الله خدای دروغین

⚡️اسلام و فرانسه؛
از فرشته تا هیولا


جوخه‌های ترور خمینی با ترور شهریار شفیق، چندین شخصیت‌های ایرانی و ‌د‌ه‌ها عملیات تروریستی دیگر، انفجار معنویت فوکو را از خیابان‌های تهران به خیابان‌های پایتخت فرانسه رساندند

«انفجار معنویت در خیابان‌های تهران»، این عبارت را میشل فوکو، که در زمان خود آلامدترین فیلسوف فرانسه بود، بیش از چهار دهه پیش برای توصیف کسب قدرت از سوی آیت‌الله روح‌الله خمینی به کار برد.

فوکو تنها «روشنفکر» فرانسوی نبود که دانسته یا ندانسته در نقش انقلابی رفت‌و‌برگشت قرار می‌گرفت. انقلابی رفت‌و‌برگشت کسی است که در آرزوی انقلاب است اما برای دیگران، فقط برای دیگران. آرزوی او این است که سفر کند و انقلاب دیگران را با‌ لذت بنگرد اما به محض آنکه سختی‌ها ظاهر شدند، به وطن خود برمی‌گردد.

انقلابی رفت‌‌و‌برگشت مانند کسانی است که صحنه استریپ‌تیز را از یک پنجره کوچک شیشه‌ای می‌نگرند و لذت می‌برند.

چند هفته پس از روی کار آمدن «امام» خمینی، مارک کراوتز، خبرنگار روزنامه پاریسی لیبراسیون گزارش داد که «انقلاب اسلامی» علیه شاه شورش طبقه متوسط تهران و چند شهر بزرگ دیگر علیه نظام موجود بود. او از خانم‌های شیک‌پوش، آقایان تحصیل‌کرده در اروپا و آمریکا و دیگر «بورژواهای» مرفه گزارش داد که دنبال «معنویت» بودند و شاه را مانعی در راه رسیدن به آرمانی انتزاعی می‌دانستند.

در زمان شاه، مادی‌گرایی، عشق به افزایش مصرف و خواسته‌های این‌جهانی، بخشی از قشرهای مرفه را نگران کرده بود. به گفته کراوتز، معنوی‌گرایی ایرانیان ممکن است کشور آنان را وارد شبی دراز و تاریک کند اما آنان چنان شبی را به روز دوران شاه ترجیح می‌دهند.

در همان زمان، آقایی به نام شمس‌الدین امیرعلایی در نقش سفیر «امام» خمینی در پاریس، در یک مصاحبه با ادوارد سابلیه، دبیر رادیو دولتی «فرانس انتر» از هدف‌های «انقلاب اسلامی» سخن گفت: «هدف امام ما ساختن جهانی است نو بر پایه صلح، محبت و معنویت.»

سابلیه که به‌سرعت در ردیف مخالفان خمینی‌گرایی قرار گرفت، در آغاز این گفته آندره مالرو، نویسنده و مشاور ژنرال دوگل، را نقل کرد که «قرن بیستم یا مذهبی خواهد بود یا وجود نخواهد داشت!» بدین‌سان، «انقلاب اسلامی» ایران سرآغاز امواجی بود از معنویت که به‌تدریج دیگر کشورها را در بر خواهد گرفت.

در آن زمان، مسلمان شدن در چارچوب صوفی‌گرایی، خواندن اشعار مولوی و گوش دادن به قوالی نصرت علی‌خان بین روشنفکران فرانسوی مد شده بود. نویسندگان، شاعران، طراحان رقص باله، خودفیلسوف‌پنداران و حتی فوتبالیست‌ها و کمونیست‌های دلزده از مارکسیسم به اسلام، البته در نسخه «روحانی» آن، می‌گرویدند.

