منجنیق

🔴 غلامحسین ساعدی بر دیوارهای خیابان دلگشا

سال‌ها «نیمه‌ی پنهان»ش را در کیهان تهران افشا کردند. در برنامه‌ی «هویت» نشان دادند چه موجود خطرناکی است. کتاب‌ها و حتا نامش را در ارشاد لاریجانی و میرسلیم علامت ممنوع زدند و سال‌ها دندان‌قروچه رفتند که دستشان به بدن او نرسیده بود تا به تیرک اعدام ببندند. بعد که بخشی از همین کیهان‌نویسان و مستندسازان و تولیدات فرهنگی-امنیتی جمهوری اسلامی با یک دنده به دنده به برادران تاج‌دارشان پیوستند «نیمه‌ی پنهان»ش را در کیهان لندن افشا کردند. در مغازله با سرشکنجه‌گر بازنشسته در «من‌وتو» سری جدید «هویت» را ساختند و به یاری فوج فوج اینفلوئنسر و اجامر و اراذل و توئیت‌زن اجاره‌ای خواستند کار ناتمام اعلی‌حضرت و ولایت فقیه را تمام کنند که در دوران اعلی‌حضرت نیز او را بر تخت تمشیت بسته بودند و دژخیمان ساواک بدنش را به ضرب کابل دریده بودند. اتحاد مقدس فرقه‌ی شاش و پاسداران تباهی اما بار دیگر نام غلامحسین ساعدی را به میان آورد.
شب گذشته در تهران، خیابان دلگشا، درست همان‌جایی که غلامحسین ساعدی مطبی باز کرده بود که در آن بیماران فقیر را به رایگان درمان می‌کرد، آنجا که اکنون ساختمان را ویران کرده‌اند و تنها دیواری از آن برجا مانده با رد محوی از پله‌ها، یاران ما، تصویر ساعدی را بر دیوار نقش زدند و در محله‌های اطراف عکس و متن کوتاهی در مورد او را پخش کردند. در این متن از جمله نوشته شده است: «این روزها بلندگوهای حامی سلطنت بارها به ما گفته‌اند ساعدی موجود پلیدی است چون در مورد زمان شاه گفته "هر روز در مملکت مهمانی بود" اما این را نمی‌گویند که ساعدی گفته هر روز در این مملکت برای آنها که حکومت را در دست داشتند مهمانی بود در حالی که بسیاری از مردم در فقر و بدبختی زندگی می‌کردند. امروز هم هر روز در مملکت مهمانی است. افطارهای رایگان، ساندیس و کیک راهپیمایی‌های حکومتی، جشن‌ها و پارتی‌های آقازاده‌ها در ویلاهای آنچنانی، خرید سیسمونی از ترکیه، آقازاده‌های ساکن در کشورهای غربی که در رفاه کامل زندگی می‌کنند، دزدها و اختلاس‌گرهایی که هیچکس با آنها کاری ندارد هر روز مهمانی دارند اما بسیاری از مردم محتاج نان و بهداشت و آموزش و مسکن هستند. آن دستگاه احمق‌پروری که می‌خواهد به ما بقبولاند همه در رفاه و مهمانی زندگی می‌کردند همان دستگاهی است که می‌خواهد آنها که گرسنه‌اند به این فکر نکنند که چطور می‌شود کاری کرد که گرسنگی تمام شود. ساعدی نویسنده و پزشک گرسنه‌ها بوده است، نویسنده و پزشک پاپتی‌ها، دهاتی‌ها، فقرا، آنها که صبح تا شب کار می‌کنند اما هیچ‌چیزی ندارند و شکم‌سیرهای دربار در اروپا و آمریکا و شکم‌سیرهای بیت در تهران از او تنفر دارند چون به آنهایی تعلق داشت که می‌خواستند گرسنگی نباشد».
‎دی ۱۴۰۳

🚩 برای تماس با منجنیق در تلگرام می‌توانید به اکانت زیر پیغام بدهید:
@ManjanighContact

#منجنیق
#اجرای_خیابانی
@ManjanighCollective

🔴 فلاخن شماره‌ی دویست و شصت و هفتم. چگونه «سوریه‌ای» نشویم؟
به انضمام طرح شوراهای مفقود انقلاب سوریه در ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲

