سخنرانی‌ها

✍️ امام حسين عليه السّلام
(هنگامى كه رهسپار كربلا بودند) فرمود:

"به راستى، دنيا تغيير چهره داده و ناشناخته گشته و نيكى آن در حال نابودى است و از آن جز رطوبتى كه در ته ظرفى مانده و جز زندگى وبال آور، همچون چرا گاهى كه جز گياه بيمارى‏زا و بى‏مصرف چيزى در آن نمى‏رويد، باقى نمانده است.

آيا نمى‏بينيد كه به حقّ عمل نمى‏شود و از باطل دست برنمى‏دارند؟! به طورى كه مؤمن حق دارد كه به مرگ و ديدار خدا مشتاق باشد. به راستى، من چنين مرگى را جز سعادت ندانم و زندگى در كنار ظالمان را جز هلاكت نخوانم! همانا مردم دنياپرستند و دين از سر زبان آنها فراتر نرود و دين را تا آنجا كه زندگى‏شان را رو به راه سازد بچرخانند و چون در بوته آزمايش گرفتار شوند دينداران اندك گردند."


#روجین
🌹

✍️فرشته مزینانی

🖊دستگیری مهدی نصیری در طوس!

@sokhanranihaa
امروز ۱۴ بهمن رفته بودیم طوس برای دیدار و زیارت فردوسی شاعر بزرگ احیاکننده زبان پارسی. من یک بار قبلتر هم آمده بودم ولی آقامهدی نوبت اولش بود. ابتدا بر سر قبر فردوسی بزرگ عرض ارادتی کرده و سپس بر مزار استاد آواز شجریان هم فاتحه ای نثار کردیم و عکسی به یادگار گرفتیم.

پس از آن آقامهدی طبق روال همه سفرها تصمیم گرفت ویدیویی راجع به این دیدار پر کند. زاویه مناسبی انتخاب کردیم و ایستاد به صحبت کردن و از فردوسی گفتن. گفت این بنا در سال ۱۳۱۳ توسط رضا شاه بنیان نهاده شد و در سال ۱۳۴۳ دوباره احیا شد. فردوسی شاعر مسلمانی بود که بین فرهنگ ایران باستان و پس از اسلام پیوند زد. زبان فارسی موجب اتحاد تمام اقوام ایرانی بوده و در ایران آینده نیز با حفظ و ماندگاری دیگر زبانهای اقوام به عنوان رشته تسبیحی ایرانیان را به یکدیگر پیوند داده و ایرانی متحد و منسجم را رقم خواهد زد.

پس از پر کردن این ویدیو و گرفتن چند عکس یادگاری در حال خروج از محوطه بودیم که یکی از نگهبانان مجموعه به دنبالمان دوید و پرسید چه  ساختید و‌چه گفتی؟! آقامهدی با همان جسارت همیشگی گفت ویدیویی پر کردم و از خدمات فردوسی گفتم و ... مامور همکارش را صدا کرد و ادامه بازجویی را به او سپرد. خواستار دیدن ویدئو شدند. آقامهدی گفت با حکم قضایی حاضرم نشانتان دهم. یکی از آنان کارتی بیرون آورد که نشان می داد ضابط قوه قضاییه است. پس از دیدن ویدیو که تنها یک بار در آن از خدمت رضاشاه در ساخت این بنا گفته بود (امری تاریخی و غیرقابل انکار که بر ر‌وی تابلوهای مجموعه نیز ثبت شده) قضیه بیخ پیدا کرد و آن دو مهدی را به ماموری سپرده، او را تحویل پاسگاه دادند.

نیم ساعتی بیرون پاسگاه انتظامی طوس در تاکسی به انتظار نشستم. ماموران حفاظت بیرون آمدند. از آنها پرسیدم آقای نصیری کجا هستند؟ گفتند ما خبری نداریم، از این پس در اختیار پاسگاه هستند! گفتم بگویید ما خوش خدمتی خودمان را کردیم و پاداشمان را گرفتیم!

