ارزش بود!
یعنی این دنیا انقدر فنا پذیر بود!
پس چرا با دونستن این چیزا بازم انقدر دلبسته ی این دنیا هستیم!

یه روز میرسه که همه ی چیزایی که داریمو میزاریم و میریم
از تموم کسایی که. دوسشون داریم و دوستمون دارن جدا میشیم!

با فکر کردن به این چیزا
حجم ناراحتیم چندین برابر شد
اشکام کم‌کم راه خودشونو پیدا کردن شروع به چکیدن کردن…

اشک ریختم برای خاتون
خاتونی که تموم عمر طبق گفته های خودش زجر کشید

وقتی دختر بچه ایی بیش نبود به اجبار زن خان بزرگ شد و زندگیش وارد فرار نشیب هایی زیادی شد..

اه جان سوزی کشیدم و شروع به حرف زدن با خاتون کردم
ازش تشکر کردم بخاطر تموم محبتا و کمکایی که بهم کرده بود..

و براش از خدا طلب بخشش و رحمت الهی کردم
هرچند که مطمعن بودم زنی با این همه مهر و بزرگی قطعا پیش خداوند جایگاه ویژه ایی خواهد داشت..

با باز شدن در اتاق چشم از جسم بی جان خاتون برداشتم و به عقب برگشتم
مهربانو رو‌توی چهارچوب در دیدم

با چشمای گریون گفت:

_خانم جان اومدن برای بردن خاتون
باید برای غسل ببرنشون..

بغضمو قورت دادم و از جام بلند شدم
و گوشه ی اتاق ایستادم چند دقیقه بعد چندتا مرد وارد اناق شدن و جسم نحیف و بی جون خاتون رو توی تابوت گزاشتن و از اتاق خارج شدن..

با ورودشون به سالن صدای جیغ و گریه ایی بود که کل عمارتو در برگرفت..

#پارت_230

خیلی زود پیراهن مشکی بلندی که مهربانو برام روی تخت گزاشت و تنم کردم و با پوشیدن شال ساده ی مشکیم از اتاق خارج شدم…

با دیدن جمعیتی که توی سالن پایین جمع شده بودن متعجب شدم
این همه ادم کی خبر دار شده بودن!

اصلا لزوم اومدن این همه ادم چی بود!
نفسمو با ناراحتی بیرون دادم و به سمت اتاقی که خاتون توش خواب بود حرکت کردم

باید با خاتون خداحافظی میکردم
باید بابا تموم این سالها که هوامو داشت ازش تشکر میکردم…

هنوز به در اتاق نرسیده بودم که با قدای اردوان که مخاطب قرارم داد به سمتش برگشتم

اردوان در حالی که سوگل دوشا دوشس در حال حرکت بود خودشو بهم رسوند
رو به روم ایستاد و گفت:

_کجا میری؟

کلافه گفتم:

_میرم پیش خاتون

صدای پوزخندی که سوگل زد باعث شد توجهم بهش جلب بشه و بهش نگاهی بندازم

لباس مشکی بلندی به تن داشت که بی شباهت به لباس شب نبود! صورت ارایش کردش و کلاه قشنگی که به سرش بود باعث میشد فکر کنم اومده عروسی!

جواب پوزخندشو با پوزخند زدن دادم و گفتم:

_عروسی تشریف میبرین؟

با عصبانیت اخمی کرد گفت:

_فضولیش به تو نیومده
پس مثل تو مثل دهاتیا لباس بپوشم خوبه؟

اردوان که به نظر عصبی میومد گفت:

_بس کنید الان وقت این حرفا نیست

بعد بهم نگاه کرد گفت:

_باشه برو فقط زود بیا بیرون که مردم برا تسلیت میان پیش مادر باشی و هواست بهش باشه

بی حرف سرمو تکون دادم و بهشون پشت کردم و به سمت اتاق خاتون رفتم ولی لحظه ی اخر صدای اردوان شنیدم که با لحن توبیخ گرانه ایی به سوگل گفت:

_حداقل کمتر ارای میکردی
رعیتا اینجوری ببیننت چی میگن پشت سرم؟

سوگل هم طبق معمول با بیخیالی گفت:

_حرفای این مردم دهاتی برام اهمیتی نداره

دیگه با وارد شدنم به اتاق متوجه ی ادامه ی حرفاشون نشدم و درو بستم..