در دویست و شصت و هفتمین فلاخن به این می‌پردازیم که چگونه «سوریه‌ای» نشویم اما پیش‌تر از آن به این می‌پردازیم که اساسن «سوریه‌ای» نشدن از منظر چپ انقلابی چه معنایی دارد. در فلاخن دویست و شصت و هفتم در آینه‌ی سوریه از این می‌خوانیم که راه «سوریه‌ای نشدن»، اگر معنای آن ناامنی گسترده، آشوب فراگیر و مخاطره‌ی قدرت‌گیری نیروهای ارتجاعی و حامیان امپریالیست بین‌المللی آنها باشد، به هیچ‌وجه حفظ و تثبیت نظم مستبدانه و ستمگرانه‌ی حاکم نیست. از این‌که سوریه‌ای نشدن در وجهی برای چپ انقلابی باید همان معنایی را داشته باشد که «بنگلادشی» نشدن، «سریلانکایی» نشدن و «قزاقستانی» نشدن دارد، از این‌که چپ اگر سازمان نیابد و به انضباطی ایجابی در ایده نرسد در نهایت امکان اثرگذاری در هیچ وضعیتی را نخواهد داشت. در این فلاخن از ضرورت سازمان‌یابی‌ای می‌خوانیم که چپ سوریه اکنون از آن سخن می‌گوید اما شاید امروز دیگر برای آن سازمان‌یابی خیلی دیر باشد و از این می‌خوانیم که برای مداخله در وضعیت نمی‌توان به حرف‌های خوب و مواضع درست تکیه کرد. برای مداخله‌ی موثر در وضعیت نیاز به نیرویی سازمان‌یافته و منسجم است که بتواند از فرصت‌های تاریخی، دقیقن در همان لحظه‌ای که باید استفاده کرد استفاده کند. در ضمیمه‌ی این فلاخن نیز طرح‌هایی را می‌خوانیم که عمر عزیز، انقلابی شهید سوری در سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ با جمع‌بندی تجارب عینی و مادی شوراهای شکل‌گرفته در خلاء قدرت نوشته بود اما با انحلال «انقلاب سوریه» در ترکیبی از جنگ داخلی و جنگ نیابتی به تمامی نابود شد و البته به این می‌اندیشیم که آیا آن شوراها بدون توجه به مقوله‌ی قدرت سیاسی امکان بقا داشتند؟ چرا که به خوبی می‌دانیم و اکنون با چشم‌هایمان می‌بینیم قدرت سیاسی‌ای که تصرف نشود توسط دیگران تصرف خواهد شد.
فلاخن دویست و شصت و هفتم را بخوانید:
‎دی ۱۴۰۳

🚩 برای تماس با منجنیق در تلگرام می‌توانید به اکانت زیر پیغام بدهید:
@ManjanighContact