با این حال، تنها چند هفته پس از پیام امیرعلایی درباره «صلح و محبت» حکمرانان جدید تهران با اعزام یک جوخه مرگ به پاریس، توانستند دریابان شهریار شفیق را به قتل برسانند. پس از آن، پیام «صلح و محبت» با ترور ۱۷ شخصیت ایرانی دیگر در پاریس ادامه یافت. اما این پیام «صلح و محبت» به ایرانیان تبعیدی محدود نمی‌شد. جوخه‌های ترور خمینی با انفجار ایستگاه راه‌آهن زیرزمینی سن‌میشل، با آتش زدن رستوران یهودی در مرکز پاریس، با کشتن دو پلیس فرانسوی و بیش از ۳۰ عملیات تروریستی دیگر، انفجار معنویت فوکو را از خیابان‌های تهران به خیابان‌های پایتخت فرانسه رساندند.

چهل سال بعد، تصویر اسلام در ذهن فرانسویان
تیره‌ و ‌تارتر از همیشه است. پیروان آیت‌الله خمینی و پس از آنان، مریدان «خلافت اسلامی»، فعالان «اخوان‌المسلمین» و دیگر گروه‌های تروریستی اسلام‌گرا تصویری از اسلام عرضه کرده‌اند به تصویر صوفی‌گرانه خیالی شباهتی ندارد.

چهل سال پیش، اسلام هنوز می‌توانست هر سال به‌طور متوسط بین دو تا سه هزار غیرمسلمان را به خود جلب کند. امروز، روند معکوس در جریان است زیرا هر سال، هزاران مسلمان یا مسلمان‌زاده از دین نیاکانی دور می‌شوند و حتی به مسیحیت یا بوداگرایی می‌گروند.

بر اساس برآوردهای وزرات کشور فرانسه، جمعیت مسلمانان و مسلمان‌زادگان فرانسه در حد هشت تا نه درصد کل جمعیت متوقف مانده یا رو به کاهش آهسته اما مداوم است.

چند دهه پیش، گزارش موسسه مونتین (Montaigne Institut) با عنوان «یک اسلام فرانسوی ممکن است» جدی گرفته می‌شد. یک خیابان کوچک در محله دهم پاریس (Rue des Petites Ecuries) به‌عنوان سمبل همزیستی اسلامی عرضه می‌شد. در آن خیابان کوچک، مسلمانانی که در کشورهای زادگاه خود سر یکدیگر را می‌بریدند کنار هم در صلح و محبت زندگی می‌کردند. امروز، فرانسه شاهد نبردهای مسلحانه بین گروه‌های مختلف مسلمانان است (تازه‌ترین نمونه آن جنگ میان چچن‌ها و مراکشی‌ها در شهر لیموژ است که پس از رابطه میان یک دختر مراکشی و یک پسر چچنی اتفاق افتاد).


👇👇👇👇👇

@allah_khodaye_doroghin

🎗کوروش به روایت گرنوفون

بخش سیزده


👈کوروش راهی ارمنستان میشود

سياكزار به سرعت سواران و پياده نظام خود را مجهز كرد و با ارابه هايى پر از گندم به سوى سرحد رهسپار شد. كورش پس از قربانى، رسولانى نزد سياكزار فرستاد و از او بهترين سواران جوان را طلب كرد. سياكزار فقط عده قليلى نزد كورش فرستاد و خود با عمده قوا به طرف سرحدات آسور حركت كرد. و كورش به عنوان شكار به سرحدات ارمنستان رو آورد و درست مانند ايامى كه به شكار و تفرج مى رفت به سرحد نزديك شد.

