CogniPlus | کاگنی پلاس

‍ 🔮 چت با "خودِ آینده"؛ سفر در زمان بدون نیاز به ماشین زمان!

اگر یک ماشین زمان داشتی، دلت می‌خواست نگاهی به ۶۰ سالگی خودت بیندازی؟ 🤔 خب، حالا نیازی به ماشین زمان نیست! محققان MIT سیستمی طراحی کرده‌اند که با استفاده از قدرت هوش مصنوعی، می‌توانی به‌صورت متنی با نسخه‌ای شبیه‌سازی شده از آینده‌ی خودت گفتگو کنی! 😮

اسم این سیستم چیه؟ Future You!

این سیستم با اطلاعاتی که خودت به آن می‌دهی، یک شبیه‌سازی از خودِ آینده‌ات می‌سازد. سپس، می‌توانی از او هر سوالی که در ذهن داری بپرسی؛ مثلا: «آیا بالاخره نویسنده می‌شوم؟» یا «چرا هنوز به ایده‌های قدیمی‌ام فکر می‌کنم؟» 😅🤔

تحقیقات نشان داده است که صحبت کردن با "خودِ آینده" می‌تواند به کاهش اضطراب کمک کند و دید بهتری نسبت به انتخاب‌های مهم زندگی بدهد! 😌✨ شاید بعد از ۳۰ دقیقه مکالمه، نسخه‌ی آینده‌ات به تو بگوید: «گفتم که زودتر پس‌انداز کن!» 💸

از آن گذشته، اگر بخواهی بپرسی: «تو که سن و سال داری، چه توصیه‌ای برای من داری؟» شبیه‌سازی می‌تواند با لحنی کاملا واقعی پاسخ دهد: «وقتی من به سن تو بودم...» 😎

این سیستم حتی می‌تواند یک عکس هم از چهره‌ی ۶۰ سالگی‌ات بسازد! اما فراموش نکن، این سیستم یک راهنما از آینده است؛ نه یک پیش‌گو!

هدف این نیست که آینده را تغییرناپذیر نشان دهد. بلکه این یک ابزار است تا بتوانی بهتر به انتخاب‌ها و عواقبشان فکر کنی و ارتباط نزدیک‌تری با خودت داشته باشی.

پس، آماده‌ای با نسخه‌ی ۶۰ ساله‌ات گفتگو کنی؟ 👴👵💬

🆔 @CogniPlus

‍ ➕ آیا لبخندتان شخصیت شما را لو می‎دهد؟

تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که نحوه لبخند زدن در عکس‌ها می‌تواند ویژگی‌های شخصیتی کلیدی مانند گرمی، اعتمادپذیری و وظیفه‌شناسی شما را آشکار کند. به‌ویژه، لبخند دوشن که در آن ماهیچه‌های دهان و چشم هم‌زمان فعال می‌شوند، نقش مهمی در شکل‌گیری این ادراکات دارد.

روش مطالعه:
در این پژوهش، از بیش از ۳۰۰ نفر خواسته شد که روبه‌روی دوربین لبخند بزنند. نیمی از افراد به طور طبیعی لبخند دوشن را نشان دادند. در مرحله دوم، گروهی ۱۰۰۰ نفره ویژگی‌های شخصیتی مانند اعتمادپذیری و گرمی را از روی تصاویر افراد ارزیابی کردند. نتایج نشان داد که لبخند دوشن منجر به ارزیابی دقیق‌تر شخصیت نسبت به چهره‌های بدون لبخند شده است.

نتایج:
افرادی که لبخند دوشن داشتند، به‌عنوان افرادی گرم و قابل‌اعتماد شناخته شدند. این لبخند، برخلاف لبخندهای مصنوعی، به‌سختی قابل تقلید است و به‌طور ناخواسته ویژگی‌های شخصیتی فرد را به دیگران نشان می‌دهد.

چالش‌های حریم خصوصی:
ازآنجایی‌که لبخند ما در عکس‌های پروفایل‌های کاری، پلتفرم‌های دوست‌یابی و حتی عکس پاسپورت دیده می‌شود، آگاهی از پیام‌های ناگفته‌ای که این لبخند منتقل می‌کند، ضروری است. این یافته‌ها نگرانی‌هایی در مورد حریم خصوصی به همراه دارد، زیرا افراد بدون آگاهی در محیط‌های مختلف، اطلاعات شخصیتی خود را در معرض دید دیگران قرار می‌دهند.

📚 منبع: PNAS Nexus (2024)

🆔 @CogniPlus

‍ 🔍 مقابله با اطلاعات نادرست: پیشگیری بهتر از اصلاح!

