🔴 از دانشگاه غیراجتماعی به دانشگاه ضداجتماعی
در حاشیهی اعتراضات دانشگاه خواجه نصیربرای ترسیم سیمای واقعی دانشگاه، فراتر از تبلیغات و شعارها و شعرها، که منفک از ترکیب طبقاتی دانشگاه همچنان به ما میگویند: «دانشگاه زنده است»؛ شاید برای اولینبار در تاریخ نهاد دانشگاه در ایران با دانشگاهی مواجه شدهایم که تحت عنوان «مطالبهگری» از پلیس میخواهد از نهاد دانشگاه در مقابل جامعه حفاظت کند و این البته به ترکیب طبقاتی دانشگاه، به دانشگاه طبقاتی و به دانشگاهی تحتِ اِشغال بیارتباط نیست.
روز ۲۱ اسفندماه ۱۴۰۳، جمعی از دانشجویان دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، در پی فراخوان شورای صنفی پردیس رضایینژادِ این دانشگاه، در اعتراض به آنچه «نقض امنیت» خوانده میشد متحصن شدند و بنا بر نوشتهی خبرنامهی امیرکبیر این تحصن با «پیروزی» پایان یافت. تجمع دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر را باید به نوعی تداوم منطقی تجمعات اخیر در دانشگاه تهران بعد از کشته شدن امیرمحمد خالقی دانست (که در مورد آن به زودی متن مستقلی منتشر خواهیم کرد).
نگاهی به بیانیهی شورای صنفی دانشجویان خواجه نصیر که نه در کانال شوراهای صنفی دانشجویان کشور، بلکه در خبرنامهی امیرکبیر منتشر شده است، به خوبی نشان میدهد این نهاد صنفی که کمتر از یک دهه پیش، نهادی برای مبارزهی صنفی و گاه طبقاتی دانشجویان در برابر روند پولیسازی دانشگاه و کالاییسازی آموزش بود؛ اکنون متاثر از ترکیب طبقاتی دانشگاه پیگیر کدام مطالبات است، چه نگاهی به جامعه دارد و چه ربطی به جامعه پیدا میکند.
فروردین ۱۴۰۴
کمیته دانشجویی اول اردیبهشت#کمیته_دانشجویی_اول_اردیبهشت
#منجنیق
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://bit.ly/4iRkuHy@ManjanighCollective