➕وفاق بعد از شش دهه جنگ: درس‌هایی از کلمبیا 🇨🇴
پس از بیش از ۶۰ سال جنگ و درگیری با گروه‌های چریکی مانند FARC، در سال ۲۰۱۶ دولت کلمبیا موفق به انعقاد یک پیمان صلح با این گروه شد. اما این پیمان صلح در همه‌پرسی عمومی کشور شکست خورد؛ ۵۰.۲٪ از مردم کلمبیا با آن مخالفت کردند. با این حال، دولت و FARC، پیمان صلح را اصلاح کرده و از طریق مجلس آن را به تصویب رساندند.
🔄 چالش اصلی بعد از پیمان صلح چه بود؟
هرچند سیاستمداران به پیمان صلح دست یافتند، اما پایداری صلح به نحوه پذیرش این پیمان توسط مردم کلمبیا، به ویژه در مواجهه با سربازان سابق FARC که به جامعه بازگشته بودند، بستگی داشت. بسیاری از مردم هنوز نسبت به توانایی و تمایل این سربازان برای بازگشت به زندگی مسالمت‌آمیز، بدبین بودند. در واقع، نگرش‌های منفی نسبت به این سربازان یکی از مهم‌ترین موانع برای بازسازی اعتماد اجتماعی و پذیرش این افراد در جامعه بود.
🎥 راه‌حل محققان چه بود؟
محققان با همکاری شرکت فیلم‌سازی Pirata Films، یک مداخله رسانه‌ای ایجاد کردند که شامل ویدئوهایی از سربازان سابق FARC، قربانیان درگیری‌ها و افرادی که در مناطق گذار صلح زندگی می‌کردند، بود. هدف این ویدئوها، به چالش کشیدن تصورات اشتباه و کلیشه‌های رایج در مورد سربازان سابق و نشان دادن تلاش‌های آنها برای ادغام مجدد در جامعه بود.
نتایج این مداخله نشان داد که ویدئویی که ابتدا روایت مثبت از سربازان سابق را نشان داده و سپس توسط قربانیان محلی و مقامات فرهنگی تأیید می‌شد، توانست به بهترین شکل نگرش‌های منفی را کاهش دهد. این ویدئو نه تنها باعث کاهش «غیرانسانی‌سازی» سربازان سابق شد، بلکه حمایت از سیاست‌های ادغام مجدد آنها را نیز افزایش داد.
📊 اثرات پایدار
این مداخله باعث افزایش همدلی، تغییر نگرش‌ها و حتی تغییر رفتار شد، به طوری که شرکت‌کنندگان در مطالعه بیشتر تمایل داشتند به سازمان‌هایی که توسط سربازان سابق برای حمایت از صلح و ادغام مجدد تأسیس شده بودند، کمک مالی کنند.
✨ درس‌های آموخته شده
این مطالعه نشان می‌دهد که استفاده از مداخلات رسانه‌ای و روایت داستان‌های شخصی می‌تواند ابزار قدرتمندی برای تغییر نگرش‌ها و تصورات منفی پس از درگیری‌ها باشد، به ویژه در شرایطی که دستیابی به صلح امکان‌پذیر است. این روش می‌تواند برای کشورها و مناطق دیگری که در مسیر صلح هستند نیز مؤثر باشد.
در پایان، این پروژه به پاسداشتی از فلسفه تحقیقاتی امیل برونو تبدیل شد که معتقد بود استفاده از علوم رفتاری می‌تواند به ایجاد صلح و امنیت در جهان کمک کند: «اگر کلمبیا بتواند به جهان در مورد نحوه انجام این کار درس بدهد، نه تنها کلمبیا، بلکه تمام جهان از آن بهره‌مند خواهند شد.» 🌍
🆔 @CogniPlus
پس از بیش از ۶۰ سال جنگ و درگیری با گروه‌های چریکی مانند FARC، در سال ۲۰۱۶ دولت کلمبیا موفق به انعقاد یک پیمان صلح با این گروه شد. اما این پیمان صلح در همه‌پرسی عمومی کشور شکست خورد؛ ۵۰.۲٪ از مردم کلمبیا با آن مخالفت کردند. با این حال، دولت و FARC، پیمان صلح را اصلاح کرده و از طریق مجلس آن را به تصویب رساندند.
🔄 چالش اصلی بعد از پیمان صلح چه بود؟
هرچند سیاستمداران به پیمان صلح دست یافتند، اما پایداری صلح به نحوه پذیرش این پیمان توسط مردم کلمبیا، به ویژه در مواجهه با سربازان سابق FARC که به جامعه بازگشته بودند، بستگی داشت. بسیاری از مردم هنوز نسبت به توانایی و تمایل این سربازان برای بازگشت به زندگی مسالمت‌آمیز، بدبین بودند. در واقع، نگرش‌های منفی نسبت به این سربازان یکی از مهم‌ترین موانع برای بازسازی اعتماد اجتماعی و پذیرش این افراد در جامعه بود.
🎥 راه‌حل محققان چه بود؟
محققان با همکاری شرکت فیلم‌سازی Pirata Films، یک مداخله رسانه‌ای ایجاد کردند که شامل ویدئوهایی از سربازان سابق FARC، قربانیان درگیری‌ها و افرادی که در مناطق گذار صلح زندگی می‌کردند، بود. هدف این ویدئوها، به چالش کشیدن تصورات اشتباه و کلیشه‌های رایج در مورد سربازان سابق و نشان دادن تلاش‌های آنها برای ادغام مجدد در جامعه بود.
نتایج این مداخله نشان داد که ویدئویی که ابتدا روایت مثبت از سربازان سابق را نشان داده و سپس توسط قربانیان محلی و مقامات فرهنگی تأیید می‌شد، توانست به بهترین شکل نگرش‌های منفی را کاهش دهد. این ویدئو نه تنها باعث کاهش «غیرانسانی‌سازی» سربازان سابق شد، بلکه حمایت از سیاست‌های ادغام مجدد آنها را نیز افزایش داد.
📊 اثرات پایدار
این مداخله باعث افزایش همدلی، تغییر نگرش‌ها و حتی تغییر رفتار شد، به طوری که شرکت‌کنندگان در مطالعه بیشتر تمایل داشتند به سازمان‌هایی که توسط سربازان سابق برای حمایت از صلح و ادغام مجدد تأسیس شده بودند، کمک مالی کنند.
✨ درس‌های آموخته شده
این مطالعه نشان می‌دهد که استفاده از مداخلات رسانه‌ای و روایت داستان‌های شخصی می‌تواند ابزار قدرتمندی برای تغییر نگرش‌ها و تصورات منفی پس از درگیری‌ها باشد، به ویژه در شرایطی که دستیابی به صلح امکان‌پذیر است. این روش می‌تواند برای کشورها و مناطق دیگری که در مسیر صلح هستند نیز مؤثر باشد.
در پایان، این پروژه به پاسداشتی از فلسفه تحقیقاتی امیل برونو تبدیل شد که معتقد بود استفاده از علوم رفتاری می‌تواند به ایجاد صلح و امنیت در جهان کمک کند: «اگر کلمبیا بتواند به جهان در مورد نحوه انجام این کار درس بدهد، نه تنها کلمبیا، بلکه تمام جهان از آن بهره‌مند خواهند شد.» 🌍
🆔 @CogniPlus