Репост из: Spirit_and_life_ | روانشناسی تحلیلی یونگ
خلاصه فیلم: یک روش خطرناک فیلمی تاریخی به کارگردانی دیوید کراننبرگ و با حضور بازیگرانی همچون کیرا نایتلی، ویگو مورتنسن، مایکل فاسبندر و ونسان کسل است.
فیلم بر اساس یک داستان واقعی ساخته و پرداخته شده است و داستان آن در زمان جنگ جهانی اول اتفاق می افتد و نگاهی دارد به رابطه تیره میان «کارل گوستاو یونگ» و «زیگموند فروید» و مناقشه ای که میان آن دو وجود دارد…
درباره منتقد:
دکتر یوجین تیلور، دارای مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد روانشناسی تجربی و مطالعات آسیایی در دانشگاه Southern Methodist و مدرک دکترا در تاریخ و فلسفه روانشناسی از دانشگاه Proffessors Program در بوستون است که در آن جا همراه با زیگموند کخ به تحصیل مشغول بوده است.
او مدیر دانشکده تحصیلات تکمیلی Sayboork است و در دپارتمان روانپزشکی دانشکده پزشکی هاروارد سخنرانی هایی داشته است.
او همچنین بنیان گزار و مؤسس بخش روانشناسی و مذهب انستیتو کمبریج است.
درباره فیلم A dangerous method :
فیلم یک روش خطرناک، یک فیلم بسیار سرگرم کننده و خوش ساخت است که هر فردی که علاقه به روان و داستان های تاریخی و داستان هایی در مورد روان داشته باشد باید آن را ببیند.
با این که فیلم بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده است اما دقیقاً واقعیت چیزی نیست که توسط فیلم به نمایش در آمده است.
داستان در مورد یک بیمار روانشناختی به نام سابینا اسپیلرین است که بعدها به پزشک و محقق برجسته ای تبدیل شد.
وی اولین بار در سال 1904 توسط کارل یونگ در بیمارستان روانشناختی Burgholzli زوریخ با استفاده از روش روانکاوی مورد تحلیل قرار گرفت.
هنگامی که تحلیل او توسط یونگ پایان یافت، در سال 1905 وارد دانشکده پزشکی شد.
او پس از به پایان رساندن تحصیلاتش، به وین مهاجرت کرد و در حالی توسط فروید مورد تحلیل قرار گرفت که درگیر نظریه های یونگ و فروید بود.
این فیلم توسط کمپانی Sony Pictures و به کارگردانی دیوید کراننبرگ ( شباهت ماکل، 1988؛ ناهار عریان، 1991؛ سابقه خشونت، 2005؛ و قول های شرقی، 2007) و با بازی ستارگانی چون ویگو مورتنسن در نقش فروید، مایکل فسبندر در نقش یونگ و کیرا نایتلی در نقش سابینا تهیه شده است.
این فیلم، اثری باشکوه، وزین و در یک یا دو مورد غیر موجه است و هسته اصلی آن روشی است که ظاهراً سابینا به ایجاد نظریه های اولیه یونگ و فروید هم به عنوان بیمار و هم به عنوان فردی معتمد، بخصوص در زمینه انتقال کمک می کند.
طبق نظر فروید انتقال، احساس محبت یا نفرتی است که روی درمانگر فرافکنی می شود و از روابط تحریف شده با والدین بیمار ناشی می شود که نیاز به اصلاح دارد، در حالی که انتقال متقابل در مورد احساساتی است که از جانب درمانگر نسبت به بیمار وجود دارد و از رابطه ادیپال حل نشده او با والدینش سرچشمه میگیرد.
بر اساس این فیلم، فروید در سال 1905 در مورد انتقال مطالبی نوشته است ولی به این دلیل که از دزدیده شدن جنبه های تکنیکش توسط سایر نویسندگان جلوگیری کند، به جزئیات آن نپرداخته است.
@spirit_and_life
فیلم بر اساس یک داستان واقعی ساخته و پرداخته شده است و داستان آن در زمان جنگ جهانی اول اتفاق می افتد و نگاهی دارد به رابطه تیره میان «کارل گوستاو یونگ» و «زیگموند فروید» و مناقشه ای که میان آن دو وجود دارد…
درباره منتقد:
دکتر یوجین تیلور، دارای مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد روانشناسی تجربی و مطالعات آسیایی در دانشگاه Southern Methodist و مدرک دکترا در تاریخ و فلسفه روانشناسی از دانشگاه Proffessors Program در بوستون است که در آن جا همراه با زیگموند کخ به تحصیل مشغول بوده است.
او مدیر دانشکده تحصیلات تکمیلی Sayboork است و در دپارتمان روانپزشکی دانشکده پزشکی هاروارد سخنرانی هایی داشته است.
او همچنین بنیان گزار و مؤسس بخش روانشناسی و مذهب انستیتو کمبریج است.
درباره فیلم A dangerous method :
فیلم یک روش خطرناک، یک فیلم بسیار سرگرم کننده و خوش ساخت است که هر فردی که علاقه به روان و داستان های تاریخی و داستان هایی در مورد روان داشته باشد باید آن را ببیند.
با این که فیلم بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده است اما دقیقاً واقعیت چیزی نیست که توسط فیلم به نمایش در آمده است.
داستان در مورد یک بیمار روانشناختی به نام سابینا اسپیلرین است که بعدها به پزشک و محقق برجسته ای تبدیل شد.
وی اولین بار در سال 1904 توسط کارل یونگ در بیمارستان روانشناختی Burgholzli زوریخ با استفاده از روش روانکاوی مورد تحلیل قرار گرفت.
هنگامی که تحلیل او توسط یونگ پایان یافت، در سال 1905 وارد دانشکده پزشکی شد.
او پس از به پایان رساندن تحصیلاتش، به وین مهاجرت کرد و در حالی توسط فروید مورد تحلیل قرار گرفت که درگیر نظریه های یونگ و فروید بود.
این فیلم توسط کمپانی Sony Pictures و به کارگردانی دیوید کراننبرگ ( شباهت ماکل، 1988؛ ناهار عریان، 1991؛ سابقه خشونت، 2005؛ و قول های شرقی، 2007) و با بازی ستارگانی چون ویگو مورتنسن در نقش فروید، مایکل فسبندر در نقش یونگ و کیرا نایتلی در نقش سابینا تهیه شده است.
این فیلم، اثری باشکوه، وزین و در یک یا دو مورد غیر موجه است و هسته اصلی آن روشی است که ظاهراً سابینا به ایجاد نظریه های اولیه یونگ و فروید هم به عنوان بیمار و هم به عنوان فردی معتمد، بخصوص در زمینه انتقال کمک می کند.
طبق نظر فروید انتقال، احساس محبت یا نفرتی است که روی درمانگر فرافکنی می شود و از روابط تحریف شده با والدین بیمار ناشی می شود که نیاز به اصلاح دارد، در حالی که انتقال متقابل در مورد احساساتی است که از جانب درمانگر نسبت به بیمار وجود دارد و از رابطه ادیپال حل نشده او با والدینش سرچشمه میگیرد.
بر اساس این فیلم، فروید در سال 1905 در مورد انتقال مطالبی نوشته است ولی به این دلیل که از دزدیده شدن جنبه های تکنیکش توسط سایر نویسندگان جلوگیری کند، به جزئیات آن نپرداخته است.
@spirit_and_life