•••ایوای جاوید•••

#۳۷۳

-من با محرمیت موافق نیستم!

ام‌حارث لحظه‌ای مات ماند و با یک نگاه به صورت تیره شده‌ی اُوِیس ، ملایم جواب داد:

-خیلی عذر می‌خوام. اما... اما این دوتا جوون قراره‌ یه مدت با هم زندگی کنن. درست‌تر و منطقی‌ترش این نیست که‌ یه محرمیت موقت بین‌شون خونده بشه؟


مهری نگاه جدی‌اش را به اُوِیس داد .
وفا بعد از دادن چای حالا با استرس بیشتری روی مبل می‌نشست.

هر آن منتظر بود مادرش جنجالی به پا کند. اما او به بهمن قول داده بود امشب مقابل خواستگارها آرام باشد!


-اگر قضیه شناخت بیشتر و پی‌ریزی برای ازدواجه، نیازی به محرمیت نیست. همه چیز موقتیه!


بهمن سینه صاف کرد:

-محرمیت بیشتر به صلاحه!

اخم‌های مهری لحظه به لحظه پررنگ‌تر می‌شد. از کسی خجالت نمی‌کشید. موضوع آینده‌ی دخترش بود.


-اونجوری که من متوجه شدم ،شاخ شمشاد شما از اون مدل مردای غیرتیه که خیلی بُکن نَکن دارن و زنِ من، ناموسِ من راه می‌ندازن. اگر هدف فقط یه آشنایی ساده‌ست، من نمی‌خوام کسی دخترم رو زن خودش بدونه!


اویس سر پایین انداخته بود که مبادا حرفی از دهانش بیرون بیاید و حمل بر بی‌ادبی باشد.

اما از فشاری که روی دوش مادر مهربانش بود هم عصبی می‌نمود.


-اون چیزی که ما بهش می‌گیم ناموس ، شما می‌گید آبرو. حقیقتش جایی که من و وفا کار می‌کنیم به‌جز‌ یه گَله مرد ، حتی پرنده‌ی ماده هم پر نمی‌زنه. این دختر اگر قراره با من تو یه اتاق بمونه ،در مرحله‌ی اول آبروش برام اولویت داره. آبروی وفا، آبروی منه. اون صیغه‌نامه هم واسه بستن دهن حرّاف جماعته!


نگاه مستقیم مهری روی چهره‌ی اویس ماند. زبانش چرب و نرم بود.
خوب حرف می‌زد و شاید همین زبانش دخترک چغر و متنفر از مردش را رام کرده بود.


-از کجا مطمئن باشم به بهونه‌ی اون صیغه‌نامه دخترم حامله از اون پروژه بیرون نیاد؟


حرف بی‌پرده و رک زن ، گوش‌های اویس را سرخ کرد و آب سردی بر تن وفا ریخت.

جمع در شوک فرو رفته بود انگار و مهری با احدی تعارف نداشت!


-مامان!


ام‌حارث خجالت‌زده و پر از شرم چادر جلوی دهان کشید و نگاهش را به میوه‌های روی گل‌میز داد.


طلیعه کم مانده بود به صورتش چنگ بی‌اندازد و اویس حالا می‌فهمید وفا به چه کسی رفته است.


-چی مامان؟ بگو اون محرمیت کلاه شرعی نیست که راه‌تون رو برای هرکاری باز کنه و آخر سر به اسم موقت بودن این رابطه‌، یه بچه رو دست تو نمونه؟ مگه ندیدیم قبلا؟


اشاره مستقیمش به وانیار ، برادر ناتنی وفا بود و بهمن هم کم‌کم از سکوت مادر و پسر معذب می‌شد.


-این مسئله بین من و اویسه. چیزی نیست که توی جمع بهش پرداخته بشه!


سر اویس بالا آمد و خیره‌ی صورت وفا شد.
چه چیز این جمله وجودش را تکان داد؟

مهری عصبی خندید و مخاطبش را بهمن قرار داد:

-نمی‌خوای چیزی بگی؟

بهمن سینه‌ای صاف کرد و با جدیت به اویس چشم دوخت:

-هردوتون اونقدر بالغ هستید که بدونید سرنوشت بچه‌ای که پدر و مادرش به رسمیت با هم نیستن چی می‌شه! من رو مردونگی و شرافت تو حساب باز می‌کنم؛ تو هم قطعاً می‌دونی چطور رفتار کنی که وفا آسیب نبینه!