به داخل پاسگاه رفتم و پرس و جو کردم. گفتند در بازداشتگاه است و منتظر جواب استعلام از قاضی! گفتم بازداشتگاه؟! به چه جرمی؟ جنایتی کرده؟ اغتشاشی نموده؟ مخل نظم و امنیت شده؟ جوابی نگرفتم و به بیرون هدایت شدم تا جواب از بالا بیاید!

بی خبری واقعا چیز سختی است! وای به حال آنها که روزها و‌ هفته ها از حال عزیزانشان بی خبرند. دوباره به داخل رفتم. این بار از بازداشتگاه بیرونش آورده بودند. منتظر جواب از بالا بود. معلوم شد قرار است ماموران اطلاعات برای تحویلش بیایند. به انتظار نشستیم. این بار جداگانه. او در داخل و من بیرون. پس از مدتی دو مامور با دستبند آمدند. انگار برای دستگیری مجرمی واقعی آمده باشند!

به سفارش آقامهدی به هتل برگشتم و به انتظار خبر برادران اطلاعات و امنیت نشسته ام! آیا قبل از اینکه وقت بلیط برگشت ما به سرآید خبری خواهد شد؟ نمی دانم! فعلا متوسل شده ام به امام غریبی که خود در بند حاکم روزگارش مجبور به صبوری بود!


.
🆔 @sokhanranihaa
🆔 @
🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها
🌹

✍️ ایرج شهبازی

🖊 چرخۀ برکت و چرخۀ نفرت

@sokhanranihaa
هر کدام از ما انسان‌ها یک حلقه از زنجیرۀ انسانی هستیم. پیش و پس از ما حلقه‌های دیگری وجود دارند و ما در این میانه باید با چیزهایی که از حلقه‌های قبلی می‌گیریم، برخورد مناسبی داشته باشیم؛ بدین معنی که بعضی چیزها را به حلقه‌های بعدی منتقل کنیم و بعضی چیزها را به گونه‌ای در خود جذب و حل کنیم که به حلقۀ بعدی منتقل نشوند. بر این اساس می‌توان گفت که هر کدام از ما حلقه‌ای هستیم که میان دو چرخه قرار گرفته است: چرخۀ نفرت و چرخۀ برکت.

منظور از چرخۀ نفرت، احساساتِ منفی، باورهای غلط، رفتارهای نادرست و نظایر آنهاست که از کسی به کسی دیگر منتقل می‌شوند و به ما می‌رسند؛ برای نمونه شخصی که صبح براثر دعوا با همسرش به شدت ناراحت شده است، سوار تاکسی می‌شود و ناخواسته با رانندۀ تاکسی به گونه‌ای برخورد می‌کند که باعث بدحالی او می‌شود. راننده هم حال بدِ خود را به مسافر بعدی منتقل می‌کند و آن مسافر که مشتری مغازۀ شماست، به شکلی کاملاً ناخواسته حال بدش را به شما منتقل می‌کند. حال نوبت شماست که به عنوان یک حلقه از این چرخۀ نفرت تصمیم بگیرید که این حال بد را به نفر بعدی تحویل دهید و یا این که آخرین حلقۀ این چرخه باشید.

به همین منوال ما حلقه‌هایی در میان چرخۀ برکتیم؛ یعنی مِهرها و لطف‌ها و هدیه‌ها و روزی‌ها و شادی‌هایی از حلقه‌های قبلی به ما می‌رسند و این ماییم که تصمیم می‌گیریم این موهبت‌ها را به افراد بعدیِ این چرخه منتقل کنیم، یا این که آنها را در خودمان نگه داریم و آخرین حلقۀ این چرخۀ برکت باشیم؛ برای مثال کسی شما را در آغوش می‌کشد و هدیه‌ای به شما می‌دهد. شما می‌توانید به نوبۀ خود شخصی دیگر را در آغوش بکشید و با تقدیم آن هدیه به او، باعث شادی او شوید، یا این که آن شادی و هدیه را در وجود خود مسدود کنید و اجازه ندهید آن برکت‌ها از شما عبور کنند و به دیگران برسند.

