عرفان و خودشناسی

آماده باشید تا استادتان از راه برسد


این حقیقت در طول هزارها سال ثابت شده است: «وقتی دانشجو آماده باشد، استاد از راه خواهد رسید.» بسیار خب، استادان ما همیشه در دسترس هستند تا به ما آموزش دهند، زیرا آنها موهبتی از طرف خداوند محسوب می شوند. پرسش واقعی این است که آیا ما آمادگی داریم تا مطالبی را بیاموزیم که قرار است آنها به ما آموزش دهند؟ واژه کلیدی در این پرسش واژه «آمادگی» است. ما باید همه احتمالات ممکن را بپذیریم و به پیام های شهودی خود اعتماد کنیم.
وقتی متعجب هستیم که آیا ممکن است پدیده ای که با آن روبه رو شده ایم پیامی از طرف خداوند باشد، نشان می دهد در مورد حس شهودی خود هوشیار هستیم. اندیشه های ما خیر هستند و سبب واقعیت بخشیدن به ارتباط ما با الوهیت میشوند، بنابراین نیاز نیست دیگران آنها را تأیید کنند. خالق ما به شیوه هایی می شنود و پاسخ می دهد که به طور حتم با قوانین دنیای مادی همخوانی ندارند.
به عبارت دیگر، صدای ما را سرچشمه ای مادی نمی شنود که با قانون علت و معلول، قانون های فیزیکی یا حتی با موضوعاتی همخوانی داشته باشد که ما آنها را ممکن می دانیم. وظیفه ما این است که تمام تلاش خود را به کار بگیریم تا از نظر ارتعاشی با آن انرژی معنوی هماهنگ شویم.
ما در گذشته به طور کامل با نیروی خلاق وجودمان هماهنگ بودیم و اکنون نیز فرا خوانده میشویم تا به سوی او بازگردیم. بسیار اهمیت دارد که زبان هماهنگی را درک کنیم. بیشتر ما باید اقدام خود را با تشخیص گرایشمان به تصادفی جلوه دادن چنین پیام هایی آغاز کنیم‌. در جهانی بیکران که نیرویی هوشمند و سامان دهنده در هر لحظه از آن حمایت می کند هیچ رویدادی به صورت تصادفی به وقوع نمی پیوندد.
در ادامه این فصل چند شیوه فرضی ام را درباره چگونگی ارتباط برقرار کردن با آن معنویت خلاق و آگاه پیشنهاد خواهم کرد‌. بعضی از این شیوه ها در طبقه هماهنگی های توجیه ناپذیر قرار می گیرند‌. به عبارت دیگر، این شیوه ها فقط در همان موقعیت خاص معنی دارند؛ اما ذهن نفسانی ما که به اعتقادش به قانون های مادی زنجیر شده و همیشه طبق آنها زندگی کرده است از مشاهده پیامهای پنهانی که درست مقابل ما قرار دارند به شدت پرهیز می کند.


وین دایر
ندای درون
ص 335 و 336

🆔 @Khodshenasivo
🆑 عرفان و خودشناسی

🔈 فایل صوتی

📁 حکمت‌های زندگی (دفتر پنجم مثنوی)

📁 تطور و تکامل انسان از نگاه مولانا (قسمت دوم)

📂 1) تطور و تعصب 2) تطور و مرگ 3) تطور و بخشندگی 4) تطور از طریق عشق 5) تطور از طریق صحبت 6) تطور از راه استحاله در موجود برتر 7) تطور و اختیار 8) مولانا و تکامل داروینی 9) تطور و تناسخ 10) دو پرسش دربارۀ نظریۀ مولانا درمورد تطور

