وقتی کسی شما را می آزارد، بی درنگ به درگاه خداوند دعا کنید
دعا به درگاه خدا، ما را تشویق میکند تا همان گونه که انتظار داریم خداوند ما را ببخشد، دیگران را ببخشیم.
«خدایا! گناهان ما را ببخش؛ چنان که ما آنهایی را که نسبت به ما خطایی می کنند می بخشیم.»
هنگامی که دردمند و مضطرب هستیم، به اصطلاح در هماهنگی و همسویی با سرچشمۀ عشق و رحمت مطلق قرار نداریم. در این وضعیت، انگیزه ما آزردن، حمله کردن به طرف مقابل و ایجاد همان دردی در اوست که در ما به وجود آورده است. بنابراین، درد و آزردگی تبدیل به دوری باطل در زندگی ما میشود.
فقط از طریق قدرت شفابخش عشق خداوند است که میتوان بر چنین موقعیت نامناسبی پیروز شد. از این رو من دوستانم را تشویق میکنم تا با این دعا به سوی خداوند رو کنند: «خدایا کمکم کن این آزردگی را فراموش کنم تا به قلبم راه نیابد و به جراحتی چرک آلود تبدیل نشود».
لطف الهی، عواطف منفی و ویرانگر شما را به عشق تبدیل می کند. هنگامی که نمی توانید نگرش یا احساسات طرف مقابل را نسبت به خودتان کنترل کنید، می توانید برخورد خودتان را انتخاب کنید. میتوانید آنچه را میخواهید تجربه کنید، برگزینید.
وقتی ارتباطمان را با خدا قوی تر میکنیم، خودمان را به لطف و رحمت بی کران او پیوند می دهیم. آنگاه بی تردید بخشی از این لطف و رحمت، درون قلب ما جاری میشود و قادر خواهیم شد تا با همدلی، بخشایش و درک نسبت به کسانی که دربارۀ ما خطا کرده اند، رفتار کنیم.
برای بسیاری از ما طبیعی ست که وقتی کسی به ما ظلم میکند، با خشم واکنش نشان دهیم. حتی ممکن است بگوییم: «چه طور میتوانم کاری را که او با من کرد، ببخشم؟!»
پیشنهاد من این است که منیت خود را کنار بگذارید و اجازه دهید بخشایش خداوند از طریق شما جریان یابد. به خاطر خدا ببخشید و بگذارید بخشایش او از طریق شما جاری شود.
هنگامی که به خودتان اجازه میدهید ابزار عشق و بخشایش الهی شوید، زندگی درونی تان دگرگون می گردد. قلب شما نرم میشود و از همه عواطف منفی ای که پیشتر پنهان کرده بودید، پاک میگردد. با رهایی از تأثیرات ویرانگر خشم، نفرت، رنجش و ناخشنودی، احساس رهایی شگفت آوری در شما به وجود می آید.
خودتان به تنهایی نمیتوانید از این عواطف منفی رهایی یابید، بلکه این خداست که میتواند راه را به شما نشان دهد. خداوند میتواند به شما بیاموزد دیگران را ببخشید؛ درست همان گونه که او، شما را می بخشد.
اینجاست که نویسنده ای سرشناس می گوید: «بخشایش، زندگی ها را دگرگون می کند. با انتخاب کردن بخشایش، دروازه بهبود و تندرستی، کام یابی و فراوانی، شادی و خوشبختی و آرامش درونی گشوده میشود».
«دوره معجزات»، کتابی سه جلدی دربارۀ موضوعات معنوی و زندگی همراه با آرامش است. این کتابها نشان میدهند چگونه بخشایش میتواند ذهن ما را بهبود ببخشد، دردهای ما را بر طرف کند و ما را از قید و بند احساس گناه و رنجش رها سازد. همچنین بخشایش، دوباره ما را به خدا پیوند میدهد و از این طريق، معجزات رخ میدهند.
«پاسخ خداوند به شکل هایی از آرامش جلوه میکن: همه دردها التیام می یابند، تمامی بدبختی ها با شعف جایگزین میشوند، در همۀ زندانها گشوده میشود و همه گناهان صرفاً به عنوان یک اشتباه در نظر گرفته میشوند.»