تکذیب فارس روی نقل قول ایران اینترنشنال در مورد یکی از پربحث‎ترین موضوعات چند هفته اخیر بود: سرنوشت نامعلوم فرمانده سپاه قدس. در این مدت حجم زیادی اطلاعات متناقض از رسانه‎های مختلف به مخاطبان ارائه می‎شد. در نهایت با حضور اسماعیل قاآنی در انظار عمومی (و بدون بیانیه رسمی) این موج خبری فروکش کرد. فارغ از این مثال، برای مقابله با اطلاعات نادرست چه باید کرد؟

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که پیشگیری از اطلاعات نادرست (Prebunking)، موثرتر از اصلاح (Debunking) بعد از مواجهه است.

همچنین پژوهش بر روی دانشجویان نشان داد که متون ردیه‌، باعث کاهش چشمگیر سوءتفاهم‌ها و احساسات منفی شدند. این روش به طور قابل‌توجهی بهتر از متون توضیحی ساده بود.

متون ردیه (Refutation texts) به طور فعال اشتباهات یا سوءتفاهم‌های موجود را تصحیح می‌کنند. این متون ابتدا اطلاعات نادرست را معرفی می‌کنند، سپس توضیح می‌دهند چرا این اطلاعات غلط است و در نهایت، اطلاعات درست و دقیق را ارائه می‌دهند.

متون توضیحی (Expository texts) به صورت مستقیم و بدون پرداختن به اشتباهات یا مفاهیم نادرست، تنها به ارائه اطلاعات درست می‌پردازند.

به نظر شما مقابله با اطلاعات نادرست به همین راحتی است؟ این شیوه چقدر می‎تواند در بازنمایی واقعیت موثر باشد؟

🆔 @CogniPlus

➕ تامین برق هوش مصنوعی با رآکتور هسته ای!

گوگل به تازگی قرارداد منحصر به فردی برای خرید انرژی از یک ناوگان رآکتورهای هسته‌ای کوچک (SMR) از شرکت کایروس پاور در کالیفرنیا امضا کرده است. این رآکتورها برای تأمین انرژی مراکز داده‌های هوش مصنوعی به کار خواهند رفت و اولین رآکتور تا سال ۲۰۳۰ آماده خواهد شد. 🌍⚡️

هدف از این اقدام کاهش کربن و تأمین منبعی پایدار برای افزایش تقاضای برق ناشی از رشد هوش مصنوعی است. این قرارداد همچنین می‌تواند به گسترش فناوری SMR کمک کند، هرچند برخی انتقاداتی درباره هزینه‌های احتمالی آن وجود دارد. 🔋🔬

گوگل با خرید انرژی از رآکتورهای هسته‌ای کوچک، اهمیت زیرساخت‌های پایدار را در توسعه هوش مصنوعی نشان می‌دهد. 🏢✨

منبع

🆔 @CogniPlus

➕وفاق بعد از شش دهه جنگ: درس‌هایی از کلمبیا 🇨🇴

پس از بیش از ۶۰ سال جنگ و درگیری با گروه‌های چریکی مانند FARC، در سال ۲۰۱۶ دولت کلمبیا موفق به انعقاد یک پیمان صلح با این گروه شد. اما این پیمان صلح در همه‌پرسی عمومی کشور شکست خورد؛ ۵۰.۲٪ از مردم کلمبیا با آن مخالفت کردند. با این حال، دولت و FARC، پیمان صلح را اصلاح کرده و از طریق مجلس آن را به تصویب رساندند.

🔄 چالش اصلی بعد از پیمان صلح چه بود؟
هرچند سیاستمداران به پیمان صلح دست یافتند، اما پایداری صلح به نحوه پذیرش این پیمان توسط مردم کلمبیا، به ویژه در مواجهه با سربازان سابق FARC که به جامعه بازگشته بودند، بستگی داشت. بسیاری از مردم هنوز نسبت به توانایی و تمایل این سربازان برای بازگشت به زندگی مسالمت‌آمیز، بدبین بودند. در واقع، نگرش‌های منفی نسبت به این سربازان یکی از مهم‌ترین موانع برای بازسازی اعتماد اجتماعی و پذیرش این افراد در جامعه بود.

🎥 راه‌حل محققان چه بود؟
محققان با همکاری شرکت فیلم‌سازی Pirata Films، یک مداخله رسانه‌ای ایجاد کردند که شامل ویدئوهایی از سربازان سابق FARC، قربانیان درگیری‌ها و افرادی که در مناطق گذار صلح زندگی می‌کردند، بود. هدف این ویدئوها، به چالش کشیدن تصورات اشتباه و کلیشه‌های رایج در مورد سربازان سابق و نشان دادن تلاش‌های آنها برای ادغام مجدد در جامعه بود.

