🌓 قوانین حمورابی
حمورابی ششمین پادشاه از اولین سلسله پانزده نفری سلاطین بابل و موسس و بانی حقیقی مملکت بابل بود. حمورابی همان امورافل پادشاه (شنعار) است که در تورات (سفر پیدایش) از آن ذکر شده که پس از آنکه بر شهرهای کلده استیلا یافت و ایلامیها را که قرون متمادی در آن سرزمین سلطنت داشتند از کلده بیرون کرد و خود را سلطان عالم متمدن آن زمان (البته به جز مصر) نام داد.
سرزمین تحت حکومت حمورابی از جنوب غربی ایران تا دریای مدیترانه امتداد داشت اما جنگ های پی در پی که علت آن بر همگان مجهول است، سلطنت او را متلاشی کرد.
مورخان یونانی میگویند؛ در سرزمین عجایب و تاریخی بین النهرین صدها مایل مربع زمین های سبز و خرم و وادی های لم یزرع و اراضی خشک و باتلاقی دیده میشد که بواسطه مسدود شدن جویهای مصنوعی این اختلافات و جنگها ایجاد شده است. حمورابی سد سدیدی برای جلوگیری از طغیان آب دجله ساخت و نهرهای بیشماری که زمینهای کلده را مشروب میساخت را احداث کرد.
حمورابی آفتاب پرست بود و تمام قوانین و شرایع خود را از عطاهای خورشید میدانست. حمورابی پادشاهی بود رعیت دوست و مهربان، کرامت و مجد خود را از مردوخ دریافت کرده بود، او جهانداری بزرگ بود که قلمرو خویش را با تشکیلات منظم و قوانین متحد ساخت. قانون حمورابی بر روی سنگ نوشته‌ای به طول دو و نيم، و عرض يك و نيم متر حك شده است كه برفراز آن تصوير مردی است كه در حال خضوع است که لوحی را از شَمْس، خداوند آفتاب و عدالت، دريافت می كند. اين سنگ‌نوشته كه قديمی‌ترين و كامل‌ترين قوانين بشری بر آن نقش بسته است ، به حدود 4000 سال پيش تعلق دارد ، ماكت اين سنگ‌نوشته در موزه ايران باستان موجود و اصل آن به موزه لوور پاريس منتقل شده است.
حمورابي ( 1792 تا 1750ق.م ) يكی از بزرگ‌ترين فرمانروايان بين‌النهرين ، سرداری جنگاور ، سياستمداری ورزيده و قانون‌گذاری دقيق در آن زمان بود. البته درباره سال‌های سلطنت حمورابی بين مورخان اختلاف است. اما نظر غالب بر آن است كه وی ميان سال‌هاي 1704 تا 1662 پيش از ميلاد سلطنت كرده است.
مجموعه قوانين حمورابی را، با توجه به زمان تدوين آن، از شاهكارهای قانون‌گذاری می‌دانند و كشف سنگ‌نوشته این قوانین توانست به ادعای كسانی كه قوانين روم و يونان را تنها منبع قوانين فعلی و برجسته‌ترين آنها می دانستند، خاتمه داد. گفته‌اند مجموعه قوانين حمورابی، پس از ويرانی سومر، از روی قوانين قديم سومری‌ها و عادات و رسوم آنها نوشته شده و بيشتر مندرجات آن از مجموعه قوانينی كه پادشاه “اور” تدوين كرده بود ، اقتباس شده است.
پايه قوانين حمورابی ، متكی بر مذهب و خواست پادشاه و اميال خواسته‌های نفسانی اين و آن نيست، بلكه بر مبنای رعايت عرف و عادت و سنن جاری، و رعايت منافع اجتماع تدوين و مقرر شده است. متن قانون نامه شامل يك مقدمه و يک مؤخره، به‌صورتی ادبی و مسجع است در بين مقدمه و مؤخره، مجموعه قوانين قرار دارند كه در 49 ستون عمودی يعنی به خط ميخی ، نگاشته شده‌است.
ویل دورانت مورخ نامی، درباره این قانون آورده است: روح این قانون بزرگ به مدت پانزده قرن با همه تغییراتی که در کشور پیش آمد نافذ بود، فقط در پاره ای از اوضاع و احوال تغییرات جزیی در آن داده شد.