هنوز بيش از اندك مسافتى نپيموده بود كه خرگوشى از تل خاك بيرون جست. همان لحظه عقابى تيزپر بر سر خرگوش فرود آمد و او را محكم در چنگال آهنين خويش گرفت و طعمه خود را به بلندى برد. كورش اين واقعه را به فال نيك گرفت، شكر خدا را به جاى آورد، آنگاه رو به ياران خود كرد و گفت: «رفقا ، خدا بشارت داد كه شكار نيكويى خواهيم داشت»

چون به سرحد رسيد به شكار پرداخت و سواران و پياده ها به دنبال او به راهپيمايى پرداختند و چنين وانمود كردند كه مترصدند شكار از پناهگاه خارج شود. سواران و پياده نظام عده بسيارى گراز و گوزن و ساير وحوش را به پيش انداخته شكار كردند. به همين منوال شكاركنان به خط سرحدى رسيده به استراحت پرداختند. فرداى آن شب شكاركنان به سوى كوهستانهاى مورد نظرشان نزديك شدند. پس از خاتمه شكار باز به استراحت پرداختند. چون كورش از حضور سپاهيان سياكزار مطلع شد پيام فرستاد كه در فاصله دو فرسنگى آن محل ايست كنند و فرمانده آنها پس از شام پيش او بيايد. كورش پس از استراحت سران دسته را گرد خود جمع كرد و گفت: «رفقا، شاه ارمنستان، سابق بر اين متحد و خراجگزار سياكزار بود. اما امروز كه دشمن به سوى سياكزار رو آورده است، غدر و خيانت پيشه گرفته است و سپاه و خراجى را كه بر عهده دارد نفرستاده است. بر ماست كه او را گوشمال سختى بدهيم. اما نقشه من از اين قرار است که تو اى كريزانتاس، پس از اندك استراحت نيمى از سربازان پارسى را كه همراه ما هستند با خود بگير و به سمت كوهستانى كه مى گويند چون ارامنه دچار ترس و وحشت شدند به آنجا فرار مى كنند برو و بر آن محل مسلط باش. من راهنما به تو مى دهم. مى گويند آن كوهها از جنگل مستور است پس به سهولت مى توانى خود را در آن محل مخفى كنى، چنانكه كسى متوجه نشود. مع هذا، تنى چند از افراد خود را به شكل دزدان درآور و آنها را با لباس ژنده و در هيئت راهزنان از جلو بفرست اگر اين عده با چند نفر از ارامنه برخورد كردند بايد آنان را دستگير كنند تا هياهو برپا نشود و از حضور ما اطلاعى نيابند و اگر موفق به دستگير كردنشان نشدند بايد آنها را فرارى دهند تا متوجه افراد ديگر نشوند و مطلب به تصور اينكه با تنى چند از دزدان تصادم كرده اند ختم شود. اين است آنچه تو بايد انجام دهى. من در طليعه صبح با بقيه سپاهيان، يعنى پياده نظام، و تمام سواره نظام حركت خواهم كرد و يكسر به سوى اقامتگاه شاه ارمنستان مى روم. اگر شاه درصدد مدافعه از خويش برآمد بايد به مصاف پرداخت. اگر خود را از جلگه عقب كشيد بايد ناچار به تعاقبش اقدام كرد. و اگر خواست به سوى كوهستان متوارى شود، بر تو است كه راه بر آنان ببندی. ما واقعا به شكار بزرگى همت گماشته ايم. بايد از گذرگاهها مراقبت كنى، يعنى قبل از اينكه شكار آغاز شود راه گريز بر فرارى ها ببندى. و فراموش مكن آنان كه معابر را سد مى كنند، بايد در كمين باشند و از نظر شكار فرارى كاملا پنهان بمانند. اما متوجه باش كه شكارى كه در كمين آن نشسته اى شكارى عادى نيست. امروز به سپاهيانت استراحت بده تا خوب بخوابند و در هنگام كارزار آماده و بانشاط باشند»

كريزانتاس پس از شنيدن اين تعليمات از زبان كورش خيلى مغرور شد كه مورد اعتماد كورش قرار گرفته است. پس راهنماها را با خود برداشت و دستورهاى لازم به كسانى كه همراه او مى بايست حركت كنند داد و براى استراحت به گوشه اى رفت و خوابيد. پس از استراحت كافى، جملگى آماده شدند و به سوى كوهستان عزيمت نمودند.