نتایج این مداخله نشان داد که ویدئویی که ابتدا روایت مثبت از سربازان سابق را نشان داده و سپس توسط قربانیان محلی و مقامات فرهنگی تأیید می‌شد، توانست به بهترین شکل نگرش‌های منفی را کاهش دهد. این ویدئو نه تنها باعث کاهش «غیرانسانی‌سازی» سربازان سابق شد، بلکه حمایت از سیاست‌های ادغام مجدد آنها را نیز افزایش داد.

📊 اثرات پایدار
این مداخله باعث افزایش همدلی، تغییر نگرش‌ها و حتی تغییر رفتار شد، به طوری که شرکت‌کنندگان در مطالعه بیشتر تمایل داشتند به سازمان‌هایی که توسط سربازان سابق برای حمایت از صلح و ادغام مجدد تأسیس شده بودند، کمک مالی کنند.

✨ درس‌های آموخته شده
این مطالعه نشان می‌دهد که استفاده از مداخلات رسانه‌ای و روایت داستان‌های شخصی می‌تواند ابزار قدرتمندی برای تغییر نگرش‌ها و تصورات منفی پس از درگیری‌ها باشد، به ویژه در شرایطی که دستیابی به صلح امکان‌پذیر است. این روش می‌تواند برای کشورها و مناطق دیگری که در مسیر صلح هستند نیز مؤثر باشد.

در پایان، این پروژه به پاسداشتی از فلسفه تحقیقاتی امیل برونو تبدیل شد که معتقد بود استفاده از علوم رفتاری می‌تواند به ایجاد صلح و امنیت در جهان کمک کند: «اگر کلمبیا بتواند به جهان در مورد نحوه انجام این کار درس بدهد، نه تنها کلمبیا، بلکه تمام جهان از آن بهره‌مند خواهند شد.» 🌍

🆔 @CogniPlus

📱 آیا گوشی‌های هوشمند باعث احساس تنهایی بیشتر در مردان می‌شوند؟

مطالعه‌ای که اخیراً در نشریه Technology, Mind, and Behavior منتشر شده نشان می‌دهد که استفاده از گوشی‌های هوشمند می‌تواند ارتباطات اجتماعی را تضعیف کند و بر رفاه افراد تأثیر منفی بگذارد. جالب است که این اثرات منفی در مردان به مراتب بیشتر از زنان است. 😮

🔍 چی شد؟
محققان داده‌های ۸ آزمایش مختلف را که شامل ۱,۷۷۸ شرکت‌کننده بودند، بررسی کردند. این آزمایش‌ها شرایط مختلفی را شبیه‌سازی کردند، مانند صرف غذا با دوستان، منتظر ماندن در اتاق همراه با غریبه‌ها یا تنها بودن. به برخی از شرکت‌کنندگان اجازه داده شد از گوشی خود استفاده کنند و به برخی دیگر خیر.

📉 نتیجه:
صرف‌نظر از موقعیت، افرادی که به گوشی‌هایشان دسترسی داشتند، احساس ارتباط اجتماعی کمتری نسبت به آنهایی داشتند که از گوشی استفاده نمی‌کردند. اما نکته جالب‌تر این است که مردان، در مقایسه با زنان، سه برابر بیشتر احساس قطع ارتباط اجتماعی را تجربه کردند.

🔄 چرا؟
محققان گمان می‌کنند که شاید مردان و زنان در نحوه استفاده از گوشی‌ها و توجه به آداب اجتماعی تفاوت‌هایی دارند. احتمالاً زنان از گوشی‌هایشان به شکلی استفاده می‌کنند که تأثیر منفی کمتری بر روابط اجتماعی‌شان دارد، مثل ارسال پیام به دوستان یا استفاده از شبکه‌های اجتماعی.

این پژوهش هشدار می‌دهد که حضور دائمی گوشی‌ها در تعاملات اجتماعی ما، حتی بدون اینکه متوجه شویم، می‌تواند به تدریج روابط اجتماعی ما را تضعیف کند. 🤔

🆔 @CogniPlus

📚 چه داستان‌هایی محبوب‌ترند؟! 🌟

🔍 مطالعه‌ای جدید که در مجله Science Advances منتشر شده، نشان می‌دهد که موفقیت یک داستان می‌تواند با تعداد و شدت «تغییرات داستانی» پیش‌بینی شود. این تغییرات، لحظاتی هستند که در آن‌ها سرنوشت شخصیت‌ها به طور ناگهانی تغییر می‌کند. محققان با تحلیل 30,000 داستان از قالب‌های مختلف دریافتند که داستان‌هایی با تغییرات احساسی بیشتر و شدیدتر، موفق‌تر هستند.