#پارت_229

انقدر از خبر فوت شدن خاتون شکه شده بودم که قدرت هیچ واکنشیو نداشتم فقط تنها چیزی که یادم این بود دستم توسط کسی کشیده شد و از اتاق بیرون رفتم

منو روی میل توی سالن نشوند
لیوان ابی به دستم و سعی کرد که به لبام نزدیکش کنه..

انگار توی این دنیا نبودم و متوجه چیزی نمیشدم حتی کسی که سعی داشت منو متوجه ی اطرافم کنه هم نمیشدم

فقط یه چیزی توی سرم اکو میشد خاتون مرده!
خرتون مهربونی که همیشه حامیه من بوده منو ترک کرده؟

اخه چرا!
اون که دیشب با اسودگی خوابید!
فکرم رفت سمت دیشب..
خوب که فکر کردم متوجه ی حالتهای خاصش شدم..

انگار خودشم چیزی حس کرده بود
شایدم میدونسته که وقت رفتنشه!
بغض سنگینی به گلوم چنگ انداخته بود

دوست داشتم داد بزنم هوار بکشم
و اشک بری م تا بلکم از شر این غده ی لعنتیه ی تو گلوم خلاص بشم

ولی بی فایده بود انگار قصد باز شدن و بیرون ریختنو نداشت
نمیدونم چقدر توی اون حالت بودم که با کشیده ایی که توی صورتم خورد هینی کردم و از خلسه ایی که توش فرو رفته بودم بیرون اومدم

دستمو روی گونم گزاشتم و ناباور به شخصی که بهم سیلی زده بود خیره شدم اون شخص کسی جز اکام نبود…

با چشمای غمزده خیرش شدم که با پشیمونی گفت:

_ببخشید مجبور شدم بزنمت تا بلکم به خودت بیایی
خوبی؟
مثل روح شده بودی
نزدیک بود از حال بری…

نگاه غمزدمو بهش دوختم و لب زدم:

_خاتون مرده…!؟


کلافه گیو میشد توی تموم حرکات اکام دید دستی به صورت اصلاح شدش کشید و گفت:

_بله متاسفانه فوت کردن
روحشون شاد..

خواست حرف دیگه ایی بزنه که باز صدای شیون و گریه و زاری از توی حیات بلند شد همونجور که حدث میزدم مردم روستا خبرو شنیده بودن و برای همدردی به عمارت اومده بودن!

مهربانو با چشمای پف کرده و قرمزش به سمتم اومد و بهم کمک کرد که از جام بلند بشم و گفت:

_خانم بهتره بریم به اتاقتون و لباس مناسب بپوشین


تازه متوجه ی لباس راحتی که تنم بود شدم
جلوی مردم روستا با این لباس ظاهر شدن مناسب نبود سری به نشانه ی مثبت تکان دادم و به سمت اتاقم حرکت کردم…

پارتای جدید🥰

شروع رمان🌸

#توصیه_تایم🎶🏳‍🌈

~چیکار کنیم لباسمون پرز نده

✖️از کوله پشتی استفاده نکنید
اگر اهل استفاده از کوله پشتی هستید و به لباس‌هاتون حساسید این نکته رو فراموش نکنید که کوله پشتی باعث ایجاد پرز در میشه🎒🍭

✖️از اصطکاک جلوگیری کنید
لباس‌هایی که مستعد پرز دادن هستند نباید در تماس با پارچه‌ها یا سطوح قراربگیرن مثل برخورد آرنج با میز در هنگام غذا خوردن یا کارکردن یا حرکت روی زانو و ساییدن سر زانوی شلوار به زمین🤳🏻🪑