ام‌حارث شگفت‌زده بود از این مکالمه. حتی از شنیدنش شرم می‌کرد و چگونه پدر و مادری در جلسه‌ی خواستگاری از حامله شدن یا نشدن دخترشان صحبت می‌کنند؟


این یعنی مخالف روابطی که ممکن بود بین‌شان رخ دهد نبودند و اصل موضوع باردار شدن یا نشدن وفا بود.


-حمایت از زنی که پشتش رو به من داده جز بدیهی‌ترین وظایف منه. اگر موضوع فقط اینه که تو این مدت بچه دار نشیم، هم شما و هم مادرش می‌تونید از این بابت خیال‌تون راحت باشه که چنین اتفاقی تا رسمی شدن رابطه‌ی ما نمی‌افته!


وفا روی اویس خیرگی می‌کرد و کمی هم گرمش شده بود.
چقدر عجیب بود این مراسم.
داشتند درمورد اتفاقاتی که ممکن بود بین او و اویس بیفتد صحبت می‌کردند.


طلیعه بود که جو سنگین را عوض کرد و با لبخند، ظرف شیرینی را بلند کرد:

-این دو جوون خیلی از ما‌ها عاقل‌ترن. تا چایی‌تون سرد نشده کام‌تون رو شیرین کنید!

کم مانده بود وفا به طلیعه چشم‌غرّه برود. زن هیچ‌جوره دلش نمی‌آمد اویس دامادشان نشود.

ام‌حارث لب لرزاند و کشیده شدن لب‌هایش، شباهتی به لبخند نداشت.
شیرینی را برداشت:

-مبارکه انشاءالله؟


❌❌❌❌
https://t.me/+44ww1iF5Hzc2MTc0
https://t.me/+44ww1iF5Hzc2MTc0

_ برای بچه‌ی نامشروع ثبت‌نام مهدکودک نداریم‌‌ خانم محترم


ماهی مقنعه‌اش رو جلوتر کشید
ملتمس گفت

_میشه داد نزنید؟ بچم می‌شنوه

مدیرِ مهد با تاسف سر تکون داد

_اگر خجالت می‌کشیدید بچه‌ی حاصل زِنا رو دنیا نمی‌آوردید!

ماهی مات سمتِ پسرکش برگشت تا مطمئن بشه چیزی نشنیده

بغض اجازه نداد حرفی بزنه

با غم دستِ کوچیکِ کیان رو گرفت و سمت در خروجی گرفت

کیان با شادی به نقاشی‌ رو دیوار خیره بود

_مامانی نَلیم ازینجا (نریم از اینجا)

خم شد و کیانِ چهارساله رو بغل گرفت

صداش گرفته بود

_باید با هم بریم یه جایی مامان جون بعدش میام ثبت نامت میکنم خب؟

پسرکش مثل همیشه زود قانع شد

بی‌کسیشون باعث شده بود بچه‌ی چهارساله منطقی و قانع بزرگ بشه

سوار تاکسی شد و دو دل زمزمه کرد

_میخوام برم هولدینگ شاهی

کیان دست های کوچولوشو به پنجره تاکسی چسبوند

_با اتوبوس بلیم مامانی ، پولامون تموم نشه کیان بتونه بِله مهدکودک

با غم روی موهای پسرکش رو بوسید و خندید

_مامان هرروز میره سرکار تا هیچ وقت پولاش تموم نشه باشه؟


چشمش که به ساختمون‌های هولدینگِ شاهی افتاد پشیمون شد

صدای مردونه‌اش بعد از چهارسال تو گوشش تکرار شد


" این صیغه یک‌ساله‌ست ماهی
هرگز به چشم ازدواج بهش نگاه نکن
یک مذاکره کاری در نظر بگیرش که سالِ دیگه همین موقع تموم می‌شه و ما با هم غریبه می‌شیم
برای خودت رویاپردازی نکن لطفا "


برخلاف انتظارش نگهبان مانع ورودشون نشد

احتمالا فکر کرد خانواده‌ی یکی از کارمنداست

صداهای گذشته رهاش نمی‌کردن


" هیش
نمیخوام اذیتت کنم
اینقدر خودتو سفت نکن
هرجا دیدم نمیتونی تحمل کنی میرم عقب خب؟
حالا بدنتو شل کن عزیزم
نفس عمیق بکشی سریع تموم میشه"