اگر آخرین حلقۀ چرخۀ برکت باشیم، به احتمال زیاد برکت را تباه می‌کنیم. شاید دیده باشید برخی از جاها هستند که آب را در خود نگاه می‌دارند و اجازه نمی‌دهند آب از آنها بگذرد و به سرزمین‌ها و انسان‌های تشنه برسد. آب مدّتی در آن مناطق می‌ماند و به مرور زمان بوی نا می‌گیرد و می‌گندد. به همین ترتیب برکت و محبت و موهبتی که به ما رسیده است، اگر در وجود ما بماند، به تدریج متعفن می‌شود و از بین می‌رود. بُخل و خسّت درواقع به معنی این است که شخص به آخرین حلقۀ ثروت تبدیل شده است؛ یعنی به جای این که خودش از آن ثروت بهره بگیرد و به دیگران هم بهره برساند، آن را در زندگی خود بلوکه می‌کند و تمام ارزش آن را از بین می‌برد.

به این ترتیب ماییم و دو چرخه؛ چرخۀ برکت و چرخۀ نفرت. ما حلقه‌ای در میان این دو چرخه‌ایم. گاهی از حلقه‌های پیشین خیر و نیکی و شادی و نعمت به حلقۀ وجودِ ما می‌رسد و گاهی هم از حلقه‌های قبلی شرّ و بدی و غم و نقمت به ما منتقل می‌شود. ما باید با آگاهی و شجاعت تصمیم بگیریم که خشونت و عصبانیت و نفرت را در خودمان متوقف کنیم و اجازه ندهیم از طریق ما به حلقه‌های بعدی منتقل شوند و از سوی دیگر، خیر و محبت را به حلقه‌های دیگر منتقل کتیم و به این ترتیب چرخه‌ای از روشنایی و مهر و شادی پدید آوریم و به مرور زمان، دنیا را به جای بهتری تبدیل کنیم. ما می‌توانیم از همین حالا تصمیم بگیریم که همواره آخرین حلقۀ چرخۀ نفرت و همیشه حلقۀ میانیِ چرخۀ برکت باشیم.

✅ این یادداشت مختصر را، با نهایت احترام، به پدر عزیزم که در چهاردهم بهمن‌ماه ۱۳۹۸ از دنیا رفتند، تقدیم می‌کنم و امیدوارم که روانشان غرق آمرزش و مهر الهی باشد.


سیزدهم بهمن‌ماه ۱۴۰۳


.
🆔 @sokhanranihaa
🆔 @irajshahbazi
🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها
🌹

✍️ احمد زیدآبادی

🖊 مطالبۀ رفع حصر


@sokhanranihaa
شاید بیش از صد بار نوشته و گفته باشم که حصر 15 سالۀ شیخ مهدی کروبی، مهندس میرحسین موسوی و سرکار خانم زهرا رهنورد، ناعادلانه و غیرقانونی است و تداوم آن جز ایجاد نارضایتی در بین بخش مهمی از جامعه ثمر دیگری ندارد.

از نگاه من، هر شهروندی که نسبت به حقوق انسانی و شهروندی دیگر شهروندان حساس است، وظیفۀ شهروندی و انسانی‌اش، بیان نارضایتی و اعتراض خود به ادامۀ حصر از هر راه ممکن و معقول و اثرگذار است.

یکی از راه‌های مشروع اعتراض سیاسی در بسیاری از جوامع امروزی، تجمع و حضور خیابانی است. در قانون اساسی جمهوری اسلامی هم این حق برای شهروندان به رسمیت شناخته شده است، اما در مقام عمل، حق تجمع و حضور خیابانی فقط برای قشر خاصی از حامیان وضع موجود و مخالفان هرگونه اصلاح و تحول در ادارۀ امور کشور مورد قبول قرار گرفته و دیگر اقشار نه فقط از این حق محروم شده‌اند بلکه اعلام تجمع‌شان معمولاً همراه با برخورد انتظامی و امنیتی و بازداشت و تشکیل پرونده و مجازاتِ زندان و شلاق و غیره است.

