فردای بهتر (مصطفی تاجزاده) dan repost
📝 که خاموشی به هزارزبان در سخن است*
✍️مریم نصر اصفهانی
از دوست پژوهشگری که در حوزه جنبش‌های زنان در ایران کار و تحقیق کرده بود پرسیدم آیا امکان دسترسی به آمار مشارکت زنان در انتخابات در ادوار مختلف وجود دارد و آیا این راست است که این بار زنان پای کار نیامده‌اند؟ گفت دسترسی به چنین آماری برای عموم ممکن نیست، ولی شواهد و قرائن این حرف را تأیید می‌کند.
نظرش را پرسیدم، درباره اینکه با توجه به رویکردهای سنتی جریان رقیب درمورد زنان، چطور می‌توان زنان کم‌ترسنتی و نوطلب را صدا زد و از آنها کمک خواست؟
گفت: آنها را رها کن! نخواهند آمد، از اقشار دیگر جامعه باید خواست.
گفتم: زنان قشری از اقشار که نیستند، آنها در همه اقشار هستند... مگر می‌شود بدون آنها؟
گفت: نمی‌دانم ولی خودت را خسته نکن. هرچقدر هم که جریان رقیب به زن نگاهی سنتی داشته باشد، باز هم زنان تحول خواه به میدان نخواهند آمد…می‌دانی، زن‌ها همیشه بوده‌اند، همیشه وفا کرده‌اند، از انقلاب علیه شاه و استبداد، تا دفاع مقدس تا جنبش اصلاحات تا... ولی بعد از پیروزی مسایل و مطالباتشان همیشه «خارج از اولویت» قرار گرفته. آنها نخواهند آمد.
گفتم: سخت خواهد شد...دور نیست شکست بدون دختران جوان و بدون زنان!
گفت: چند دهه زنان کاغذ و قلم در دست با زبان فقه و قانون التماس کردند برای قدمی در جهت رفع تبعیض و منع خشونت علیه زنان؟ چند دهه به مجلس التماس کردند برای تغییر قوانین؟ و مسالمت آمیزترین کنش‌هایشان چندبار تبدیل به مسئله امنیتی شد و مجرم دانسته شدند؟
گفتم: به هرحال روی کار بودن یک جریان معتدل به نفع همه کسانیست که دنبال تغییرند، تغییر امری تدریجی است.
گفت: نشانم بده معتدل‌ها و مصلح‌های قبلی کدام قدم موثر قابل توجه و ماندگار را در حوزه رفع تبعیض انجام داده‌اند؟ کجا پای زنان برابری‌خواه ایستادند و نگفتند ارزش درگیر شدن ندارد؟ تغییرات کم، موقتی و پرهزینه دلسردی می‌آورد... خودت دلسرد نیستی؟
گفتم: هستم، ولی نگران هم هستم!
گفت: به هرحال، واقعیت این است که بعید است زنان به درخواست کمک پاسخ بدهند، حتی دیگر مطالبه‌ای هم ندارند که تا امروز به هزار زبان گفته‌اند و شنوایی نیافته‌اند...آنها دارند تغییراتی که می‌خواهند را در خانواده و جامعه محقق می‌کنند، جلوی چشم ما، بهایش را هم می‌دهند...کسی صدایشان را شنید؟ دستی برای کمک به سمتشان دراز شد؟ جایی گذاشتند حرفشان را بزنند؟ رها کن!
گفتم: این حذف خودخواسته درست است؟ من نگرانم که سرمایه‌های کوچکی که با زحمت زیاد بدست آوردیم تباه شود.
گفت: همه نگران هستیم...
*از شاملو
@neocritic
@MostafaTajzadeh
✍️مریم نصر اصفهانی
از دوست پژوهشگری که در حوزه جنبش‌های زنان در ایران کار و تحقیق کرده بود پرسیدم آیا امکان دسترسی به آمار مشارکت زنان در انتخابات در ادوار مختلف وجود دارد و آیا این راست است که این بار زنان پای کار نیامده‌اند؟ گفت دسترسی به چنین آماری برای عموم ممکن نیست، ولی شواهد و قرائن این حرف را تأیید می‌کند.
نظرش را پرسیدم، درباره اینکه با توجه به رویکردهای سنتی جریان رقیب درمورد زنان، چطور می‌توان زنان کم‌ترسنتی و نوطلب را صدا زد و از آنها کمک خواست؟
گفت: آنها را رها کن! نخواهند آمد، از اقشار دیگر جامعه باید خواست.
گفتم: زنان قشری از اقشار که نیستند، آنها در همه اقشار هستند... مگر می‌شود بدون آنها؟
گفت: نمی‌دانم ولی خودت را خسته نکن. هرچقدر هم که جریان رقیب به زن نگاهی سنتی داشته باشد، باز هم زنان تحول خواه به میدان نخواهند آمد…می‌دانی، زن‌ها همیشه بوده‌اند، همیشه وفا کرده‌اند، از انقلاب علیه شاه و استبداد، تا دفاع مقدس تا جنبش اصلاحات تا... ولی بعد از پیروزی مسایل و مطالباتشان همیشه «خارج از اولویت» قرار گرفته. آنها نخواهند آمد.
گفتم: سخت خواهد شد...دور نیست شکست بدون دختران جوان و بدون زنان!
گفت: چند دهه زنان کاغذ و قلم در دست با زبان فقه و قانون التماس کردند برای قدمی در جهت رفع تبعیض و منع خشونت علیه زنان؟ چند دهه به مجلس التماس کردند برای تغییر قوانین؟ و مسالمت آمیزترین کنش‌هایشان چندبار تبدیل به مسئله امنیتی شد و مجرم دانسته شدند؟
گفتم: به هرحال روی کار بودن یک جریان معتدل به نفع همه کسانیست که دنبال تغییرند، تغییر امری تدریجی است.
گفت: نشانم بده معتدل‌ها و مصلح‌های قبلی کدام قدم موثر قابل توجه و ماندگار را در حوزه رفع تبعیض انجام داده‌اند؟ کجا پای زنان برابری‌خواه ایستادند و نگفتند ارزش درگیر شدن ندارد؟ تغییرات کم، موقتی و پرهزینه دلسردی می‌آورد... خودت دلسرد نیستی؟
گفتم: هستم، ولی نگران هم هستم!
گفت: به هرحال، واقعیت این است که بعید است زنان به درخواست کمک پاسخ بدهند، حتی دیگر مطالبه‌ای هم ندارند که تا امروز به هزار زبان گفته‌اند و شنوایی نیافته‌اند...آنها دارند تغییراتی که می‌خواهند را در خانواده و جامعه محقق می‌کنند، جلوی چشم ما، بهایش را هم می‌دهند...کسی صدایشان را شنید؟ دستی برای کمک به سمتشان دراز شد؟ جایی گذاشتند حرفشان را بزنند؟ رها کن!
گفتم: این حذف خودخواسته درست است؟ من نگرانم که سرمایه‌های کوچکی که با زحمت زیاد بدست آوردیم تباه شود.
گفت: همه نگران هستیم...
*از شاملو
@neocritic
@MostafaTajzadeh