#جذب_کراش🧀🏹

~مرد‌ جذابی باشیمpart(3)

_به حرفاش گوش بدید
گوش دادن نه به این معنا که درحال چک کردن گوشی سر تکون بدید.گوش دادن علاوه بر نشون دادن احترام نشون میده که حرف هاش براتون جالبه و ارزش توجه شما رو داره👂🏻🌱

_بهش زنگ بزنید
بجای اینکه بهش پیام بدید گوشی رو بردارید و بهش زنگ بزنید، این یعنی می خواید به جای صفحه پیام صداشو بشنوید🦦🌻

#پارت_228

توی خواب عمیقی بودم و داتم خواب چشمه رو میدیدم ولی با صدای جیغی که به گوشم رسید با وحشت چشمامو باز کردم روی اخت نشستم!

با هول پتو رو از روم کنار زدم و به سمت در دویدم هر چی دستگیره رو بالا پایین میکردم در باز نمیشد!

بعد از چند بار بالا پایین کردن تازه یادم افتاد که درو دیشب قفل کردم
قفلو چرخوندم با شتاب به سمت بیرون دویدم

صدای همهمه و جیغ از پایین میومد پله هارو دوتا یکی طی کردم
وقتی به پایین پلها رسیدم با دیدن خدمتکارا که جلوی اتاق خاتون جمع شده بودن دلم هری ریخت!

با وحشت کنارشون زدم و وارد اتاق شدم
با دیدن خان و مهین تاج بانو که کنار تخت خاتون زانو زده بودن و گریه میکردن!

با ترس اب دهنمو قورت دادم گفتم؛

_چی…چیشده…

بدون توجه به اردوان و سوگل که کمی عقب تر ایستاده بودن منتظر جوابشون نشدم و به سمت تخت قدم برداشتم…

به خاتون که غرق خواب عمیقی بود خیره شدم قیافش چقدر نورانی و اروم بود!چقدر با اسودگی خوابیده بود!

نمیخواستم فکری که اومده بود توی ذهنمو باور کنم سرمو‌ تکون دادم و برای ازادی از شرش رو به مهین تاج بانو‌کردم گفتم:

_خاتون جان خوابن چرا انقدر سر و صدا میکنید

مهین تاج بانو با شنیدن حرفم زجه ایی زد گفت:

_بدبخت شدیممم دخترمم
خاتون برای همیشه از پیشمون رفته
اون مارو‌تنها گزاشت..
خاتون مرده…

با شنیدن حرف اخرش انگار یه سطل اب یخ روی هیکلم خالی کردن…
با ناباوری بهش زل زدم هرچی میخواستم بگم نه حقیقت نداره نمیتونستم

صدایی از دهنم خارج نمیشد و فقط لبام بود که بی صدا تکون میخوردن بدون خارج شدن کلمه ایی ازشون…!

#پارت_227

واقعا اصلا حوصلشو نداشتم با بی حوصلگی بهش خیره شدم گفتم؛

_چیزی میخوایی؟!

چشمای درشتشو توی کاسه چرخوند با لحن بدی گفت:

_ههه ببین بچه رعیت چه دم و دستگاهی برا خودش درست کرده!
فکر میکردم باید تا الان مرده باشی
ولی مثل اینکه خیلی بهت رسیدن و بهت خوش میگزشته

لبخند حرص در اوری زدم گفتم:

_بله خیلی همه چی خوب بود
مخصوصا اون قسمتش که شمارو نمیدیدم…

با حرص گفت:

_اووه زبونشو ببین خدا
مثل اینکه باید بگم اردوان زبونتو کوتاه کنه دختره ی گدا گشنه…

پشت بهش کردم به سمت تختم رفتم گفتم:

_اگه حرفات تموم شده تشریفتو ببر بیرون چون میخوام بخوابم..

