با تو از خویش رفتنی دارم
رفتن و برنگشتنی دارم

در نگنجد دو شاه در یک مُلک
کی تویی هست تا منی دارم؟

ای مه کامل، ای تجلّی مهر
با تو شب‌های روشنی دارم

خون من ریخت روی ابرویت
زیر تیغ تو گردنی دارم

دل نبندم به زلف دلداران
دلبری دل سپردنی دارم

گرچه جز دوست کس نمی‌بینم،
با به جز دوست دشمنی دارم!

خوان عیشم ز بس‌ که رنگین است
غصّه‌هایی نخوردنی دارم

عاجزان مقصدی نمی‌جویند
شوق از پا فتادنی دارم

دیگرم میل سیر گلشن نیست
در درون طُرفه گلشنی دارم

حیف کاین گفته می‌رسد به رقیب
ورنه بس حرف گفتنی دارم

#سیدمهدی_طباطبایی

@AltafOlAshaar