نوگرایی در شیوه‌های حکمرانی در تایوان 🔻
🗨 اودری تانگ از اعضای کابینه‌ی دولت تایوان و نخستین وزیر امور دیجیتال بود. او نحوه‌ی تعامل حکومت تایوان با شهروندان را دگرگون و با کمک فناوری دموکراسی را تقویت کرد، اشکال مختلف مجمع شهروندان مجازی را به وجود آورد و بسیاری کارهای دیگر انجام داد. او همچنین طراح اصلی واکنش منحصر به فرد تایوان به کووید بود. او همچنین نخستین مدیر ارشد تراجنسیتی در دولت بود. آنچه در ادامه می‌خوانید ترجمه‌ی بخش‌هایی از یکی از برنامه‌های پادکست «The Rest is Politics» است.
🗨 «سال‌ها پیش از شیوع کووید، ما یک ساختار دیجیتال مدنی ایجاد کرده بودیم که با مشارکت شهروندان به طور زنده کیفیت هوا، آب و سایر عوامل محیط‌زیستی را پایش می‌کرد. در نتیجه، وقتی کووید آمد، مردم این زیرساخت را تغییر کاربری دادند تا از آن برای گردآوری اطلاعاتی استفاده کنند که برای مقابله با کووید مفید بود. برای مثال، وقتی در همان ابتدا در سال ۲۰۲۰ ماسک‌ها را سهمیه‌بندی کردیم، این زیرساخت نزدیک‌ترین محل فروش ماسک را برای هرکس نشان می‌داد. و همین ساختار، رهگیری افرادِ در تماس با مبتلایان را نیز انجام می‌داد و برای این کار به روشی دست یافته بود که از حریم خصوصی بیشتر محافظت می‌کرد و مردم به آن اعتماد بیشتری داشتند.»
🗨 «تایوان هیچ‌وقت به جمهوری خلق چین تعلق نداشته است. پس هر اقدامی برای تصرف تایوان بازپس‌گیری نیست بلکه ضمیمه کردن خاک است. به هر حال، آنها حدود سه دهه است که برای چنین کاری تلاش می‌کنند بنابراین این که بخواهند ما را تحت فشار قرار دهند، بر انتخاباتمان تأثیر بگذارند و کاندیداهایی دست‌نشانده معرفی کنند، برایمان تازگی ندارد. اما خوشبختانه رهبران سیاسی ما ایده‌ی موسوم به مدل هنگ‌کنگ ــ مدل «یک کشور، دو نظام» ــ را قبول نکرده‌اند به همین خاطر چین نمی‌تواند به راحتی وارد عرصه‌ی سیاسی تایوان شود. تصور می‌کنم جهان در چند سال گذشته تغییر کرده است. چند سال قبل دوستانمان در سراسر جهان به ما می‌گفتند که به هنگ‌کنگ نگاه کنید، شاید هم چنین چیزی برای تایوان چندان بد نباشد اما حالا دیگر کسی این حرف را نمی‌زند. فکر می‌کنم کشورهای دموکراتیک دیگر، حالا از ما حمایت بیشتری می‌کنند.»
@NashrAasoo 💭
🗨 اودری تانگ از اعضای کابینه‌ی دولت تایوان و نخستین وزیر امور دیجیتال بود. او نحوه‌ی تعامل حکومت تایوان با شهروندان را دگرگون و با کمک فناوری دموکراسی را تقویت کرد، اشکال مختلف مجمع شهروندان مجازی را به وجود آورد و بسیاری کارهای دیگر انجام داد. او همچنین طراح اصلی واکنش منحصر به فرد تایوان به کووید بود. او همچنین نخستین مدیر ارشد تراجنسیتی در دولت بود. آنچه در ادامه می‌خوانید ترجمه‌ی بخش‌هایی از یکی از برنامه‌های پادکست «The Rest is Politics» است.
🗨 «سال‌ها پیش از شیوع کووید، ما یک ساختار دیجیتال مدنی ایجاد کرده بودیم که با مشارکت شهروندان به طور زنده کیفیت هوا، آب و سایر عوامل محیط‌زیستی را پایش می‌کرد. در نتیجه، وقتی کووید آمد، مردم این زیرساخت را تغییر کاربری دادند تا از آن برای گردآوری اطلاعاتی استفاده کنند که برای مقابله با کووید مفید بود. برای مثال، وقتی در همان ابتدا در سال ۲۰۲۰ ماسک‌ها را سهمیه‌بندی کردیم، این زیرساخت نزدیک‌ترین محل فروش ماسک را برای هرکس نشان می‌داد. و همین ساختار، رهگیری افرادِ در تماس با مبتلایان را نیز انجام می‌داد و برای این کار به روشی دست یافته بود که از حریم خصوصی بیشتر محافظت می‌کرد و مردم به آن اعتماد بیشتری داشتند.»
🗨 «تایوان هیچ‌وقت به جمهوری خلق چین تعلق نداشته است. پس هر اقدامی برای تصرف تایوان بازپس‌گیری نیست بلکه ضمیمه کردن خاک است. به هر حال، آنها حدود سه دهه است که برای چنین کاری تلاش می‌کنند بنابراین این که بخواهند ما را تحت فشار قرار دهند، بر انتخاباتمان تأثیر بگذارند و کاندیداهایی دست‌نشانده معرفی کنند، برایمان تازگی ندارد. اما خوشبختانه رهبران سیاسی ما ایده‌ی موسوم به مدل هنگ‌کنگ ــ مدل «یک کشور، دو نظام» ــ را قبول نکرده‌اند به همین خاطر چین نمی‌تواند به راحتی وارد عرصه‌ی سیاسی تایوان شود. تصور می‌کنم جهان در چند سال گذشته تغییر کرده است. چند سال قبل دوستانمان در سراسر جهان به ما می‌گفتند که به هنگ‌کنگ نگاه کنید، شاید هم چنین چیزی برای تایوان چندان بد نباشد اما حالا دیگر کسی این حرف را نمی‌زند. فکر می‌کنم کشورهای دموکراتیک دیگر، حالا از ما حمایت بیشتری می‌کنند.»
@NashrAasoo 💭