دیگرشهر

پایان پیشرفت؟

این عنوان یادداشتی است از جوزف استیگلیتز؛ اقتصاددان برندۀ نوبل، دربارۀ نگرانی از بازگشت ترامپ به قدرت که اخیراً در پروجکت سندیکیت منتشر شده است. بخش‌هایی از یادداشت را در ادامه می‌خوانید:

۳۵ سال پیش، جهان با فروپاشی کمونیسم تحولی دورانی را تجربه کرد. فوکویاما این لحظه را «پایان تاریخ» نامید و پیش‌بینی کرد که همۀ جوامع در نهایت به‌سوی لیبرال‌دموکراسی و اقتصاد بازار همگرا می‌شوند. امروزه اشتباه‌بودن آن پیش‌بینی تقریباً کلیشه‌ای شده است. با بازگشت ترامپ شاید باید دوران کنونی را دورۀ «پایان پیشرفت» بنامیم.

متفکران روشنگری از ۲۵۰ سال پیش دریافتند که آزمایش‌های علمی می‌تواند به مردم در درک طبیعت و ایجاد فناوری‌های جدید کمک کند و علوم اجتماعی می‌تواند هماهنگی بیشتری را برای بهبود شرایط برای همۀ اعضای جامعه فراهم کند. چنین تلاش‌هایی مستلزم حاکمیت قانون بود تا احترامِ به حقیقت بر واپس‌گرایی غلبه کند. امروز یکی از آزاردهنده‌ترین ویژگی‌های جنبش «عظمت دوبارۀ آمریکا»، رد کامل این ارزش‌ها است.

آیا پیشرفت می‌تواند ادامه یابد؟ آیا واقعاً می‌توان انتظار داشت که الیگارشی جدید آمریکا پیشرفت‌های پایدار و مشترک را راهبری کند؟ آن‌هایی که اکنون به قدرت رسیده‌اند، صرفاً به‌دنبال ثروت هستند و هیچ ملاحظه‌ای نسبت به انباشت آن از طریق استثمار و رانت‌خواری ندارند. آن‌ها پیشتر نبوغ خود را در استفاده از قدرت بازار و استفاده از رسانه‌ها و پلتفرم‌های فناوری برای پیشبرد منافع خصوصی خود از طریق دستکاری گستردۀ اطلاعات نشان داده‌اند!

آنچه فساد به سبک آمریکایی امروزی را متمایز می‌کند، مقیاس و بی‌شرمی آن است. الیگارش‌های آمریکایی می‌توانند در روز روشن صدها میلیون دلار به کمپین انتخاباتی یک سیاستمدار در ازای منافع‌شان کمک کنند. وام ۴۶۵ میلیون دلاری بلاعوضی که تسلا ۱۵ سال پیش از دولت اوباما دریافت کرد، در مقایسه با آنچه در حال سقوط است بسیار ناچیز به نظر می‌رسد.

اگرچه ایالات متحده برای مدت طولانی در پیشبرد علم و فناوری در جهان پیشتاز بوده، اما تداوم آن در دورۀ ترامپ دشوار به نظر می‌رسد. من سه حالت را محتمل می‌دانم. ۱. آمریکا در نهایت با مشکلات عمیق خود کنار می‌آید، جنبش «بازگشت عظمت آمریکا» را پس می‌زند و به ارزش‌های روشنگری متعهد می‌ماند. ۲. آمریکا و چین به‌ترتیب به مسیر سرمایه‌داری الیگارشی و سرمایه‌داری اقتدارگرای دولتی ادامه می‌دهند و بقیۀ جهان عقب می‌مانند. ۳. آمریکا و چین در مسیر خود باقی می‌مانند، اما اروپا پرچم سرمایه‌داری مترقی و سوسیال‌دموکراسی را به‌دست می‌گیرد.

متأسفانه، سناریوی دوم محتمل‌ترین است، به این معنی که باید در نظر بگیریم که کمبودهای روبه‌رشد آمریکا تا کی قابل کنترل خواهد بود. چین مزایای زیادی در زمینۀ توسعۀ فناوری و هوش مصنوعی، بازار بزرگ، عرضۀ گستردۀ مهندسان، و تعهد به برنامه‌ریزی بلندمدت و جامع دارد. علاوه‌براین، دیپلماسی چین در مقابل کشورهای غیرغربی بسیار موفق‌تر از آمریکا بوده است. اما نه چین و نه آمریکای ترامپی به ارزش‌هایی که از اواخر قرن هجدهم باعث پیشرفت شده‌اند متعهد نیستند.

