فردای بهتر (مصطفی تاجزاده) dan repost
📝📝📝ناظم مدرسه دختران و نا«زنانگی» در مدیریت
✍🏻جمعی از اساتید دانشگاهها
✅مضمون اصلی در اهمیت ورود زنان به مدیریت منابع انسانی، گذشته از بهره مندی جامعه از فضیلت های علمی و تجارب بانوان، نیاز به لطافت نگاه زنانه و مادرانه در شکوفایی بنی آدم، خاصّه در محیط های علمی و آموزشی است. اما شوربختانه، مدیریت زنانه، گذشته از نرسالاریِ صریح و بی نفاق، از آفت جانکاه دیگری رنج می برد که همانا مدیریت نا«زنانه» زنانی است که یا ادامه و نقابِ مردان تمامیت خواه‌اند و یا به مثابه بازویی از بازوهای هشت‌پاهای خونسالاری عمل می کنند. اینگونه زنانِ رئیس مآب، نه به زن و زنانگی خدمت می کنند و نه جامعه انسانی را لطافتی می بخشند. بگذریم که مدیریت زنانه را نیز بدنام می سازند.
✅دانشگاه الزهرا س، که امسال به شصت سالگی رسیده، با بیش از ده هزار دانشجو در ده ها رشته تحصیلی و صدها عضو هیئت علمی، بی شک یکی از دیرپاترین و مهم ترین موسسات آموزشی زنانه است که با چندین دهه تلاش و زحمتِ یک جامعه علمی قابل احترام، سیر رشد خود را از مدرسه عالی دختران به یک دانشگاه بین المللی طی نموده است. اما از آنجا که به طور سنتی، در صندلی ریاست دانشگاه الزهرا س یک خانم قرار می گیرد، این صندلی معمولا مورد طمع همسرانِ سیاستمردانی است که جلوس خودشان بر صندلی های متعدد دیگر را برای «شوق خدمت» کافی نمی دانند. و در معامله سیاست مردان، این دانشگاه نیز بعضا بازیچه کسانی قرار می گیرد که نه شایستگی مدیریت دانشگاه را دارند و نه منتخب و یا دست کم مقبول جامعه دانشگاهی اند. چنین شخصیت هایی، عملا دانشگاه الزهرا س را به یک مدرسه دخترانه بزرگ و متورم تقلیل می دهند و با ایجاد یک فضای نیم‌مرده، ناظم «مدرسه دختران» باقی می مانند.
✅یکی از این ناظم ها، خانم دکتر زهرا ناظم بکایی است که با مدرک دکتری از دانشگاه آزاد، رئیس یک دانشگاه دولتی مهم در سطح ملی است. دکتر ناظم بکایی، همسر محمدرضا مخبر دزفولی است که با تخصص دامپزشکی به مدت 13 سال (۱۳۸۴–۱۳۹۷) دبیر شورای عالی انقلاب «فرهنگی» بود و اکنون رئیس فرهنگستان علوم است. گفتنی است آقای دکتر زلفی گل وزیر سابق علوم در دولت سیزدهم، یعنی کسی که خانم دکتر ناظم بکایی را به ریاست دانشگاه الزهرا س منصوب کرد، در همین فرهنگستان علوم به عضویت پیوسته مفتخر گردید.
✅اما ناظم مدرسه دختران، اکنون که با فشارهای مزمن به شمار زیادی از اساتید دانشگاه الزهرا و اخراج شماری و بازنشسته کردن شماری دیگر و اعمال قدرت مطلقه متمرکز در عزل و نصب ها و به طور کلی، کنار گذاشتن بدنه اعضای هیئت علمی از مشارکت در مدیریت دانشگاه و نیز برخوردهای دل‌گزا با برخی از دانشجویان، دانشگاه را به فضایی امنیتی، سرد و ملال آور بدل نموده است، در دولت جدید به دنبال ابقای خود «احتمالا» با نفوذ فامیل های دور و نزدیک شان هستند.
✅باید دید دولت د. پزشکیان، با انتخابی شایسته و مقبول برای ریاست دانشگاه الزهرا س، به وظیفه ملی خود در باب این نهاد پراهمیت عمل می کند یا اجازه می دهد همچنان خونسالاری، زندگی علمی هزاران دانشجو و صدها عضو هیئت علمی این دانشگاه را در زمستانی تمام نشدنی افسرده نگه دارد.
