عرفان و خودشناسی

🔈 فایل صوتی

📁 حکمت‌های زندگی (دفتر پنجم مثنوی)

📂 1) مبانی فکری نعل‌های وارونه 2) داستان‌ها و تمثیل‌های مولانا برای طرح مسألۀ نعل‌های وارونه 3) نمونه‌هایی از نعل‌های وارونه 4) راه‌های کشف نعل‌های وارونه

👤 دكتر ایرج شهبازی

6️⃣ قسمت ششم

↪️ قسمت قبلی اینجا

⏱️ مدت زمان 63 دقیقه

@Khodshenasivo
@irajshahbazi
🆑 کانال عرفان و خودشناسی

بی هدفی


در جهان غرب، ما بسیار هدف گرا هستیم. مقصدمان را می دانیم و در راه دست یابی به آن، عملکردی کاملاً هدایت یافته داریم. شاید هدف گرایی شیوه ای مفید باشد، اما بسیاری از مواقع، لذت بردن از خود را در طول مسیر فراموش می کنیم.
در فرهنگ بودایی، واژه ای به معنای «بی آرزویی» یا «بی هدفی» وجود دارد. این واژه به این مفهوم است که چیزی را برای دنبال کردن پیش رویتان قرار ندهید، زیرا همه چیز، همین جا، در خودتان است. هنگامی که مراقبه پیاده روی را تمرین می کنیم، تلاش ما بر رسیدن به جایی دیگر متمرکز نیست، بلکه فقط گام هایی آرام و شادمان برمی داریم. اگر به آینده و آن چه خواهان فهمیدن آن هستیم، بیندیشیم گام های آرام و شادمانمان را از دست خواهیم داد. این موضوع در مورد مراقبه نشستن نیز درست است. ما فقط به این دلیل مراقبه میکنیم که از نشستن لذت ببریم و این کار را برای دست یافتن به هدفی انجام نمی دهیم. این، نکته ای بسیار مهم است. هر لحظه مراقبه نشستن، ما را به زندگی باز میگرداند و نشستنمان باید چنان باشد که از لحظه لحظۀ آن لذت ببریم. مراقبه، چه خوردن یک نارنگی باشد، چه نوشیدن فنجانی چای، چه راه رفتن، باید آن را به گونه ای انجام دهیم که «بی هدف» باشد.
اغلب به خودمان می گوییم: «بیکار ننشین، کاری انجام بده» در حالی که وقتی آگاهی را تمرین می کنیم، به کشفی نامعمول دست می یابیم. در می یابیم شاید گفته ای برخلاف گفته قبلی، بیشتر به ما کمک کند: «کاری را بیهوده انجام نده، بنشین!» باید بیاموزیم گاه و بیگاه توقف کنیم تا به روشنی ببینیم، در ابتدا، شاید «توقف» همانند مقاومتی در برابر زندگی مدرن به نظر برسد، اما چنین نیست.
توقف فقط یک واکنش نیست، بلکه راهی برای زندگی ست. بقای نوع بشر به توانایی ما در متوقف ساختن شتاب وابسته است. بیش از پنجاه هزار بمب اتمی در جهان داریم و هنوز نمیتوانیم تولیدشان را متوقف کنیم. «متوقف کردن» فقط به معنای توقف پدیده های منفی نیست، بلکه باید اجازه دهیم بهبود یافتن کارآمد جایگزین آن شود. «متوقف کردن» به معنای زندگی نکردن نیست، بلکه تجربه کردن و نمایان ساختن این است که شادمانی در زندگی، هم در حال و هم در آینده، امکان پذیر است. تمرین ها، این مقصود را در بر دارند.
بنیان شادمانی، هوشیاری ست. پیش شرط شاد بودن، آگاهی ما از شادمان بودن است. اگر از شادی خود آگاه نباشیم، در حقیقت شادمان نیستیم. هنگامی که دندان درد میگیریم، درک میکنیم که درد نداشتن حالتی شگفت انگیز است، اما وقتی دندان درد نداریم، باز هم شادمان نیستیم. نبود درد، بسیار خوشایند است.
مسایل لذت آفرین بی شماری وجود دارند، اما هنگامی که ما هوشیاری را تمرین نمی کنیم، قدردان آن مسایل نیستیم وقتی به تمرین هوشیاری می پردازیم، آن مسایل را گرامی میداریم و می آموزیم چگونه آنها را پاس بداریم. با نشان دادن توجه در خور به لحظه حال، از آینده مراقبت میکنیم. ایجاد آرامش برای آینده، مستلزم ایجاد آرامش در لحظه حال است.


تیک نات هان
هر گام آرامش
ص 53 و 54

🆔 @Khodshenasivo
🆑 عرفان و خودشناسی

🔈 فایل صوتی

📁 حکمت‌های زندگی (دفتر پنجم مثنوی)

📂 1) دو شیوۀ ارتباطی در میان انسان‌ها 2) مقدمه‌ای کوتاه درباره‌ نعل‌های وارونه

👤 دكتر ایرج شهبازی

5️⃣ قسمت پنجم

↪️ قسمت قبلی اینجا

⏱️ مدت زمان 76 دقیقه

@Khodshenasivo
@irajshahbazi
🆑 کانال عرفان و خودشناسی

شما همان هستید که انجام می دهید


اگر هر کس مفهوم عشق را به عمل تبدیل می کرد، دنیـا جـای بهتری می شد. حقیقتی قدیمی حکایت دارد که هر کس را باید با عملش شناخت، نه از روی گفته هایش، به همین دلیل عشق یک عمل است و آنچه در درون داریم با عمل آشکار می گردد.
اگر واقعاً عاشق هستیم چگونه این را نشان بدهیم؟ اگر نسبت به اقوام و بچه هایمان محبت داریم می خواهیم چگونه آن را نشان دهیم؟ اگر به گرسنگی، فقر، تنهایی و وحشت در این جهـان صـادقانه توجه داریم، این توجه را چگونه نشـان می دهیم؟ اگر کردار، شاهد محسوس عشق ما نباشد، پس در دوست داشتن ما شک وجود دارد.
روزی درهواپیما کنار مردی قرار گرفتم که پیوسته شکایت می کرد: از خدمه پرواز که بیکار بودند، از غذا که بسیار بدمزه بود، از صندلی ها که ماهیچه ها را منقبض میکرد و از فیلم ویدئو که بی ارزش بود. سپس سری توی کارهای بزرگتر کرد و گفت: حکومت رشوه خوار است؛ جامعه فاسد است و مردم قابل اعتماد نیستند و...
من درطی گفت وگو متذکر شدم که به افزودن عشق توجه فراوانی دارم. او بی درنگ حـرف مـرا تأیید کرد و مطمئنم ساخت و گفت: «عالی است! آنچه دنیا بدان نیاز دارد عشـق بیشتر است چه خوب است که هنوز افرادی مثل من و شما هستند که این را می فهمند».


لئوبوسکالیا
بیا دریا شویم
ص 383