👇👇👇👇👇

@allah_khodaye_doroghin

قانون22-
اگر شخصی مرتكب سرقت و گرفتار شود ، به مرگ محكوم خواهد شد

قانون23-
اگر سارق دستگير نشود ، شخصی كه از او سرقت شده بايد در محضر همگان شرح اموال مسروقه ی خود را بيان كند و حاکم شهر و حكمرانی كه در ولايت او … سرقت رخ داده بايد هر آنچه از او به سرقت رفته جبران كنند… ( این قانون بی نظیر و با در نظر گرفتن زمان و دوره اعجاب انگیز است )

قانون55-
اگر شخصی آبراه خود را برای آبياری باز كند و از آن غفلت نمايد و آب مزرعه ی مجاور را فراگيرد بايد غلات را بر مبنای (خسارت ) مزرعه ی مجاور تاديه كند …

قانون109-
اگر اشخاص بدی در خانه ی شراب فروش گرد آيند و شراب فروش آن اشخاص بد را دستگير نكند و به كاخ نياورد آن شراب فروش به مرگ محكوم خواهد شد …

قانون195-
اگر پسری پدرش را كتک بزند ، دستش بريده خواهد شد

قانون196-
اگر شخصی چشم شخص ديگری را كور كند چشم او كور خواهد شد …

قانون 229_
اگر بنایی برای كسی خانه ای بسازد و ساختمان  را بی عيب و نقص نسازد و خانه ای كه ساخته ويران و سبب مرگ صاحبش شود … آن بنّا به مرگ محكوم خواهد شد

و نمونه های دیگر 👈اگر مردی به هنگام اهدای یك مزرعه ، باغ میوه ، خانه یا اجناسی به همسر خود ، با او پیمان نامه مهر شده منعقد كرد ، فرزندان زن نباید بعد از مرگ شوهر ، ادعایی بر علیه او كنند .

و یا اگر شخصی برای پسر خود همسری انتخاب كرد اما خود نیز با آن زن هم آغوش شد ، باید آن شخص را به جسم سنگینی ببندند و در آب بیندازند و یا هر كس در این سرزمین می تواند مالكیت اموال خود را به همسر یا دخترش و یا غیره واگذار كند.

و یا  اگر مردی به همسر شخص دیگری نظر داشت اما كار به جایی نبرد ، باید آن شخص بازداشت شود و نیمی از موهایش تراشیده شود

و یا اگر زنی ولگرد بود و در نتیجه از خانه و مردش غافل شد سزای او مرگ است

در اینجا  لازم به ذکر است که قانون سنگسار متعلق به قوانین حمورابی نبوده است البته درباره‌ی مجازات زن به جرم زنا و خیانت در قوانین حمورابی در بابل ، به غرق کردن زن اشاره شده و موضوع سنگسار نیامده است

بسیاری از قوانین حمورابی پس از حمورابی تدوین و به مرور وارد ادیان نیز شده اند.در قوانین حمورابی همه آزادند و بطور کلی در این قوانین فرقی میان زن و مرد قائل نشده اند همچنین در این قوانین همه در برابر قانون مساوی بوده و برتری نژادی وجود نداشت و فرقی میان بابلی و نژاد غیر از او وجود نداشت .

در آن دوره مردم سه دسته بودند :
1) آزاد
2 ) آزاد شده
3 ) برده

و چهار طبقه داشتند :
1 ) روحانیون
2 ) کارمندان دولت
3 ) سربازان
4 ) بازرگانان و پیشه وران و کشاورزان و دامداران

براساس قوانین حمورابی قوانین اجتماعی زیر در آن دوره وجود داشته است :

در آن دوره کنیز و برده نیز میتوانست مالک باشد همچنین کشتن افراد بدون محاکمه جرم محسوب میشد . برای هر مردی ، زن فقط یکی بود و زن دومی در کار نبود اگر زنی نازا بود مرد میتوانست زن دیگری اختیار کند . ضمن اینکه زندگی زناشویی بدون قرارداد ، قانونی نبود

اگر مرد آزاد یک کنیز را به زنی میگرفت آن زن پس از پیوند زناشویی آزاد محسوب میشد .