@kherad_Jensi
@MostafaTajzadeh
✍🏻جمعی از اساتید دانشگاهها
✅مضمون اصلی در اهمیت ورود زنان به مدیریت منابع انسانی، گذشته از بهره مندی جامعه از فضیلت های علمی و تجارب بانوان، نیاز به لطافت نگاه زنانه و مادرانه در شکوفایی بنی آدم، خاصّه در محیط های علمی و آموزشی است. اما شوربختانه، مدیریت زنانه، گذشته از نرسالاریِ صریح و بی نفاق، از آفت جانکاه دیگری رنج می برد که همانا مدیریت نا«زنانه» زنانی است که یا ادامه و نقابِ مردان تمامیت خواه‌اند و یا به مثابه بازویی از بازوهای هشت‌پاهای خونسالاری عمل می کنند. اینگونه زنانِ رئیس مآب، نه به زن و زنانگی خدمت می کنند و نه جامعه انسانی را لطافتی می بخشند. بگذریم که مدیریت زنانه را نیز بدنام می سازند.
✅دانشگاه الزهرا س، که امسال به شصت سالگی رسیده، با بیش از ده هزار دانشجو در ده ها رشته تحصیلی و صدها عضو هیئت علمی، بی شک یکی از دیرپاترین و مهم ترین موسسات آموزشی زنانه است که با چندین دهه تلاش و زحمتِ یک جامعه علمی قابل احترام، سیر رشد خود را از مدرسه عالی دختران به یک دانشگاه بین المللی طی نموده است. اما از آنجا که به طور سنتی، در صندلی ریاست دانشگاه الزهرا س یک خانم قرار می گیرد، این صندلی معمولا مورد طمع همسرانِ سیاستمردانی است که جلوس خودشان بر صندلی های متعدد دیگر را برای «شوق خدمت» کافی نمی دانند. و در معامله سیاست مردان، این دانشگاه نیز بعضا بازیچه کسانی قرار می گیرد که نه شایستگی مدیریت دانشگاه را دارند و نه منتخب و یا دست کم مقبول جامعه دانشگاهی اند. چنین شخصیت هایی، عملا دانشگاه الزهرا س را به یک مدرسه دخترانه بزرگ و متورم تقلیل می دهند و با ایجاد یک فضای نیم‌مرده، ناظم «مدرسه دختران» باقی می مانند.
✅یکی از این ناظم ها، خانم دکتر زهرا ناظم بکایی است که با مدرک دکتری از دانشگاه آزاد، رئیس یک دانشگاه دولتی مهم در سطح ملی است. دکتر ناظم بکایی، همسر محمدرضا مخبر دزفولی است که با تخصص دامپزشکی به مدت 13 سال (۱۳۸۴–۱۳۹۷) دبیر شورای عالی انقلاب «فرهنگی» بود و اکنون رئیس فرهنگستان علوم است. گفتنی است آقای دکتر زلفی گل وزیر سابق علوم در دولت سیزدهم، یعنی کسی که خانم دکتر ناظم بکایی را به ریاست دانشگاه الزهرا س منصوب کرد، در همین فرهنگستان علوم به عضویت پیوسته مفتخر گردید.
✅اما ناظم مدرسه دختران، اکنون که با فشارهای مزمن به شمار زیادی از اساتید دانشگاه الزهرا و اخراج شماری و بازنشسته کردن شماری دیگر و اعمال قدرت مطلقه متمرکز در عزل و نصب ها و به طور کلی، کنار گذاشتن بدنه اعضای هیئت علمی از مشارکت در مدیریت دانشگاه و نیز برخوردهای دل‌گزا با برخی از دانشجویان، دانشگاه را به فضایی امنیتی، سرد و ملال آور بدل نموده است، در دولت جدید به دنبال ابقای خود «احتمالا» با نفوذ فامیل های دور و نزدیک شان هستند.
✅باید دید دولت د. پزشکیان، با انتخابی شایسته و مقبول برای ریاست دانشگاه الزهرا س، به وظیفه ملی خود در باب این نهاد پراهمیت عمل می کند یا اجازه می دهد همچنان خونسالاری، زندگی علمی هزاران دانشجو و صدها عضو هیئت علمی این دانشگاه را در زمستانی تمام نشدنی افسرده نگه دارد.
@kherad_Jensi
@MostafaTajzadeh