از همین رو، یکی از مطالبات اصلی نیروهای منتقد همواره این بوده است که حکومت باید به این حق تن در دهد و چنانچه نگران بروز آشوب و ناامنی است، ساز و کار لازم از جمله اختصاص محل خاصی در هر شهر برای اعتراض سیاسی شهروندان را فراهم سازد.

با این حال، تمام دولت‌ها به رغم وعده‌های اولیه، نخواسته یا نتوانسته‌اند به وعدۀ خود در این زمینه عمل کنند و بنابراین بحث "حضور خیابانی مسالمت‌آمیز" به منظور اعلام اعتراض سیاسی، به صورت مشکلی لاینحل باقی مانده و همچنان خطرات ناخواستۀ خود را به دنبال دارد.

یکی از عمده‌ترین خطرات این ماجرا این است که تجمع خیابانی در شرایط کنونی ایران، قابل کنترل و مدیریت از سوی دعوت‌کنندگان به آن نیست و به راحتی می‌تواند مورد نفوذ و سوءاستفادۀ "اغیار" قرار گیرد و از این جهت، نه فقط کمکی به تحقق هدف اعلام شده و کاهش رنج‌ها و آلام دردمندان نکند بلکه زمینه‌ساز مصائب و آلام تازه‌ای برای عده‌ای دیگر از افراد جامعه شود.

از همین رو، من قبلاً هم چند بار نوشته‌ام تا زمانی که خیابان قابل مدیریت و کنترل از سوی دعوت کنندگان شناسنامه‌دار آن نباشد و امنیت و آرامش آن تضمین نشود، عموماً نتیجۀ معکوس به بار می‌آورد و بر مصائب جامعۀ ما می‌افزاید بخصوص در موقعیت کنونی که دو نیروی متضاد با هم منافع‌شان در ایجاد ناامنی و امنیتی کردن شرایط و منتفی کردن هر نوع تغییر و تحول و اصلاح در روندهای جاری است.

.
🆔 @sokhanranihaa
🆔 @ahmadzeidabad
🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها
🌹

✍️ مرضیه حاجی هاشمی

🖊 گرفتار در غل و زنجیر مشکلات اقتصادی

@sokhanranihaa
🗒 اگر سوال شود، خطرناک‌ترین پدیده بشری که می‌توان آن را آفت بشریت قلمداد نمود، چیست؟ می‌توان پاسخ داد، «دگماتیسم»، خطر آن نیز در مطلق انگاشتن آن است. «دگما» «به معنی باور به عقیده‌ای است که پیرو و پذیرنده‌اش آن را بی هیچ شکی پذیرفته و چون اصل یقینی به آن می‌نگرد» و خصلت مطلق انگاشتن آن است که هر راه دیگری را ناممکن می‌سازد و هر اندیشه دیگری را نفی می‌کند و در برابر اندیشه‌های متفاوت و مخالف بسیار نابردبار است.

⬅️ دگماتیسم به هیچ وجه تنها منحصر به باورهای دینی نیست که حتی در مورد عقایدی از جنس فلسفه که خود نقطه مقابل دگماتیسم و قائل به اندیشیدن آزاد از هر تعصبی است، نیز دیده می‌شود. مانند حمایت «کلیسا» از دستگاه فلسفه ارسطویی و رواج فلسفه «اسکولاستیک» یا «مدرسی» در قرن‌های انتهایی قرون وسطی که مطلق انگاشته می‌شد و خود مانعی بزرگ بر سر راه اندیشیدن آزاد بود یا «حمایت دولت «پروس» از سیستم «هگل» و حمایت کشورهای سوسیالیستی از مارکسیسم» که تاریخ گواه آن است، چه جنایت‌ها و خونریزی‌هایی بر سر دگماتیسم شدن این اندیشه‌های فلسفی! بر بشر تحمیل شده است.

