عرفان و خودشناسی

‌قدرت خلقت


اتفاقی که طی مرگ یک آبرستارهی غول آسای قرمز رخ می دهد یکی از شگفت انگیزترین رویدادها در جهان شناخته شده است و منبع انرژی مورد نیاز برای ساختن اتم های سنگین تر را فراهم می کند. اگر ستاره پیش از فروپاشی به اندازه کافی بزرگ باشد، شدت فروپاشی در واقع می تواند اتم ها را در هسته، خرد کند. به جای همجوشی اتم های آهن با یکدیگر، این نیروی عظيم، الکترون های خود را وارد خود هسته می کند. از آنجایی که الکترون ها بار منفی و پروتون ها بار مثبت دارند، یکدیگر را جذب کرده و نوترون ها را شکل می دهند که خنثی هستند. وقتی این اتفاق رخ داد، تمام آنچه از هسته آهن باقی مانده، جرمی از نوترون های محکم به هم چسبیده است. و هیچ اتمی باقی نمانده -نه الکترونی، نه پروتونی. آنگونه که ما می دانیم، شدت فروپاشی این ستاره بزرگ به نوترون ها، باعث تخریب ساختار ماده شده است.
آنچه باقی مانده، یک ستاره نوترونی ای است که اندازه آن کوچک، اما جرم زیادی دارد. ستاره های نوترونی به صورت فیزیکی به اندازه یک شهر هستند اما جرم آنها بیش از سیصد هزار برابر سنگین تر از زمین است. چگالی یک ستاره نوترونی آنقدر بزرگ است که اگر یک قاشق چایخوری از آن را به زمین بیاورید، دوازده تریلیون پوند وزن خواهد داشت.
مقدار انرژی آزادشده ناشی از فروپاشی هسته ستاره به نوترون هایش، آنقدر قدرتمند است که انفجاری به شدت بزرگ به نام اَبَرنوا ایجاد میکند. این انفجار آنقدر عظیم است که یک اَبَرنوا، نورِ بیشتری از ترکیب نور تمام میلیاردها ستاره با هم، در کهکشان منتشر میکند. این درخشان ترین و قدرتمندترین انفجاری است که در جهان خود کشف کرده ایم.
مشخص است که نیروی انرژی عظیم تولید شده طی انفجـار اَبَرنـوا، دقیقاً آن چیزی است که برای ساختن بقیه عناصری که هرروز با آن ها سروکار داریم، مورد نیاز بوده است. آنچه نیروی جاذبه نتوانست طی خلق عناصر سبک تر انجام بدهد، انفجـار عـظـيـم آبرنـوا می تواند انجام بدهد - همجوشی عناصر سنگین تر. بار دیگر که به حلقه طلای عروسی تان نگاه کردید یا یک قوطی حلبی را باز کردید، به این حقیقت بیندیشید که این عناصـر بـرای به وجود آمدنشان، نیازمند قدرت ترکیبی میلیاردها ستاره بودند.
شما در احاطه بی شمار اشیایی هستید که هر روز با آن ها سروکار دارید. آسمان خراش های غول آسا و گیره های کاغذی کوچکی وجود دارند که بدون تلاش وارد حس هایتان می شوند. در ریشه شان، هریک از این اشیا از اتم ها ساخته شده اند. شما فقط زمان گذشتید تا درک کنید تمام این اتم ها از کجا آمده اند و اینکه چگونه شما آنها را نساختید - آنها در ستاره ها ساخته شدند. این باید شما را متواضع و مبهوت قدرت خلقتی کند که پیش رویتان متجلی می شود. خوشبختانه، ایـن حـس عميق تواضع و ابهت در سفر معنوی تـان به سوی آزادی و رهایی به شما کمک می کند.