👤 دكتر ایرج شهبازی

7️⃣1️⃣ قسمت هفدهم

↪️ قسمت قبلی اینجا

⏱️ مدت زمان 84 دقیقه

@Khodshenasivo
@irajshahbazi
🆑 کانال عرفان و خودشناسی

روزه ای برای آگاهی مان


بسیاری از فرهنگ ها برای دوره ای از زمان، تعطیلات دینی، آیین های رازآموزی با دلایل دیگری روزه می گیرند. دیگران برای سلامتی روزه می گیرند. روزه نه تنها برای تن، که برای آگاهی مان هم ارزشمند است. هر روز واژه ها، نگاره ها و آواهای زیادی را فرو می بریم و به زمانی نیاز داریم تا درون بردن آن چیزها را بازایستانیم و استراحتی به ذهنمان بدهیم. یک روز بدون خوراک حسی ایمیل، ویدیو، کتاب و گفت و گو فرصتی برای پاک کردن ذهن و آزاد کردن ترس و دلهره و رنجی است که میتواند به آگاهیمان راه یابد و آنجا انبار شود.
حتی اگر گمان نبرید میتوانید تمام روز را بدون رسانه ها سپری کنید، می توانید استراحت کوتاهی به خود بدهید - میتوان ایست صوتی به آن گفت، این روزها بیشتر مردمان انگار نمیتوانند بودن «sound track» زندگی کنند. تا تنها میشوند (راه رفتن در خیابان، رانندگی، نشستن در اتوبوس یا قطار یا هنگام بیرون رفتن از در) - یا حتی با وجود همکاران یا عزیزانشان درست در برابرشان - می کوشند کمترین فضای باز ذهنی را هم بی درنگ پر کنند‌. اگر تصمیم بگیرید که تنها یک فعالیت را در سکوت راستین پیش ببرید، خواه در ماشین، زمان آماده کردن صبحانه یا پیاده روی در محله، استراحتی از رود بی گسست تکانه ها به خود می دهید.
فردی را میشناسم که از سبک موسیقی ای که در سوپر مارکت محله شان نواخته می شد، بسیار اندوهگین می شد. آهنگ ها او را به یاد دوران سختی در زندگی اش می انداختند و میدید که به جای کانونمند شدن روی خریدش، به خاطرات می اندیشد. با پی بردن به آن، تصمیمی آگاهانه و هوشمندانه گرفت تا از آگاهی اش مراقبت خوبی کند. حالا هر بار که به آن سوپر مارکت میرود در گوش هایش گوشی میگذارد تا حواسش با آن موسیقی پرت و حالش بد نشود.
برای روزه صدا، گذاشتن گوشی در گوش گریزناپذیر نیست. می توانید چند دقیقه در روز به اختيار ساكت باشيد. بدون واژه هایی که از بیرون یا در درون ذهنتان می چرخند، این فرصت را دارید که به راستی به مدت چند دقیقه در روز به خودتان گوش دهید. این هدیه بسیار خوبی است که میتوانید به خود بدهید که از این گذشته هدیه ای به دیگران است زیرا کمک می کند به آنها هم بهتر گوش دهید.


