#پارت628

در اتاق را می‌بندند. آبتین که از حصار نگاه برادرهای مهدا آزاد شده بود نفسش را بیرون می‌دهد و نگاهش را به مهدایی می‌دوزد که مانند فرشته ها شده بود.

- خیلی زیبا شدی!
به فکر دل من نیستی؟

مهدا با عشوه می‌خندد و روی صندلی کنار میز آرایشی اش می‌نشیند و می‌گوید:

- آره، به فکر دل توام که خودم‌و خوشکل کردم.

چشمکی میزند، آبتین روی تخت نشست و نگاهش را به لب های اناری مهدا میدوزد، هرکز از لب هایش سیر نمیشود، هی می‌خواهد ببوسد و بچشد آن شراب صدساله را.

- خوب پیش رفته تاالان؟

آبتین شانه بالا می اندازد و به چشم های مهدا خیره میشود:

- آره، بد نبوده.

مهدا با استرس میخندد می‌خندد و میپرسد:

- واقعاً؟ خداروشکر

لبش را میگزد و زمزمه میکند:

- خب، چه انتظاری از همسر آینده ت داری؟

آبتین بلند می‌شود و جلوی پای مهدا مینشیند، انگشت شستش را روی صورتش می‌کشد:

- همینکه عاشقم باشی و کنارم بمونی برام کافیه.
میدونی از کِی عاشقتم؟

مهدا نخودی میخندد، دستش را روی دست آبتین میگذارد و در نگاه عاشقش خیره میشود :

- از همون وقتی که من عاشقتم!