#منجنیق
#فلاخن
@ManjanighCollective

🔴 ثوره علیه زن‌کُشی

در چهارمین شماره‌ی «ثوره (انقلاب)؛ شبنامه‌ای برای روزهای تاریک» از زن‌کُشی می‌خوانیم، از خشونت خانگی علیه زنان و از نقش قانون، آموزش و خانواده در ازدیاد زن‌کُشی و خشونت علیه زنان. در این شماره‌ی ثوره از هم‌دستی سرمایه و مرد-پدرسالاری می‌خوانیم و از منافع سرمایه در تحکیم و بازتولید دوگانه‌ی جعلی مرد/زن. در این شماره می‌خوانیم: «در واقع ما در یک نظام سود-محور زندگی می‌کنیم که نیاز به بهره‌کشی از آدم‌ها دارد و در این راستا باید جامعه را به گروه‌های مشخص قابل‌کنترل تقسیم کند. دوگانه‌ی زن/مرد توسط نظام‌های حاکم بر ما تولید و تقویت می‌شوند تا بهره‌کشی از زنان و مردان تحت‌ستم را ممکن کنند و بین آن‌ها تفرقه بیندازند تا مبادا یک وقت ‌علیه ستمگران متحد شوند. حالا حتما می‌پرسید این چه ربطی به خشونت مردان علیه زنان دارد؟ این سیستم برای اینکه بتواند به بیشترین سود برسد نیاز به کارگر دارد و کارگر نیاز به مراقبت دارد؛ پس وظایف مراقبتی را به زنان تحمیل می‌کند. در عین حال چرخ سرمایه تا زمانی می‌چرخد که همواره کارگرهای جدیدی در دسترس باشند. پس فرزندآوری و تولیدمثل ضروری است و خب این وظیفه‌ی زنان است که فرزند بیاورند و آن‌ها را بزرگ کنند تا به خیل عظیم خدمتگزاران حاکمان بپیوندند و انتخاب دیگری ندارند. آیا زن‌ها برای انجام این کارها دستمزدی می‌گیرند؟ جواب منفی است.»
از رفقایی که امکان توزیع «ثوره» را در محل زندگی، کار یا تحصیل خود دارند و می‌توانند برای ثوره در مورد محل زندگی، کار یا تحصیل خود بنویسند، دعوت می‌کنیم با ما تماس بگیرند. ما می‌توانیم و می‌خواهیم در «ثوره» نه فقط به مسائل کلی، بلکه هم‌چنین به مسائل محلی و جزئی بپردازیم تا به میانجی آنها فهم انضمامی‌ای از ستمی که باید با آن پیکار کرد به دست بیاوریم و آن را آشکار کنیم؛ که این نخستین قدم برای نبرد است. بنابراین با «ثوره» تماس بگیرید تا بتوانیم شبکه‌ی تولید و توزیعی انقلابی را فراهم آوریم چرا که به خوبی می‌دانیم «هر نوری هر چقدر هم ناچیز باشد، بالاخره روشنایی است.»

‎دی ۱۴۰۳

🚩 برای تماس با «ثوره» یا منجنیق در تلگرام می‌توانید به اکانت زیر پیغام بدهید:
@ManjanighContact

#منجنیق
#ثوره
@ManjanighCollective

🔴 ریسمان | بچه‌های اعماق

آنک «ریسمان» و تجدید پیمان. تجدید پیمان با عهدی که در هنگامه‌ی آغاز بستیم و نوشتیم: «"بچه‌های اعماق" در وفاداری به خیزش دی‌ماه قدم به میدان گذاشته است». که دی‌ماه آغاز بود و آغاز است برای پیکاری رهایی‌بخش که ناممکن را طلب می‌کرد و می‌کند. چنین است که «ریسمان» برای «بچه‌های اعماق» اعلام وفاداری دوباره است میل رهایی تفتیده شده در شعله‌های اردوی کار، به ماهشهر خون‌آلود و آن دقیقه که پژواک فریاد ژینا به تن‌ها بدل شد. که وفاداری را باید دوباره و همواره با ممارست اعلام کرد و به وفاداری وفادار بود در شبی چنین دیجور و ظلمانی.

متن ترانه:

ما گندم درد
بر خوشه‌ای زرد
ما شعله‌ی کار
بر آهنی سرد

میل رهایی
از قعر تاریخ
ما دادِ سرویم
در پاسخ میخ

هم غنچه‌ی گل
بر چوب داریم
هم سار عابر
بر شاخساریم

یأسیم و امید
پیچیده در هم
چون خشم جاری
در حین ماتم

ما آنِ ژینا
آن دم که افتاد
آن تن که برخاست
بر جور جلاد

ماهشهر خونین
در ماه آبان
با ماه خندان
بر بام زندان

چون آب‌دیده
با آبِ دیده
این پتک فولاد
از جور جلاد

آن پتک در دست
با کینه بستیم
در سردی دی
از رخوت یخ
یکباره جستیم
ما شاه و رهبر
ما بت شکستیم

‎آذر ۱۴۰۳

🚩 برای تماس با «منجنیق» یا «بچه‌های اعماق» در تلگرام می‌توانید به اکانت زیر پیغام بدهید:
@ManjanighContact

#منجنیق
#سرود
#بچه_های_اعماق
@ManjanighCollective