سه آسانسور توی راهرو بود

روی زانوهاش خم شد و با محبت زمزمه کرد

_ کیان؟ میخوایم بریم پیشِ یه آقایی که خیلی مهربونه اما ممکنه الان باهام بداخلاق باشه
چون اون نمی‌دونه من یه پسر خوشگل دارم
پس اگر اخم کرد نباید ناراحت بشی باشه؟

کیان با مظلومیت سر تکون داد

صدا دوباره تکرار شد



" _ بخواب رو شکم عزیزم ، این آمپول پیشگیری رو باید به محض تموم شدنِ رابطه بزنی

خواب‌آلود جوابش رو داده بود

_ ولم کن طوفان
دیروز که با هم بودیم بعدش قرص خوردم
صبحم یکی میخورم
لگنم درد می‌کنه نمیتونم تکون بخورم"


از آسانسور خارج شد

ناخواسته پوزخند زد

اون یک ماه دو شیفت کار کرده بود تا بتونه شهریه مهدکودکِ کیان رو آماده کنه

سمتِ اتاق مدیریت اصلی رفت

منشی با دیدنش گفت

_ عزیزم برای کار خدماتی اومدید؟
برید طبقه پایین لطفا

مستأصل جواب داد

_می‌خواستم آقای خسروشاهی رو ببینم

ابروهای زن بالا پرید

_وقت قبلی داشتید؟

آروم زمزمه کرد

_بهشون بگید ماهی اومده!

به پسرکش نگاه کرد

صداها آزارش می‌دادن

مثلا صدای وکیلِ بی‌رحمِ



" آقای خسروشاهی دو ماهِ مونده از مهلت صیغه رو بخشیدن
خواهشا سعی نکنید باهاشون هیچگونه تماسی داشته باشید
بخاطر فوتِ پدرشون اصلا تو شرایط خوبی نیستن
این خونه به عنوان مهریه جدای از قرار قبلیتون به اسمتون زده شده "


و ماهی نگفت!

از بیبی‌چکِ مثبت شده‌اش نگفت

از نطفه‌ای که تو شکمش یادگاری نگه داشته بود

به قول نرجس‌خاتون اون یه دخترِ یتیم بود که یک سال شد زیرخوابِ ولیعهد خانواده شاهی!

حالا دیگه با فوتِ حاج شاهی ، طوفان ولیعهد نبود

پادشاه بود!

و پادشاه نیازی به دخترِ رعیت نداشت


_بفرمایید داخل

با پاهای لرزون سمتِ اتاق رفت

کیان ریز خندید

_من بزلگ شدم اینجا کار می‌کنم


تلخ لبخند زد
کاش میتونست بگه اینجا برای باباته پسرم!

تو اگر از زنِ عقدیش بودی کار نه باید اینجا ریاست می‌کردی

با دست های لرزون در رو باز کرد

تمام بدنش منقبض شده بود

سرش رو اونقدر پایین انداخته بود که جز کفش های مردونه مارکش چیزی نمی‌دید

کیان با خجالت گفت

_سلام

صدایی نشنید

گوشه‌ی مانتوی مادرش رو مشت کرد و آروم گفت

_آقاعه بی‌ادبه جوابمو نمی‌ده
مگه نگفتی مهلبونه؟

ماهی سرش رو بالا گرفت

هاله‌ی اشک اجازه نمیداد واضح ببینش

دلتنگش بود اما حقی نداشت

اون کجا و طوفان خسروشاهی کجا!

آروم پچ زد

_وقتی... داشتی بدونِ خداحافظی ولم می‌کردی به امونِ خدا ، به وکیلت گفتی بهم بگه اگر زمانی به پول احتیاج داشتم میتونم ازش بخوام


کیان ترسیده پاشو بغل کرد

_گلیه نکن ، دلت درد میکنه؟
بوس کنم خوب شه؟


سر پسرکش رو به خودش چسبوند

از کیانش قدرت گرفت و به صورتِ طوفان خیره شد

چهارسال پیش ته‌ریش نداشت

حالا قیافش مردونه تر و پر جذبه تر بود

با اخمی کمرنگ و رنگ پریده اما محکم و جدی به کیان زل زده بود

دوست داشت ازش بپرسه این انتقام ارزششو داشت؟

پچ زد

_ پول نمیخوام ، مثل این چهار سال شده کلفتی کنم اما به اموالت چشم ندارم

بغضش منفجر شد

_فقط یه شناسنامه می‌خوام واسه بچه‌ای که ازت یادگاری نگه داشتم
میشه؟

https://t.me/+l5zbCmqNcFcyMzQ0
https://t.me/+l5zbCmqNcFcyMzQ0