امروزه بشریت با چالش‌های وجودی درگیر است. پیشرفت تکنولوژی به ما ابزاری برای نابودی خودمان داده است و بهترین راه برای جلوگیری از آن قوانین بین‌المللی است. علاوه بر تهدیدات ناشی از تغییر اقلیم و بیماری‌های همه گیر، اکنون باید نگران هوش مصنوعی تنظیم‌ناپذیر هم باشیم.

برخی بر این باورند که گرچه ممکن است توقفی در پیشرفت ایجاد شود، اما سرمایه‌گذاری‌های پیشین در علوم پایه همچنان بازدهی بالایی خواهد داشت. و ممکن است اضافه کنند که هر دیکتاتوری در نهایت به پایان می‌رسد و تاریخ به پیش می‌رود. یک قرن پیش فاشیسم جهان را فرا گرفت. اما این منجر به موجی از دموکراسی‌سازی شد، با استعمارزدایی و جنبش‌های حقوق مدنی در مقابله با تبعیض نژادی، قومی، و جنسیتی.

مشکل این است که آن جنبش‌های موفق فقط تا همین جا پیش رفتند و زمان به نفع ما نیست. تغییرات اقلیمی منتظر نخواهند ماند. آیا آمریکایی‌ها از پیشرفت مستمر در قالب رفاه مشترک مبتنی‌بر آموزش، بهداشت، ایمنی، جامعه و محیطی پاک برخوردار خواهند بود؟ من شک دارم. و آیا پایان پیشرفت در آمریکا اثرات منفی در سطح جهانی خواهد داشت؟ تقریباً مطمئناً.

هنوز زود است که بدانیم پیامدهای کامل ریاست‌جمهوری دوم ترامپ چه خواهد بود. بله، تاریخ جلو می‌رود، اما ممکن است در مسیر پیشرفت نباشد!
@omidi_reza

▫️گزارش «روزن‌آنلاین» از ابراز بی‌اطلاعی ابهام‌برانگیز مدیران شهری نسبت به درآمد انبوه‌سازی‌های پایتخت

🟠درآمد قرارگاه مسکن شهرداری کجاست؟

#اختصاصی_روزن_آنلاین

✍️سوگل دانایی

🔸قرارگاه مسکن شهرداری تهران یکی از چند قرارگاهی است که در دوره فعلی مدیریت شهری ایجاد شد. فروردین سال ۱۴۰۱ حمیدرضا صارمی، معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران خبر از برنامه‌ریزی برای جهش ساخت مسکن در پایتخت به واسطه همین قرارگاه داد. او گفته بود: «قرارگاه مسکن در نظر دارد تا تیراژ ساخت و ساز را به سالی حداقل 180 هزار واحد مسکونی در پایتخت برساند.»

🔸این درحالیست که خرداد امسال مهدی هدایت، مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران از آغاز عملیات اجرایی ۲۰۰ هزار واحد مسکونی در تهران خبر داد که مراحل صدور جواز آنها در قرارگاه دنبال شده است.

🔸اما اکنون پرسش اینجاست که درآمدهای حاصل از صدور مجوز برای این انبوه سازی‌ها چه قدر است؟ «سهم شهرسازی از درآمدهای بودجه شهر تهران بین ۵۰ تا ۵۵ درصد است.» این پاسخ حمیدرضا صارمی، معاون شهرسازی شهرداری تهران به پرسش «روزن آنلاین» درباره سهم درآمدهای حاصل از صدور پروانه در بودجه محقق شده سال جاری است.

🔸صارمی در ادامه می‌گوید که بودجه قرارگاه مسکن ذیل این عدد نیست! معاون شهرسازی شهردار تهران می‌گوید درآمد پروژه‌های قرارگاه جداست و عدد آن را نمی‌دانم.

🔸البته این اولین بار نیست که مدیران شهری نسبت به این موضوع ابراز بی‌اطلاعی می‌کنند.