دیگه رسما داشت اتیش میگرفت
دوباره دهنشو باز کرد و با زبونش که کمتر از نیش مار نبود بهم نیش زد گفت:

_ههه همین روزا که اردوان حاملت کرد
مجبوری نه ماه بچشو توی شکمت نگه داری و بعد از بدنیا اومدنش بدیش به ما
بعد اردوان با یه لگد از اینجا بیرونت میکنه
اون روز میفهمی چه بلایی سرت اومده…

خنده ایی کردم گفتم:

_باشه اگه تونست منو حامله کنه حتما کاری که تو گفتی و انجام میدم

بعد به در اشاره کردم گفتم:

_حالام برو بیرون…

سوگل دندون قروچه ایی کرد و بدون اینکه در اتاقو ببنده از اتاق خارج شد پوفی کردم از جام بلند شدم

در اتاقو بستم و طبق معمول برای حفاظت از خودم در برابر اردوان قفل درو چرخوندم..

بعد از تعویض لباسم زیر پتو خزیدم و برای دور شدن از فکرای مضخرفی که توی سرم در حال جریان بودن کتابی برداشتم و مشغول خوندنش شدم..



انقدر غرق شده بودم توی کتاب که کلا فکرایی که توی سرم رژه میرفتن به کلی از سرم پریدن

نمیدونم تا ساعت چند مشغول خوندن بودم که بلاخره با سنگین شدن پلکام کتاب و کنار گزاشتم و خوابیدم..

#اینگیلیش_تایم🐁🍡

~یادگیری زبان جدید

- اول از همه بدونید که یادگیری زبان جدید نیاز به تکرار و تمرین مداوم داره و باید با سختی های یادگیریش کنار بیاید،شما میخواید یک زبان جدید رو یاد بگیرید و اینکار برای همه سخته🎻🍭

-فیلم های اون زبان رو ببینید،آهنگاشونو گوش بدید و کتاب های اون زبان رو بخونید🍼🌻

-قبل از اینکه برید سراغش، راجب اون زبان توی اینترنت یه چیزایی بخونید و اطلاعات کافی دربارش جمع کنید🖥💕

-فلش کارت های لغت مربوط به زبان مورد نظرتون رو بخرید و شبا قبل خواب مرورش کنید🔖🌱

#پارت_226

خاتون دستشو روی دستم گزاشت گفت:

_اینم برگه ی رسمیه حق طلاقت از اردوانه تموم‌کاراشو‌کردم گفتم دست خودت باشه بهتره من این روزا خیلی خستم میترسم بمیرم و این امانت دستم بمونه..

با شنیدن کلمه ی مردن اخمام توی هم‌رفت گفتم:

_این چه حرفیه خاتون جان
انشالا صد و بیست سال عمر کنید

بعد پاکتو باز کردم با دقت به برگه ی داخلش نگاه کردم که خاتون‌گفت:

_فعلا به کسی نگو که این برگه دستته نمیخوام برات درد سر بشه
شاید بک روزی به دردت خورد و محبور شدی ازش استفاده کنی

بعد اهی کشید با شرمندگی ادامه داد:

_اردوان خیلی بی عرضه بود که قدر دختر خوبی مثل تورو‌ ندونست..

لبخند غمگینی زدم گفتم :

_خاتون جان شما چرا ناراحتی
در عوضش شما برام‌مثل یک‌مادر بودین و‌همه جا پشت و‌پناهم شدین

با شنیدن حرفم چهرش کمی باز شد گفت:

_یعنی تو ار من راضی هستی؟

پشت دستای چروکیدش بوسه ایی زدم گفتم:

_معلومه خاتون جان
شما محبت و مهربونیو در حق من تموم کردین
تموم عمرا مدیون شما هستم...

انگار که منتظر شنیدن همین حرف بود
نفس اسوده ایی از ته دل کشید‌گفت:

_اه خداروشکر بلاخره امشب میتونم راحت بخواب
سالها بود عذاب وجدان داشتم که باعث خراب شدن زندگیت شدم..

_نه خاتون جان کسی مقصر نیست این خواست خدا بوده و توی سرنوشت من نوشته شده بوده...
منم قبولش کردم و برای بهتر شدن زندگیم میجگم..

