⭕️ یکی از بهترین یادگاری‌هایی که والدین می‌توانند برای فرزندان خود بگذارند، عزت نفس است.
عزت نفس، یک محصول شیرین و ماندگار است که در فرایندی تدریجی و طولانی، و بر اثر سه چیز به ثمر می‌نشیند:
۱. احساس خود ارزشمندی:
کودک احساس کند که در هر شرایط و وضعیتی، وجود و شخصیت ارزشمندی دارد، و زندگی‌اش باارزش است. او باید از عمق جان درک کند که در هیچ شرایطی نباید این دو گوهر ارزشمند را در برابر هیچ چیزی خراب کند. برای نمونه، افرادی که عزت نفس بالایی دارند، معمولاً به سراغ اعتیاد یا بزه نمی‌روند. از سوی دیگر، موفقیت‌های تحصیلی، کاری، ارتباطی، و ازدواجیِ بیشتری دارند.
نکته
خودارزشمندیِ اصیل، همواره با نوع‌دوستی همراه است. کسی که برای خود و زندگی‌اش ارزش قائل است، برای دیگران و زندگی‌شان نیز چنین می‌اندیشد و می‌کوشد. از این‌رو، خود ارزشمندی، با خودشیفتگی و تکبر و خود خفن‌پنداری‌های متوهمانه بسیار متفاوت است.
۲. احساسِ توانمندی:
کودک احساس کند که توانایی مواجهه با مشکلات و حل آنها، و نیز توانایی رشد و پیشرفت از لابلای تمام دشواری‌ها را دارد؛ حتی اگر زحمت و زمان زیادی بخواهد.
تشویقِ شایسته‌ی کودک در موفقیت‌هایش، و پرهیز از تخریب شخصیت او در شکست‌هایش، یکی از روش‌های پرورش احساس توانمندی و شایستگی در اوست.
نکته
توانمندی، تنها شناخت و پرورش ویژگی‌های مثبت خود نیست؛ بلکه آگاهی و پذیرش نقص‌ها و محدودیت‌ها نیز نوعی توانمندی شخصیتیِ نیرومند می‌خواهد. گاهی برای زدنِ مشت محکم‌تر، باید دست‌ها را عقب‌تر برد.
۳. مهارت‌های زندگی:
مهم‌تر از همه، مهارت حل مسئله، بدون احساس بدبختی و بیچارگی و درماندگی کردن است.
نکته
مهارت حل مسئله چهار گام مهم دارد:
الف. مواجه کردن کودک با مسائل مناسب با سنش (یا یک درجه دشوارتر)، و زمینه‌سازی برای تجربه، مسئولیت‌پذیری و خلاقیت.
ب. پرورش شکیبایی (یعنی ترکیبی از سه حالتِ صبر، انعطاف‌پذیری و استقامت)
ج. خوش‌بینی و امید.
د. تقویت خردورزی.
👈 توجّه
بخشی از این ۳ مورد (به ویژه اولی)، محصول اتوماتیکِ زندگی خوبِ یا بدِ خود والدین (و سپس محیط مدرسه) است؛ یعنی فضایی که کودک در آن تنفس می‌کند، و به‌طور اتوماتیک می‌بیند و یاد می‌گیرد.
برای نمونه، فضای پر از احترام، بزرگواری و بزرگمنشی، با فضای پر از تنش، بی‌احترامی، و بی‌اعتمادی دو محصول متفاوت می‌دهند.
بخشی از آنها نیز محصول روش‌های تعلیم و تربیت آگاهانه، هدفمند، و درست والدین است.
البته برای اصلاح این دو هیچ وقت دیر نیست. مغز ما توانایی فوق العاده‌ای برای تغییر مسیرهای عصبی شکل گرفته و تثبیت شده‌اش، و ایجاد مسیرهای عصبی تازه حتی در سال‌های پایانی عمر دارد.