اگر مردی زنش را طلاق میداد باید جهیز او را به همراه یک سهم پسری از مال خود به او میداد و اگر زن نازا بود فقط جهیزش را و در صورت خیانت زن ، را به درون آب می انداختند تا غرق شود .

زن از شوهرش ارث میبرد علاوه بر جهیزش ، اما مرد از زن ارث نمیبرد ،

زن پس از مرگ شوهر و بیوه شدن میتواند برای خود شوهر اختیار کند و اگر فرزندان مانع شوند، دادگاه دخالت کرده و اگر فرزندان شوهر اول باشد دادگاه قیم و سرپرست معین میکند و مقداری از ترکه شوهر اول را در اختیار شوهر دوم قرار میدادند تا از فرزندان نگه داری کنند و اجازه دخل و تصرف در این اموال را نداشتند

فرزندان از هر پدری بودند به صورت مساوی از مادر ارث میبردند

البته پدر و یا مادر میتوانست وصیت کند که بخشی از اموالشان به فرزند محبوبشان ارث برسد

دخترانی که جهیزیه داشتند از ارث محروم میشدند اما دختران بدون جهیزیه در ارث با پسران برابر بودند

زن میتوانست اموال خود را اداره کند اجاره دهد تجارت کند و یا ببخشد و حتی میتوانست در شمار روحانیون درآید

در قوانین حمورابی دختران و بیوه ها مستقلا محاکمه میشدند

قوانین حمورابی درباره زن از حقوق رومی مساعدتر و موافقتر بوده است



👇👇👇👇👇

@allah_khodaye_doroghin

🌓 قوانین حمورابی

حمورابی ششمین پادشاه از اولین سلسله پانزده نفری سلاطین بابل و موسس و بانی حقیقی مملکت بابل بود. حمورابی همان امورافل پادشاه (شنعار) است که در تورات (سفر پیدایش) از آن ذکر شده که پس از آنکه بر شهرهای کلده استیلا یافت و ایلامیها را که قرون متمادی در آن سرزمین سلطنت داشتند از کلده بیرون کرد و خود را سلطان عالم متمدن آن زمان (البته به جز مصر) نام داد.

سرزمین تحت حکومت حمورابی از جنوب غربی ایران تا دریای مدیترانه امتداد داشت اما جنگ های پی در پی که علت آن بر همگان مجهول است، سلطنت او را متلاشی کرد.

مورخان یونانی میگویند؛ در سرزمین عجایب و تاریخی بین النهرین صدها مایل مربع زمین های سبز و خرم و وادی های لم یزرع و اراضی خشک و باتلاقی دیده میشد که بواسطه مسدود شدن جویهای مصنوعی این اختلافات و جنگها ایجاد شده است. حمورابی سد سدیدی برای جلوگیری از طغیان آب دجله ساخت و نهرهای بیشماری که زمینهای کلده را مشروب میساخت را احداث کرد.

حمورابی آفتاب پرست بود و تمام قوانین و شرایع خود را از عطاهای خورشید میدانست. حمورابی پادشاهی بود رعیت دوست و مهربان، کرامت و مجد خود را از مردوخ دریافت کرده بود، او جهانداری بزرگ بود که قلمرو خویش را با تشکیلات منظم و قوانین متحد ساخت. قانون حمورابی بر روی سنگ ‌نوشته‌ای به طول دو و نيم، و عرض يك و نيم متر حك شده است كه برفراز آن تصوير مردی است كه در حال خضوع است که  لوحی را از شَمْس، خداوند آفتاب و عدالت، دريافت می كند. اين سنگ‌نوشته كه قديمی‌ترين و كامل‌ترين قوانين بشری بر آن نقش بسته است ، به حدود 4000 سال پيش تعلق دارد ، ماكت اين سنگ‌نوشته در موزه ايران باستان موجود و اصل آن به موزه لوور پاريس منتقل شده است.