خیلی از قوانین مدنی ادیان سامی ، برگرفته شده از قوانین حمورابی میباشد. اما مفاد قوانین حمورابی درباره چه چیزهایی هستند؟
قانون های 1 الی 5 درباره اصول محاکمات
قانون های 6 الی 25 درباره دزدی و مجازات دزدان
قانون های 26 الی 41 درباره وظایف کارکنان دولت
قانون های 42 الی 65 درباره امور کشاورزی
قانون های 66 الی 99 ( این 35 ماده محو شده و از آنها اطلاعات ناقصی در دست است . ظاهرا اين امر به دست پادشاه عيلام و پس از انتقال تخته سنگ مذكور به شوش ، به‌منظور حك مواد جديد به‌جاي مواد محذوف صورت گرفته است )
قانون های 100 الی 127 درباره تجارت، قراردادها، بدهی ها و خرده فروش ها میباشد
قانون های 128 الی 191 قوانین مربوط به خانواده است
قانون های 192 الی 214 درباره مجازات و قصاص میباشد
قانون های 215 الی 252 درباره حقوق حرفه ای پزشکان، معماران، کشاورزان و دهقانان است
قانون های 253 الی 277 درباره اجاره .
قانون های 278 الی 282 درباره برده داری میباشد.
👈نمونه هایی از قوانین حمورابی👇
قانون 1-
اگر شخصی به شخص ديگر اتهام بزند و او را به قتل متهم كند ، اما نتواند آن را ثابت كند متهم كننده به مرگ محكوم خواهد شد
قانون5-
اگر قاضي حكمي اعلام كند ، تصميمي بگيرد يا رأیی صادر كند و طبق موازين امضاء و مهر كند و پس از آن حكم خود را تغيير دهد قاضي مربوطه بايد پاسخ گو باشد … و بايد دوازده برابر مجازاتی كه در آن حكم آورده غرامت بپردازد …
👇👇👇👇👇
@allah_khodaye_doroghin
حمورابی ششمین پادشاه از اولین سلسله پانزده نفری سلاطین بابل و موسس و بانی حقیقی مملکت بابل بود. حمورابی همان امورافل پادشاه (شنعار) است که در تورات (سفر پیدایش) از آن ذکر شده که پس از آنکه بر شهرهای کلده استیلا یافت و ایلامیها را که قرون متمادی در آن سرزمین سلطنت داشتند از کلده بیرون کرد و خود را سلطان عالم متمدن آن زمان (البته به جز مصر) نام داد.
سرزمین تحت حکومت حمورابی از جنوب غربی ایران تا دریای مدیترانه امتداد داشت اما جنگ های پی در پی که علت آن بر همگان مجهول است، سلطنت او را متلاشی کرد.
مورخان یونانی میگویند؛ در سرزمین عجایب و تاریخی بین النهرین صدها مایل مربع زمین های سبز و خرم و وادی های لم یزرع و اراضی خشک و باتلاقی دیده میشد که بواسطه مسدود شدن جویهای مصنوعی این اختلافات و جنگها ایجاد شده است. حمورابی سد سدیدی برای جلوگیری از طغیان آب دجله ساخت و نهرهای بیشماری که زمینهای کلده را مشروب میساخت را احداث کرد.
حمورابی آفتاب پرست بود و تمام قوانین و شرایع خود را از عطاهای خورشید میدانست. حمورابی پادشاهی بود رعیت دوست و مهربان، کرامت و مجد خود را از مردوخ دریافت کرده بود، او جهانداری بزرگ بود که قلمرو خویش را با تشکیلات منظم و قوانین متحد ساخت. قانون حمورابی بر روی سنگ نوشته‌ای به طول دو و نيم، و عرض يك و نيم متر حك شده است كه برفراز آن تصوير مردی است كه در حال خضوع است که لوحی را از شَمْس، خداوند آفتاب و عدالت، دريافت می كند. اين سنگ‌نوشته كه قديمی‌ترين و كامل‌ترين قوانين بشری بر آن نقش بسته است ، به حدود 4000 سال پيش تعلق دارد ، ماكت اين سنگ‌نوشته در موزه ايران باستان موجود و اصل آن به موزه لوور پاريس منتقل شده است.