خاتون با چشمایی که امشب عجیب مهربون و اروم بود بهم خیره شد تنها لبخندی در جواب حرفام زد گفت:

_دیگه میخوام بخوابم‌دخترم
چراغ و‌پشت سرت خاموش کن و برو..

چشمی گفتم و‌از جام بلند شدم بوسه ایی روی پیشونی سفیدش زدم و بعد از مرتب کردن پتوش و خاموش کردن چراغ از اتاق خارج شدم..

برگه رو محض احتیاط زسر لباسم قایم کردم و با سرعت به طرف اتاقم رفتم
به محض وارد شدن به اتاق برگه رو‌بین‌انبوه کتابام مخفی کردم

همین خاستم از قفسه ی کتابام دور بشم در اتاق بدون کسب اجازه باز شد و به محکم‌دیوار خورد..

سعی کردم‌خونسرد باشم و جدی به سمت در برگشتم که سوگل رو مثل یه خرس خشمگین توی چهارچوب در دیدم...

#پارت_225

بعد از اینکه خاتون روی تختش دراز کشید مثل روال قبل که براش کتاب میخوندم یکی از کتابای کنار تختشو برداشتم بازش کردم..

هنوز شروع به خوندن نکرده بودم که خاتون گفت:

_دخترم نیازی نیست اینجا پیش من بمونی برو پایین پیش بقیه

لبخندی زدم کفتم:

_خاتون جان من علاقه ایی به ادمایی مه اون پایین نشستن ندارم خودتونم میدونید

خاتون اهی کشید گفت:

_اره دخترم میدونم
میدونم خبرا بهت رسیده و فهمیدی اردوان چرا برگشته..

بهش خیره شدم که ادامه داد:

_اردوان ازت یه بچه میخواد
بعد گفته راحتت میزاره


پوزخندی زدم گفتم:

_هه بچه؟توی خواب ببینه خانم جان
من وسیله ی جوجه کشی نیستم بچه بیارم بعد بدم به اقا و خانمش
پس سهم دل خودم از اون بچه چی میشه؟

خاتون اه غلیظی کشید گفت:

_میدونم دخترم منم سخت باهاش مخالفت کردم
ولی خیلی جدی بود تو تصمیمش
میترسم مهین تاج و‌خان و راضی کنه

با شنیدن این حرف ترس عجیبی توی دلم افتاد و با نگرانی به خاتون خیره شدم گفتم:

_چطور میتونن راضی به این کار بشن
مگه کار اردوان فراموش کردن

_مادر اونا پدر و مادرن
فقط میخان اردوان برگرده ده
شاید از این طریق تحت فشار بزارتشون

حرفی نزدم و‌با اعصاب خراب به رو به روم خیره شدم
خاتون کمی خودشو جلو کشید و کشوی کوچک میزشو باز کرد

پاک نامه ایی رو به سمتم‌گرفت گفت:

_این مال توعه دخترم
من این روزا حالم خیلی رو به راه نیست
میترسم‌اتفاقی برام بیفته و این امانت پیشم بمونه

با دو‌دلی کاغذو ازش گرفتم گفتم:

_این چیه خاتون جان

شروع رمان🌸

#ترفند_جذب🦋🌪
#دختر

~ترفندای دلبری و جذاب بودن

••خندیدن
خندیدن دخترانه یا قهقهه های فریبنده، نشون دهنده خوشبختی و آرامشه و هر دو هم خیلی جذابند. وقتی زنی می خنده شاد و سرحال به نظر می رسه،پس خوش خنده باشید🍯🎀

••اعتماد به نفس
یکی از چیزهایی که مردا روبه یه زن جذب میکنه اعتماد به نفسشه، زنی که غرورش رو حفظ می کند فوق العاده جذابه،چون نشون میده که نیازی به تایید هر کسی نداره📀🌱

••رفتار
قطعا هیچ مردی از رفتارای لاتی و صدای کلفت یه دختر خوشش نمیاد پس فاز بر ندارین و دلبر باشین😹🤌🏽