حمورابي ( 1792 تا 1750ق.م ) يكی از بزرگ‌ترين فرمانروايان بين‌النهرين ، سرداری جنگاور ، سياستمداری ورزيده و قانون‌گذاری دقيق در آن زمان بود. البته درباره سال‌های سلطنت حمورابی بين مورخان اختلاف است. اما نظر غالب بر آن است كه وی ميان سال‌هاي 1704 تا 1662 پيش از ميلاد سلطنت كرده است.

مجموعه قوانين حمورابی را، با توجه به زمان تدوين آن، از شاهكارهای قانون‌گذاری می‌دانند و كشف سنگ‌نوشته این قوانین توانست به ادعای كسانی كه قوانين روم و يونان را تنها منبع قوانين فعلی و برجسته‌ترين آنها می ‌دانستند، خاتمه داد. گفته‌اند مجموعه قوانين حمورابی، پس از ويرانی سومر، از روی قوانين قديم سومری‌ها و عادات و رسوم آنها نوشته شده و بيشتر مندرجات آن از مجموعه قوانينی كه پادشاه “اور” تدوين كرده بود ، اقتباس شده است.

پايه قوانين حمورابی ، متكی بر مذهب و خواست پادشاه و اميال خواسته‌های نفسانی اين و آن نيست، بلكه بر مبنای رعايت عرف و عادت و سنن جاری، و رعايت منافع اجتماع تدوين و مقرر شده است. متن قانون نامه شامل يك مقدمه و يک مؤخره، به‌صورتی ادبی و مسجع است در بين مقدمه و مؤخره، مجموعه قوانين قرار دارند كه در 49 ستون عمودی يعنی به خط ميخی ، نگاشته شده‌است.

ویل دورانت مورخ نامی، درباره این قانون آورده است: روح این قانون بزرگ به مدت پانزده قرن با همه تغییراتی که در کشور پیش آمد نافذ بود، فقط در پاره ای از اوضاع و احوال تغییرات جزیی در آن داده شد.

خیلی از قوانین مدنی ادیان سامی ، برگرفته شده از قوانین حمورابی میباشد.  اما مفاد قوانین حمورابی درباره چه چیزهایی هستند؟

قانون های 1 الی 5 درباره اصول محاکمات

قانون های 6 الی 25 درباره دزدی و مجازات دزدان

قانون های 26 الی 41 درباره وظایف کارکنان دولت

قانون های 42 الی 65 درباره امور کشاورزی

قانون های 66 الی  99 ( این 35 ماده محو شده و از آنها اطلاعات ناقصی در دست است . ظاهرا اين امر به‌ دست پادشاه عيلام و پس از انتقال تخته سنگ مذكور به شوش ، به‌منظور حك مواد جديد به‌جاي مواد محذوف صورت گرفته است )

قانون های 100 الی 127 درباره تجارت، قراردادها، بدهی ها و خرده فروش ها میباشد

قانون های 128 الی 191 قوانین مربوط به خانواده است

قانون های 192 الی 214 درباره مجازات و قصاص میباشد

قانون های 215 الی 252 درباره حقوق حرفه ای پزشکان، معماران، کشاورزان و دهقانان است

قانون های 253 الی 277 درباره اجاره .

قانون های 278 الی 282 درباره برده داری میباشد.

👈نمونه هایی از قوانین حمورابی👇

قانون 1-
اگر شخصی به شخص ديگر اتهام بزند و او را به قتل متهم كند ، اما نتواند آن را ثابت كند متهم كننده به مرگ محكوم خواهد شد

قانون5-
اگر قاضي حكمي اعلام كند ، تصميمي بگيرد  يا رأیی صادر كند و طبق موازين امضاء و مهر كند و پس از آن حكم خود را تغيير دهد قاضي مربوطه بايد پاسخ گو باشد … و بايد دوازده برابر مجازاتی كه در آن حكم آورده غرامت بپردازد …


👇👇👇👇👇

@allah_khodaye_doroghin