در مورد این آهنگ غم انگیز:
«بازگشت به سیاهی»، ترانهای جاودانه از امی واینهاوس، فراتر از یک اثر موسیقایی، مرثیهای غمانگیز از عشق، فقدان و سرنوشت محتوم خود اوست.
این اثر، رنج و عذاب زنی را به تصویر میکشد که در تاریکی عشق از دست رفته غرق شده است. گویی هر نت، فریادی از اعماق وجود امی است که پژواک آن در تار و پود وجودمان نفوذ میکند.
«نه، من نمیتونم بدون تو زندگی کنم»، شعری که بارها در این ترانه تکرار میشود، به مثابه اعتراف امی به وابستگی مطلق او به عشق از دست رفته است. عشقی که تار و پود وجودش را در برگرفته و رها شدن از آن غیرممکن به نظر میرسد.
«بازگشت به سیاهی»، مرثیهای برای عشقی است که دیگر هرگز نخواهد بود. گویی امی با سرودن این ترانه، پیشاپیش سفری بیبازگشت به تاریکی را آغاز کرده بود. تاریکیای که او را در 27 سالگی در کام خود فرو برد و صدایی خاموش، اما جاودانه از او به یادگار گذاشت.
@Spirit_and_life