صورتش زیبا بود. ولی چیزی خشک و جدی در چهره‌اش بود. گیسویش بلند و بلوطی رنگ بود. از حیث ظاهری به نظر نمی‌رسید بیش از بیست و شش سال داشته باشد ولی چیزی در وجود او بود که گذر سالیان را نشان می‌دهد. چیزی یادآور شخصی که عمری دراز را گذرانده است. نه موی خاکستری یا علامتی صرفن جسمانی بلکه چیزی تعریف نشدنی، چیزی روحی، شاید حالت قیافه‌ی او بود که چنین می‌نمود. ولی حالت قیافه را مگر می‌توان جسمانی خواند؟ حالت دور دهانش نبود؟ چون هرچند دهان و لب‌ها جسمانی محسوب می‌شوند، حالتی که ما به آن‌ها می‌دهیم، حتا بعضی خطوط پیرامون آن‌ها روحی‌اند... در آن موقع نمی‌توانستم مطمئن باشم. حالا هم نمی‌توانم تعریف کنم که چه چیزی در چهره‌ی او گواه برگذشت سالیان بود. شاید طرز صحبت کردن او بود.
تکرار کردم من خیلی به شما احتیاج دارم.
(تونل، ارنستو سوباتو، مصطفی مفیدی)
پ.ن: بعضی از نویسنده‌ها عیارشون بالاس. نمی‌دونم چیه یاچطوری آنالیز می‌شه. فقط می‌تونم بگم عیارشون بالاس. حتا یک پاراگراف مثل همین که این‌جا اوردم می‌تونه عیار یک نویسنده رو نشون بده.
@hafezbajoghli
صورتش زیبا بود. ولی چیزی خشک و جدی در چهره‌اش بود. گیسویش بلند و بلوطی رنگ بود. از حیث ظاهری به نظر نمی‌رسید بیش از بیست و شش سال داشته باشد ولی چیزی در وجود او بود که گذر سالیان را نشان می‌دهد. چیزی یادآور شخصی که عمری دراز را گذرانده است. نه موی خاکستری یا علامتی صرفن جسمانی بلکه چیزی تعریف نشدنی، چیزی روحی، شاید حالت قیافه‌ی او بود که چنین می‌نمود. ولی حالت قیافه را مگر می‌توان جسمانی خواند؟ حالت دور دهانش نبود؟ چون هرچند دهان و لب‌ها جسمانی محسوب می‌شوند، حالتی که ما به آن‌ها می‌دهیم، حتا بعضی خطوط پیرامون آن‌ها روحی‌اند... در آن موقع نمی‌توانستم مطمئن باشم. حالا هم نمی‌توانم تعریف کنم که چه چیزی در چهره‌ی او گواه برگذشت سالیان بود. شاید طرز صحبت کردن او بود.
تکرار کردم من خیلی به شما احتیاج دارم.
(تونل، ارنستو سوباتو، مصطفی مفیدی)
پ.ن: بعضی از نویسنده‌ها عیارشون بالاس. نمی‌دونم چیه یاچطوری آنالیز می‌شه. فقط می‌تونم بگم عیارشون بالاس. حتا یک پاراگراف مثل همین که این‌جا اوردم می‌تونه عیار یک نویسنده رو نشون بده.
@hafezbajoghli