⬅️ دگماتیسم موجب تصلب ذهن، تعصب و مانع اصلی بر سر راه آزاداندیشی و گفتگو و مذاکره با موجودیت‌های متفاوت و مخالف است. اینکه سال‌هاست، از گفتگوی مستقیم با سیاستمداران «ایالات متحده آمریکا» حذر شده است، یک دگم سیاسی است، دگمی که ویرانگری اش، اقتصاد کشور را به نابودی کشانده است و جامعه را به انواع آسیب‌ها و بحران‌ها گرفتار کرده است. اینکه مسأله حجاب را به یک مسأله امنیتی کشور تبدیل کرد، یک دگم است که هیچ راه حلی جز شکستن تعصب و تصلب پیرامون آن وجود ندارد.

⬅️ یا نمونه دیگر اینکه طرح ایده گفتگویی «از شاهزاده تا تاجزاده» «مهدی نصیری» به عنوان گشودن درهایی برای امکان راه حل مسالمت آمیز بحران‌های احتمالی آینده و گزینه بدون خشونت بهره‌برداری از تمام سرمایه‌های اجتماعی داخلی و خارجی برای بقای ایران در صورت لزوم، چنان از سوی برخی «اصلاح طلبان» و «سلطنت طلبان» ناممکن تصور می شود و حتی مورد هجمه یکدیگر قرار می‌گیرند، یک دگم است.

⬅️ متاسفانه در جوامعی که شیوه اندیشیدن در ساختار آموزشی و تربیتی آموزش داده نمی‌شود و مبنای غالب موضع‌گیری‌های فردی و اجتماعی، عدم عقلانیت و احساسات یا زاویه تنگ اندیشه‌ای است، در سطوح مختلف جامعه و حتی در سطح مدیریتی کلان سیاسی- اجتماعی نیز انواع دگماتیسم دیده می‌شود و هیچ تفاوتی نمی‌کند که حکومت دینی بر سر کار باشد یا سکولار، جمهوری باشد یا سلطنتی. در چنین جوامعی، جامعه همیشه درگیر نوعی دیدگاه‌های رادیکال و جانبداری‌های افراطی مطلق صفر و صدی است.

⬅️ چنین جوامعی همیشه بستر مناسبی است،  برای توده‌ای شدن و خلق «کاریزما» و منجی و در مرحله بعد، پرورش یک مستبد دیکتاتور که جز دیکته کردن و تبعیت محض چیزی عطش خودکامگی‌اش را فرو نمی‌نشاند، حال می‌تواند خود را در پناه «فرّه ایزدی» ببیند یا «معصومیت اکتسابی»؛ هر چند در ابتدا هیچ قصدی بر دیکتاتوری نداشته باشد؛ ولی دگماتیسم، مطلق گرایی و منجی پروری، او را منتهی به مسیری می‌کند که انتهای آن شوریدن همین توده‌ها علیه اوست و ادامه این چرخه ... ‌

⬅️ تنها راه نجات این جوامع، آموزش «تفکر فلسفی» و چنانچه «یاسپرس» می گوید، رها شدن از تنگ نظری و جزم اندیشی در گوناگونی فلسفه هایی است که هیچ کدام مطلق و تنها رمز رهایی برشمرده نمی‌شوند. منظور از تفکر فلسفی، اندیشیدن آزاد از قیود است، اینکه فرد، توان اندیشیدن در گستره ای بی انتها، نگاه کردن از منظر دیدگاه‌های مخالف، گفتگو کردن، مذاکره کردن و رها شدن از دگم های اعتقادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی را داشته باشد؛  ولی حیف و صد حیف که این جوامع اغلب با دست خویش، گرفتار ساختارهای سیاسی می‌شود که بر ساختار آموزشی چنبره زده و اجازه تفکر آزاد را نمی‌دهد و یا گرفتار در غل و زنجیر مشکلات اقتصادی، تنها پی یک ناجی است و از اساس، مجال اندیشیدن را نخواهد داشت.


.
🆔 @sokhanranihaa
🆔 @M_Hajihashemi_iran1
🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها
🌹

✍️ شما آنقدر نادان هستید که فکر می کنید فقط به خاطر اینکه دین دارید، دیگر نیازی به اخلاق ندارید.

👤 منسوب به نیکولا تسلا


#روجین
🌹