عرفان و خودشناسی

آگاه بودن یعنی چه؟


آگاهی" اصطلاح بسیار مبهمی ست. تعریف اش نزد هر کس متفاوت است. زمانی که می گوییم "آگاهی"، نباید آن را با هوشیاری ذهن اشتباه گرفت. هوشیاری ذهنی (در سطح بقا) به شما کمک می کند زندگی (روزمره) بهتری داشته باشید. به شما کمک کند فرایند بقای خود را کمی متعالی تر پیش ببرید. آگاهی انجام دادنی نیست. آگاهی زنـده بـودن است. زنده بودن تان به این دلیل است که شما آگاه هستید. اگر کاملا ناآگاه بودید، آیا هرگز می فهمیدید که زنده اید؟ تا آن اندازه که آگاه اید زنده اید و زندگی می کنید و تجارب تان از زندگی به اندازه آگاهی تان است، تنها به همان اندازه.
آگاهی را نمـی تـوان تـمـرين کرد. چطور می توانید زندگی را تمرین کنید؟ اگر مرده بودید، می توانستید زندگی را تمرین کنید. اما اگر زنده هستید، چطور می خواهید آن را تمرین کنید؟ موضوع فقط این است که در حال حاضر، فضـای زیـادی بـه زنـده بودنتان نمی دهید تا جلوه کند و واقع شودک زیرا شما به افکار و احساساتتان خیلی میدان داده اید و خیلی به آنها اهمیت می دهید. فرایند روانی تان بسیار مهم تر از جریان زندگی تان شده است. علت آن که آگاهی تا این حد دشوار شده است، تنها این است که به ذهنمان اجازه داده ایم درگیر وراجی های بی پایانی شود. اگر ذهن شما دست از وراجی بردارد، بطور طبیعی در آگاهی بسر خواهیم برد.
مردم فرایند فکری خود را به چیز خیلی مهمی برای خودشـان تبـديل کرده اند. حتی تا آنجا پیش رفته اند که بگویند: "فکر می کنم، پس هستم." (جمله معروف رنه دکارت، فیلسوف فرانسوی م.) کدامیک بنظرتان درست است: فکر می کنی چون زنده هستی یا زنده ای چون فکر می کنی؟ می توانید یک فکر را خلق کنید، اینطور نیست؟ ما می خواهیم اهمیت را (از تمرکز روی افکار و احساسات) به سمت فرآیند زندگی برگردانیم. شما می توانید به هر شکلی که دوست دارید، با جریان روانی تان بازی کنید اما تنهـا به این دلیل که زنده اید، می توانید بیندیشید.
هر از گاهی اگر درها را به روی خودم ببندم و به مدت پنج روز در جایی بنشینم، برای پنج روز هیچ فکری به ذهنم خطور نمی کند. نه از پنجره به بیرون می نگرم، نه چیزی می خوانم و هیچ کاری انجام نمی دهـم. به سادگی فقط زنده هستم. همین پدیده عظیمی ست که درون شما رخ می دهد، چه چیزی هست که می خواهید به آن فکر کنید؟ زنده بودن خود فرایندی به مراتب بزرگ تر از جریان افکار احمقانه تان است.
از این ها گذشته، به چه چیز می توانید فکر کنید؟ شما فقط به نشخوار چرندیاتی که از این جا و آن جا جمع کرده اید، می پردازید. آیا می توانید به چیزی غیر از چرندیاتی که به خورد مغزتان داده شده، فکر کنید؟ شما تنهـا در حال نشخوار اطلاعات قدیمی که جمع آوری کرده اید هستید. ایـن نشخوار چرندیات، آنقدر با اهمیت شده که به خودتـان جـرات گفتن ایـن جمله را داده اید: "فکر می کنم، پس هستم." و این تبدیل شـده بـه شـیوه زندگی جهان امروز. هستی به حیات خود ادامه می دهد، حتی بدون افكـار ابلهانه شما.
اگر بخواهید، می توانید به تمامی، باشید و در عين حـال هـیچ فکـری نکنید. توجه داشته باشید، زیباترین لحظه ها در زندگی تان، لحظاتی اند که به چیزی فکر نمی کردید. آن چه آن را لحظات سعادت، خوشی، شور و شعف و آرمش مطلق می نامید، لحظاتی اند که به هیچ چیز فکر نمی کردید و فقط زنده بودید. کدام یک مهم تر است: زندگی کردن یا فکر کردن؟ باید تصمیم بگیرید، می خواهید یک موجود زنده باشید و یا موجودی متفکر؟


سادگورو
ذهن، بدن، سرطان
ص 50 و 51 و 52

🆔 @Khodshenasivo
🆑 عرفان و خودشناسی