مایکل سینگر
رها زیستن
ص 51 و 52 و 53

🆔 @Khodshenasivo
🆑 عرفان و خودشناسی

‌🔈 فایل صوتی

📁 ذهنم مشغول است چرا؟

👤 دکتر پیمان آزاد

⏱ مدت زمان 10 دقیقه

@Khodshenasivo
@p9106
🆑 کانال عرفان و خودشناسی

‌گره های درونی


در روان شناسی بودایی، اصطلاحی وجود دارد که می توان آن را به شکل گیری درونی، پایبندی ها یا گره ها معنا کرد. هنگامی که حسی وارد بدن ما می شود، با توجـه بـه چگونگی دریافت آن، ممکن است گرهی در ما ایجاد کند. وقتی کسی با لـحـن و رفتاری نامهربانانـه بـا مـا سخن می گوید، اگر دلیل این رفتار را درک کنیم و کلام او را به دل نگیریم، احساس آزردگی نخواهیم کرد و گرهی ایجاد نخواهد شد. در حالی که اگر درکی از دلیل چنین رفتاری نداشته باشیم و آزرده شـویـم، گرهی در وجودمـان ایجاد خواهد شد. بنیان هر گره، نبود درک روشـن اسـت.
اگـر بـه تـمریـن آگاهی کامل بپردازیم، بـه مـحـض ايجـاد گره های درونی، توان شناسایی و یافتـن راهـی بـرای دگرگون ساختن آن هـا را خواهیـم یـافـت. برای نمونه، ممكـن اسـت زنی در یک میهمانی، گزافه گویی همسرش را بشنود و در درون، شکل گیری گره بی احترامی را احساس کنـد. اگر زن ایـن مـوضـوع را با شوهرش در میان بگذارد، ممکن است به درکی روشـن دست یابـد و گرهی که در درون زن ایجاد شـده، به سادگی گشـوده شـود. برای دگرگون ساختن ساده تر گره های درونی، لازم اسـت بـه محض آشکار شـدن و در حالی که هنوز سست و کـم تـوان هستند، به آنها توجـه کـنـیـم.
اگر مـا گره هایمان را هنگام شکل گیری نگشاییم، محکم تر و نیرومندتر خواهنـد شـد. ذهـن خـودآگاه و باتدبيـر مـا مـی دانـد کـه احساس های منفی همچون خشم، ترس و افسوس، از نظر خودمان و جامعه پذیرفتنی نیستند، پس راهی برای تحت فشار گذاشتن و فرستادن آنها به دوردست ترین نقاط خودآگاهی مـان می یابد تا به دست فراموشی سپرده شوند. از آنجا که می خواهیم از رنجش جلوگیری کنیم، ساز و کاری دفاعی ایجاد می نماییم تا وجود این احساس های منفی را انکار کنیم و در نتیجه گمان می بریم در درون خود از آرامش برخوردار هستیم. با این حال، گره های درونی ما همیشه در پی راهـی بـرای آشکار شدن توسط تصاویر، احساس ها، اندیشه ها، واژه ها با رفتارهای ویرانگر هستند.
بـرای رویارویی با گره های درونی ناخودآگاه، پیش از هر کاری، باید راهی برای آگاه شدن از آن ها بیابیم. با تمرین تنفس هوشیارانه، ممکن است به برخی از گره هایی که در درونمان شکل گرفته اند، دسترسی یابیم. هنگامی که از تصاویر، احساس ها، اندیشه ها، واژه ها و رفتارمان آگاه هستیم، می توانیم این سؤال ها را از خودمان بپرسیم: «چرا وقتی آن حرف را شنیدم، احساس ناراحتی کردم؟»، «چرا آن حرف را بـه او زدم؟»، « چـرا هـر وقـت آن زن را می بینم، به مادرم فکر می کنم؟» یا «چرا آن شخصیت آن فیلم را دوست نداشتم؟ او همانند چه کسی در گذشته ام اسـت کـه از او بیزار بودم؟». مشاهده ای در این سطح، سرانجام می تواند گره های درونی را که در درون دفـن شـده اند، به قلمروی ذهـن خودآگاه مـا بیاورد.


تیک نات هان
هر گام آرامش
ص 77 و 78 و 79

🆔 @Khodshenasivo
🆑 عرفان و خودشناسی