حمورابي ( 1792 تا 1750ق.م ) يكی از بزرگ‌ترين فرمانروايان بين‌النهرين ، سرداری جنگاور ، سياستمداری ورزيده و قانون‌گذاری دقيق در آن زمان بود. البته درباره سال‌های سلطنت حمورابی بين مورخان اختلاف است. اما نظر غالب بر آن است كه وی ميان سال‌هاي 1704 تا 1662 پيش از ميلاد سلطنت كرده است.
مجموعه قوانين حمورابی را، با توجه به زمان تدوين آن، از شاهكارهای قانون‌گذاری می‌دانند و كشف سنگ‌نوشته این قوانین توانست به ادعای كسانی كه قوانين روم و يونان را تنها منبع قوانين فعلی و برجسته‌ترين آنها می دانستند، خاتمه داد. گفته‌اند مجموعه قوانين حمورابی، پس از ويرانی سومر، از روی قوانين قديم سومری‌ها و عادات و رسوم آنها نوشته شده و بيشتر مندرجات آن از مجموعه قوانينی كه پادشاه “اور” تدوين كرده بود ، اقتباس شده است.
پايه قوانين حمورابی ، متكی بر مذهب و خواست پادشاه و اميال خواسته‌های نفسانی اين و آن نيست، بلكه بر مبنای رعايت عرف و عادت و سنن جاری، و رعايت منافع اجتماع تدوين و مقرر شده است. متن قانون نامه شامل يك مقدمه و يک مؤخره، به‌صورتی ادبی و مسجع است در بين مقدمه و مؤخره، مجموعه قوانين قرار دارند كه در 49 ستون عمودی يعنی به خط ميخی ، نگاشته شده‌است.
ویل دورانت مورخ نامی، درباره این قانون آورده است: روح این قانون بزرگ به مدت پانزده قرن با همه تغییراتی که در کشور پیش آمد نافذ بود، فقط در پاره ای از اوضاع و احوال تغییرات جزیی در آن داده شد.
خیلی از قوانین مدنی ادیان سامی ، برگرفته شده از قوانین حمورابی میباشد. اما مفاد قوانین حمورابی درباره چه چیزهایی هستند؟
قانون های 1 الی 5 درباره اصول محاکمات
قانون های 6 الی 25 درباره دزدی و مجازات دزدان
قانون های 26 الی 41 درباره وظایف کارکنان دولت
قانون های 42 الی 65 درباره امور کشاورزی
قانون های 66 الی 99 ( این 35 ماده محو شده و از آنها اطلاعات ناقصی در دست است . ظاهرا اين امر به دست پادشاه عيلام و پس از انتقال تخته سنگ مذكور به شوش ، به‌منظور حك مواد جديد به‌جاي مواد محذوف صورت گرفته است )
قانون های 100 الی 127 درباره تجارت، قراردادها، بدهی ها و خرده فروش ها میباشد
قانون های 128 الی 191 قوانین مربوط به خانواده است
قانون های 192 الی 214 درباره مجازات و قصاص میباشد
قانون های 215 الی 252 درباره حقوق حرفه ای پزشکان، معماران، کشاورزان و دهقانان است
قانون های 253 الی 277 درباره اجاره .
قانون های 278 الی 282 درباره برده داری میباشد.
👈نمونه هایی از قوانین حمورابی👇
قانون 1-
اگر شخصی به شخص ديگر اتهام بزند و او را به قتل متهم كند ، اما نتواند آن را ثابت كند متهم كننده به مرگ محكوم خواهد شد
قانون5-
اگر قاضي حكمي اعلام كند ، تصميمي بگيرد يا رأیی صادر كند و طبق موازين امضاء و مهر كند و پس از آن حكم خود را تغيير دهد قاضي مربوطه بايد پاسخ گو باشد … و بايد دوازده برابر مجازاتی كه در آن حكم آورده غرامت بپردازد …
👇👇👇👇👇
@allah_khodaye_doroghin