▫️گزارش کامل را اینجا بخوانید:

https://rozanonline.ir/fa/tiny/news-4342

📌درنشست تخصصی شهرآورد که به همت کمیته مدیریت شهری حزب همبستگی دانش‌آموختگان برگزار میشود، رضا بخشی بعنوان فعال حوزه مدیریت شهری بر اهمیت مدیریت شهری و حمل و نقل اجتماعی به عنوان ارکان کلیدی توسعه پایدار شهرها تأکید کرد.

♦️رئیس کمیته مدیریت شهری حزب همبستگی دانش آموختگان بیان داشت که مدیریت شهری باید به بهینه‌سازی فضاهای عمومی، ارتقاء کیفیت زندگی و تسهیل دسترسی به خدمات بپردازد. وی همچنین افزود که حمل و نقل اجتماعی باید بر پایه سیستم‌های حمل و نقل عمومی کارآمد، ایمن و پایدار بنا شود تا ترافیک را کاهش دهد، آلودگی را کم کند و عدالت اجتماعی را افزایش دهد.

♦️در ادامه نشست دکتر پیرحسین‌لو مشاور سابق معاونت حمل ونقل و ترافیک شهرداری تهران پیشنهاد رایگان‌سازی خدمات حمل‌ونقل عمومی را به عنوان یکی از راهکارهای مؤثر مطرح کرد و گفت: «این اقدام می‌تواند به تغییر رفتار اجتماعی و کنترل تقاضا کمک کند.»

♦️پیرحسین لو همچنین به توجیهات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی این راهکار اشاره کرد و خاطرنشان ساخت: «هزینه عملیات و کنترل بلیت‌های اتوبوس از درآمد آنها فراتر رفته و ضرورت تغییر سیاست‌ها در این حوزه را آشکار کرده است. بی‌اعتمادی اجتماعی نیز باعث می‌شود بسیاری از شهروندان به سیاست‌های حاکمیت بدبین باشند.
هم‌اکنون کمتر از ۲ درصد بودجه اتوبوسرانی از محل درآمد فروش بلیت تأمین می‌شود که نیمی از آن هم خرج حقوق و دستمزد ماموران کنترل بلیت می‌شود. معلوم نیست چه منطقی پشت این کار است.»

♦️پیرحسین لو در ادامه افزود:«سهم اتوبوسرانی و مترو از سفرهای تهران کمتر از یک‌سوم چیزی است که در طرح جامع حمل و نقل شهر تهران پیش‌بینی شده است. ما نیاز به تحریک تقاضا برای حمل و نقل عمومی داریم و برای این منظور راهی جز رایگان کردن حمل و نقل عمومی نداریم.»

♦️وی نقش انتخابات شوراها در بازسازی اعتماد عمومی را حیاتی دانست و افزود: «کاندیداها باید با صراحت برنامه‌هایی را مطرح کنند که منعکس‌کننده نیازهای واقعی مردم باشد، به ویژه در حوزه‌هایی چون حمل‌ونقل عمومی و بهبود محیط زیست شهری.»

♦️مهندس آزاده دل کارشناس و فعال حوزه حمل و نقل شهری دیگر مهمان نشست به آمارهای نگران‌کننده‌ای از تصادفات شهری اشاره کرد و گفت: "در پایتخت، روزانه به‌طور میانگین دو نفر در تصادفات جان خود را از دست می‌دهند، که درصد بالایی از آن‌ها موتورسوار هستند." وی ضمن بیان اینکه رویکردهای اجتماعی و فرهنگی در برنامه‌ریزی‌های شهری نادیده گرفته می‌شوند، افزود: "متأسفانه ما در کشور کمترین هزینه‌ها را به ارزیابی‌های اجتماعی و بازخوردهای اجتماعی اختصاص می‌دهیم."

♦️آزاده‌دل همچنین به نقش مهم مطالعات اجتماعی در پیش‌بینی رفتارهای اجتماعی و بهبود زیرساخت‌ها پرداخت و گفت: "مطالعات اجتماعی به‌ویژه در زمینه کاهش تصادفات و ارتقاء فرهنگ ترافیکی، اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد. اگرچه کشورهای توسعه‌یافته به شدت در این زمینه‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند، اما در ایران به این مسائل سطحی پرداخته می‌شود و این مطالعات اغلب کم‌اثر و هزینه‌بر نیستند."
#اختصاصی
مشروح خبر👇

https://hodapress.ir/?p=23279

@hodapress