📖 چی شد که به این نتیجه رسیدند؟
محققان داده‌ها را از چهار حوزه مختلف جمع‌آوری کردند: فیلم‌ها، برنامه‌های تلویزیونی، رمان‌ها و کمپین‌های تأمین مالی. آن‌ها با استفاده از ابزارهای محاسباتی، تنوع احساسی (Valence) این داستان‌ها را تحلیل کردند. داستان‌هایی که تغییرات احساسی بیشتری دارند، بیشتر مورد توجه و محبوبیت قرار می‌گیرند.

✨ نکات کلیدی:
1️⃣ تغییرات داستانی (moment of reversal) به شدت بر موفقیت داستان‌ها تأثیرگذار است.
2️⃣ در فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی، تعداد و شدت این تغییرات با امتیازات بالاتر در IMDb همبستگی دارد.
3️⃣ حتی در رمان‌ها، داستان‌هایی با تغییرات بیشتر، دانلودهای بیشتری را از پروژه گوتنبرگ دریافت کردند.

💡 مثال‌های واقعی:

➖فیلم‌هایی که بیشترین تعداد تغییرات داستانی را داشتند، تا 1.4 ستاره بالاتر در IMDb امتیاز گرفتند.
➖رمان‌هایی با تغییرات بیشتر، بیش از 100% افزایش در دانلودها داشتند.
➖کمپین‌های تأمین مالی با داستان‌های حاوی تغییرات احساسی زیاد، 40% بیشتر شانس موفقیت داشتند.

📝 چرا مهم است؟
این نتایج نشان می‌دهند که داستان‌ها با حرکات رفت و برگشتی بین خوشبختی و بدبختی، جذاب‌تر هستند. به عنوان مثال، در کمپین‌های تأمین مالی برای بیماری‌ها، داستان‌هایی که از خوب به بد و دوباره به خوب برمی‌گردند، مؤثرترند.

🔮 چالش‌ها و آینده:
با این حال، ابزارهای محاسباتی نمی‌توانند تمام جزئیات احساسات انسانی را به دقت سنجش کنند. تحقیقات آینده باید به بررسی دقیق‌تر ابعاد دیگر ساختار داستان و دلایل روان‌شناختی موفقیت این تغییرات بپردازند.

نظر شما چیست؟ آیا شما هم تجربه‌ای از داستان‌هایی دارید که با تغییرات ناگهانی در سرنوشت شخصیت‌ها تأثیرگذار بوده‌اند؟ 💬✨

🆔 @CogniPlus

📧 پاسخ دادن به ایمیل‌های کاری بعد از ساعت اداری = فرسودگی و تنش‌های کاری!

تصور کن: پنجشنبه شب است، لم داده‌ای روی کاناپه و آماده‌ای قسمت جدید سریال مورد علاقه‌ات را ببینی. ناگهان صدای «دینگ» گوشی بلند می‌شود. یک ایمیل کاری با عنوان «فوری». 😨 حتی اگر تصمیم بگیری جواب ندهی، باز هم آن حس اضطراب سراغت می‌آید و لذت استراحتت را خراب می‌کند.

اینکه کار با کمک گوشی‌ها و فناوری‌های جدید، همه‌جا و همیشه در دسترس باشد، شاید از نظر بهره‌وری عالی به نظر برسد، اما تحقیقات نشان می‌دهد این "در دسترس بودن دائمی" برای کارمندان و حتی شرکت‌ها گران تمام می‌شود.

یک پژوهش تازه نشان داده پاسخ دادن به ایمیل‌های کاری خارج از ساعات اداری با افزایش فرسودگی شغلی و کاهش بهره‌وری همراه است. حتی ممکن است باعث شود کارمندان پشت سر شرکت خود بدگویی کنند یا رفتارهای منفی دیگری از خود بروز دهند. 😕

💡 چرا مهم است؟
طبق نظرسنجی انجمن روان‌شناسی آمریکا، بیش از نیمی از کارمندان آمریکایی آخر هفته‌ها حداقل یک‌بار ایمیل‌های کاری را چک می‌کنند. این آمار از ۲۰۱۳ تاکنون به احتمال زیاد بیشتر هم شده است!

یافته‌ها نشان می‌دهد وقتی مرز میان خانه و کار کم‌رنگ می‌شود، نه تنها رضایت شغلی و شخصی افراد افت می‌کند، بلکه عملکرد کل سازمان هم تحت تاثیر قرار می‌گیرد. 🕰

🔍 چه باید کرد؟
حالا وقت آن است که شرکت‌ها از این یافته‌ها درس بگیرند و مرزهای روشنی برای ارتباطات کاری در نظر بگیرند. نه تنها برای رفاه حال کارمندان، بلکه برای خودشان، چون فرسودگی و استرس بیش از حد، به نفع هیچ‌کس نیست!

بفرست برای رئیست 😉

📚 منبع

🆔 @CogniPlus