📅 #شعر_مناسبتی
━━━━━━━━━━━
زآن نامهای که دادی و زآن شِکوههای تلخ
تا نیمهشب به یاد تو چشمم نخفتهاست
ای مایهی امید من، ای تکیهگاه دور!
هرگز مرنج از آنچه به شعرم نهفتهاست
شاید نبوده قدرتِ آنم که در سکوت
احساس قلب کوچک خود را نهان کنم
بُگذار تا ترانهی من رازگو شود
بُگذار آنچه را که نهفتم، عیان کنم
تا بر گذشته مینگرم، عشق خویش را
چون آفتاب گمشده میآورم به یاد
مینالم از دلی که به خون غرقه گشتهاست
این شعر، غیر رنجش یارم به من چه داد
این درد را چگونه توانم نهان کنم
آندَم که قلبم از تو به سختی رمیدهاست
این شعرها که روح تو را رنج دادهاست
فریادهای یک دلِ محنتکشیده است
گفتم قفس، ولی چه بگویم که پیش از این
آگاهی از دورویی مردم مرا نبود
دردا که این جهان فریبای نقشباز
با جلوه و جلای خود آخر مرا ربود
اکنون منم که خسته ز دام فریب و مکر
بار دگر به کنج قفس رو نمودهام
بُگشای در، که در همه دوران عمر خویش
جز پشت میلههای قفس خوش نبودهام
پای مرا دوباره به زنجیرها ببند
تا فتنه و فریب، ز جانم نیفکند
تا دست آهنینِ هوسهای رنگرنگ
بندی دگر دوباره به پایم نیفکند...
● #فروغ_فرخزاد
(۸ دی ۱۳۱۳، زادروز این شاعرهی نامدار)
━━━━━━━━━━━
💎
@Best_Poems