جی. پی. واسوانی
باران بخشایش
ص 99 و 100 و 101
🆔 @Khodshenasivo
🆑 عرفان و خودشناسی
دعا به درگاه خدا، ما را تشویق میکند تا همان گونه که انتظار داریم خداوند ما را ببخشد، دیگران را ببخشیم.
«خدایا! گناهان ما را ببخش؛ چنان که ما آنهایی را که نسبت به ما خطایی می کنند می بخشیم.»
هنگامی که دردمند و مضطرب هستیم، به اصطلاح در هماهنگی و همسویی با سرچشمۀ عشق و رحمت مطلق قرار نداریم. در این وضعیت، انگیزه ما آزردن، حمله کردن به طرف مقابل و ایجاد همان دردی در اوست که در ما به وجود آورده است. بنابراین، درد و آزردگی تبدیل به دوری باطل در زندگی ما میشود.
فقط از طریق قدرت شفابخش عشق خداوند است که میتوان بر چنین موقعیت نامناسبی پیروز شد. از این رو من دوستانم را تشویق میکنم تا با این دعا به سوی خداوند رو کنند: «خدایا کمکم کن این آزردگی را فراموش کنم تا به قلبم راه نیابد و به جراحتی چرک آلود تبدیل نشود».
لطف الهی، عواطف منفی و ویرانگر شما را به عشق تبدیل می کند. هنگامی که نمی توانید نگرش یا احساسات طرف مقابل را نسبت به خودتان کنترل کنید، می توانید برخورد خودتان را انتخاب کنید. میتوانید آنچه را میخواهید تجربه کنید، برگزینید.
وقتی ارتباطمان را با خدا قوی تر میکنیم، خودمان را به لطف و رحمت بی کران او پیوند می دهیم. آنگاه بی تردید بخشی از این لطف و رحمت، درون قلب ما جاری میشود و قادر خواهیم شد تا با همدلی، بخشایش و درک نسبت به کسانی که دربارۀ ما خطا کرده اند، رفتار کنیم.
برای بسیاری از ما طبیعی ست که وقتی کسی به ما ظلم میکند، با خشم واکنش نشان دهیم. حتی ممکن است بگوییم: «چه طور میتوانم کاری را که او با من کرد، ببخشم؟!»
پیشنهاد من این است که منیت خود را کنار بگذارید و اجازه دهید بخشایش خداوند از طریق شما جریان یابد. به خاطر خدا ببخشید و بگذارید بخشایش او از طریق شما جاری شود.
هنگامی که به خودتان اجازه میدهید ابزار عشق و بخشایش الهی شوید، زندگی درونی تان دگرگون می گردد. قلب شما نرم میشود و از همه عواطف منفی ای که پیشتر پنهان کرده بودید، پاک میگردد. با رهایی از تأثیرات ویرانگر خشم، نفرت، رنجش و ناخشنودی، احساس رهایی شگفت آوری در شما به وجود می آید.
خودتان به تنهایی نمیتوانید از این عواطف منفی رهایی یابید، بلکه این خداست که میتواند راه را به شما نشان دهد. خداوند میتواند به شما بیاموزد دیگران را ببخشید؛ درست همان گونه که او، شما را می بخشد.
اینجاست که نویسنده ای سرشناس می گوید: «بخشایش، زندگی ها را دگرگون می کند. با انتخاب کردن بخشایش، دروازه بهبود و تندرستی، کام یابی و فراوانی، شادی و خوشبختی و آرامش درونی گشوده میشود».
«دوره معجزات»، کتابی سه جلدی دربارۀ موضوعات معنوی و زندگی همراه با آرامش است. این کتابها نشان میدهند چگونه بخشایش میتواند ذهن ما را بهبود ببخشد، دردهای ما را بر طرف کند و ما را از قید و بند احساس گناه و رنجش رها سازد. همچنین بخشایش، دوباره ما را به خدا پیوند میدهد و از این طريق، معجزات رخ میدهند.
«پاسخ خداوند به شکل هایی از آرامش جلوه میکن: همه دردها التیام می یابند، تمامی بدبختی ها با شعف جایگزین میشوند، در همۀ زندانها گشوده میشود و همه گناهان صرفاً به عنوان یک اشتباه در نظر گرفته میشوند.»
جی. پی. واسوانی
باران بخشایش
ص 99 و 100 و 101
🆔 @Khodshenasivo
🆑 عرفان و خودشناسی