تیک نات هان
سکوت
ص 76 و 77

🆔 @Khodshenasivo
🆑 عرفان و خودشناسی

زندگی در درون


به اساسی ترین حقایق زندگیتان برگشته ایم: شما در آنجا هستید، شما میدانید که آنجا هستید و تمام مدت آنجا بوده اید. این مسئله، پرسش های جالبی ایجاد می کند مانند: وقتی بدن بمیرد، آیا همچنان از بودن آگاه خواهید بود؟ پرسش جالبی نیست؟ هیجان زده نشوید، نمیخواهیم این پرسش را برای شما پاسخ بدهیم. هرچند سرانجام، کسی خواهد بود که آن پاسخ را بدهد: شما. تضمین شده که شخصاً روزی دریابید آیا پس از مرگ بدن آنجا خواهید بود یا نه.
چرا مردم این همه با مرگ مشکل دارند؟ این باید یکی از هیجان انگیزترین جنبه های زندگی تان باشد. این واقعاً تجربه ای است که یک بار در زندگی رخ می دهد! این چیزی است که در زمان مرگ در انتظار شماست: پس از آن لحظه نهایی؛ یا آنجا خواهید بود یا نخواهید بود. اگر آنجا نبودید، نگران نباشید اینگونه نیست که «اوه خدای من! من آنجا نیستم. این وضعیت را دوست ندارم.» نه شما آنجا نیستید، پس قرار نیست مشکلی باشد. هر چند، گزینه دیگر خیلی جالب تر است - اگر آنجا باشید چه؟ آنگاه متوجه خواهید شد کاوش جهان دیگر که در آن حتی بدن هم ندارید چگونه است! بگذارید بیشتر درباره آن صحبت نکنیم چون وارد باورها، مفاهیم یا دیدگاه های مردم درباره این موضوع می شود. بگذارید آن را فقط چیزی در نظر بگیریم که به عنوان تجربه نهایی یکباره در زندگی، منتظرش هستیم.
علت اینکه بسیاری از مردم با مرگ مشکل دارند این است که هویت خود را به بدنشان گره می زنند، حتی انگار این کافی نیست و هویت خود را به ماشین و خانه هایشان گره می زنند. آنها حسی را که از خود دارند، به آنچه خودشان نیست، فرافکنی میکنند. با انجام دادن این کار، می ترسند آنها را از دست بدهند. وقتی روی رشد درونیتان کار می کنید، دیگر از چیزهای بیرونی هویت نمی گیرید‌. با حس عمیقی تری از خودِ درون، هویت خواهید گرفت.
اکنون که واضح است شما آنجایید، این پرسش منطقی میشود: در آنجا چه می کنید؟ پرسش مرتبط تر این است: آنجا بودن چگونه است؟ چه پرسش جالبی است آنجا چگونه است؟! اگر مردم صادقانه پاسخ بدهند، باید بگویند که آنجا همیشه هم چندان مفرح نیست. در حقیقت، گاهی کاملاً سخت است. همه اینها به خاطر چیست؟ اینجاست که مینشینیم تا بحث واقعاً صادقانه ای درباره رشد درونی داشته باشیم‌. بیشتر افراد درک نمیکنند که آنجا همیشه می تواند دلپذیر باشد. دلپذیرترین موقعیت را در نظر بگیرید: در آغوش گرفتن نخستین فرزندتان، روز عروسی تان، نخستین بوسه، برنده شدن در لاتاری. آن حالت را به یاد بیاورید، سپس آن را چند برابر کنید و بگذارید تمام مدت همانگونه باشد - یا اینکه بیشتر شود. این چیزی است که در درون می توانید تجربه کنید. این حقیقت است. آنجا واقعاً زیباست، اما چیزی آن را به هم می ریزد. تصور کنید وارد خانه ای میشوید که خاک، پوست موز و نان پیتزای خشک شده، همه جا ریخته است‌. اتفاقاً آنجا خانه ای زیباست، اما هیچ کس از آن مراقبت نمی کند. دوباره میتواند زیبا شود، اما کارهایی باید انجام شود. این دقیقاً موقعیت درون شماست‌. در حقیقت، به همین دلیل ما در این کاوش درونی هستیم. هرکسی همان چیز را میخواهد: آنها میخواهند آنجا دلپذیر باشد.
مردم در تلاش برای دلپذیر کردن آنجا، همه کاری می کنند. برخی می کوشند تجربه های هیجان انگیز داشته باشند، روابط موفقی پیدا کنند یا حتی با نوشیدن و مواد از شدت مسائل بکاهند - همگی به دلیلی یکسان‌. آنها می پرسند چگونه آنجا را دلپذیر کنند، در حالی که پرسش مرتبط تر این است که: چرا آنجا دلپذیر نیست؟ اگر متوجه شوید چرا دلپذیر نیست و از آن رها شوید، متوجه میشوید آنجا واقعاً میتواند دلپذیر باشد. زندگی لازم نیست که بازی «چون آنجا دلپذیر نیست، باید چیزهایی پیدا کنم که آن را جبران کند تا کمی احساس بهتری داشته باشم» باشد‌. این کاری است که همه انجام می دهند. آنها میکوشند در دنیای بیرون افراد، مکانها و چیزهایی را پیدا کنند که درون را راحت تر می کند. مردم میکوشند از بیرون برای درست کردن درون استفاده کنند - بهتر است بفهمیم چرا داخل دلپذیر نیست و با آن آغاز کنیم.


مایکل ای سینگر
رها زیستن
ص 24 و 25 و 26

🆔 @Khodshenasivo
🆑 عرفان و خودشناسی