آنچه گذشت، چکیده‌ی ده‌ها جلد کتاب روانشناختی است
#دکتر_محسن_زندی_روانشناس
─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information
📚مجله اطلاعات عمومی♻️
عزت نفس، یک محصول شیرین و ماندگار است که در فرایندی تدریجی و طولانی، و بر اثر سه چیز به ثمر می‌نشیند:
۱. احساس خود ارزشمندی:
کودک احساس کند که در هر شرایط و وضعیتی، وجود و شخصیت ارزشمندی دارد، و زندگی‌اش باارزش است. او باید از عمق جان درک کند که در هیچ شرایطی نباید این دو گوهر ارزشمند را در برابر هیچ چیزی خراب کند. برای نمونه، افرادی که عزت نفس بالایی دارند، معمولاً به سراغ اعتیاد یا بزه نمی‌روند. از سوی دیگر، موفقیت‌های تحصیلی، کاری، ارتباطی، و ازدواجیِ بیشتری دارند.
نکته
خودارزشمندیِ اصیل، همواره با نوع‌دوستی همراه است. کسی که برای خود و زندگی‌اش ارزش قائل است، برای دیگران و زندگی‌شان نیز چنین می‌اندیشد و می‌کوشد. از این‌رو، خود ارزشمندی، با خودشیفتگی و تکبر و خود خفن‌پنداری‌های متوهمانه بسیار متفاوت است.
۲. احساسِ توانمندی:
کودک احساس کند که توانایی مواجهه با مشکلات و حل آنها، و نیز توانایی رشد و پیشرفت از لابلای تمام دشواری‌ها را دارد؛ حتی اگر زحمت و زمان زیادی بخواهد.
تشویقِ شایسته‌ی کودک در موفقیت‌هایش، و پرهیز از تخریب شخصیت او در شکست‌هایش، یکی از روش‌های پرورش احساس توانمندی و شایستگی در اوست.
نکته
توانمندی، تنها شناخت و پرورش ویژگی‌های مثبت خود نیست؛ بلکه آگاهی و پذیرش نقص‌ها و محدودیت‌ها نیز نوعی توانمندی شخصیتیِ نیرومند می‌خواهد. گاهی برای زدنِ مشت محکم‌تر، باید دست‌ها را عقب‌تر برد.
۳. مهارت‌های زندگی:
مهم‌تر از همه، مهارت حل مسئله، بدون احساس بدبختی و بیچارگی و درماندگی کردن است.
نکته
مهارت حل مسئله چهار گام مهم دارد:
الف. مواجه کردن کودک با مسائل مناسب با سنش (یا یک درجه دشوارتر)، و زمینه‌سازی برای تجربه، مسئولیت‌پذیری و خلاقیت.
ب. پرورش شکیبایی (یعنی ترکیبی از سه حالتِ صبر، انعطاف‌پذیری و استقامت)
ج. خوش‌بینی و امید.
د. تقویت خردورزی.
👈 توجّه
بخشی از این ۳ مورد (به ویژه اولی)، محصول اتوماتیکِ زندگی خوبِ یا بدِ خود والدین (و سپس محیط مدرسه) است؛ یعنی فضایی که کودک در آن تنفس می‌کند، و به‌طور اتوماتیک می‌بیند و یاد می‌گیرد.
برای نمونه، فضای پر از احترام، بزرگواری و بزرگمنشی، با فضای پر از تنش، بی‌احترامی، و بی‌اعتمادی دو محصول متفاوت می‌دهند.
بخشی از آنها نیز محصول روش‌های تعلیم و تربیت آگاهانه، هدفمند، و درست والدین است.
البته برای اصلاح این دو هیچ وقت دیر نیست. مغز ما توانایی فوق العاده‌ای برای تغییر مسیرهای عصبی شکل گرفته و تثبیت شده‌اش، و ایجاد مسیرهای عصبی تازه حتی در سال‌های پایانی عمر دارد.
آنچه گذشت، چکیده‌ی ده‌ها جلد کتاب روانشناختی است
#دکتر_محسن_زندی_روانشناس
─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information
📚مجله اطلاعات عمومی♻️