#گزیده_های_ایران
☑️رهبرانی که صحبت یکدیگر را قطع می‌کنند
▫️سهند ایرانمهر
@sahandiranmehr
حرکات دست و واکنش‌های امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه و تلاش‌‌اش برای قطع صحبت‌های رئیس‌جمهور آمریکا هنگام پاسخ دادن به خبرنگاران درباره بدهی‌های اوکراین بسیار همرسان شده است.
این لحظه بسیار شبیه دیدار فرانکلین روزولت و وینستون چرچیل در جریان جنگ جهانی دوم جهانی و‌کنفرانس کازابلانکا(۱۹۴۳) بود. در آن کنفرانس روزولت بدون هماهنگی با چرچیل و دیگر رهبران متفقین گفت که تنها راه آلمان و متحدینش، تسلیم بی‌قیدوشرط است، چرچیل وسط حرف‌های روزولت دوید و خواست توضیحی بدهد که روزولت با قاطعیت گفت این تصمیم قطعی متفقین است.
در بحران کانال سوئز در سال (۱۹۵۶) هم اتفاق مشابهی افتاد. بریتانیا، فرانسه، و اسرائیل بدون اطلاع آمریکا به مصر حمله کردند درحالیکه آیزنهاور، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، مخالف بود، در جلسه شورای امنیت سازمان ملل، نماینده آمریکا با قطع کردن سخنان همتایان انگلیسی و فرانسوی، تأکید کرد که این جنگ غیرقابل قبول است و در نهایت، تحت فشار آمریکا، نیروهای اروپایی خشمگینانه و ناراضی مجبور به عقب‌نشینی شدند.
میزان و سطح کمک‌های اقتصادی و نظامی وجه مشترک هر دو اختلاف بود که حالا در دیدار مکرون و ترامپ هم تکرار می‌شود. اختلاف در کنفرانس کازابلانکا بیشتر تاکتیکی بود و با کنار آمدن چرچیل خیلی زود حل شد اما اختلاف بر سر حمله به مصر در زمان خودش نشان‌دهنده کاهش نفوذ استعماری اروپا و افزایش هژمونی آمریکا بود.
اختلاف کنونی میان مکرون و ترامپ یک شکاف دیپلماتیک و‌اقتصادی است اما در ابعاد بزرگتر که نگاه کنیم نشانه‌ای از پایان اتحاد فراآتلانتیکی است چون طرف بهره‌مند از این اختلاف روسیه نیز هست حال آنکه روال از جنگ دوم جهانی و دوران جنگ سرد این بوده است که میان آمریکا و اروپا بر سر چنین مساله‌ای اختلافی نباشد.
اختلاف امروز میان آمریکا و فرانسه در مقایسه با بحران سوئز کمتر شدید و در مقایسه با کنفرانس کازابلانکا کمتر تاکتیکی و لحظه‌ای است اما احتمال اینکه این اختلاف‌ها به اینجا ختم شود بعید است چون‌دستکم حالا با جمع‌بندی و‌تحلیل رویکرد ترامپ درباره اروپا و آنچه در کنفرانس مونیخ با عنوان «پایان همسویی ارزش‌ها در دو سوی اتلانتیک » از مقامات آمریکایی و اروپایی شنیدیم، می‌دانیم که آمریکا در افق راهبردی خود دیگر حاضر به پرداخت هزینه همسویی با اروپا نیست.(برای اطلاع بیشتر از ابعاد این موضوع می‌توانید به قسمت ۱۳ پادکست سهند ایرانمهر مراجعه کنید)
@yekhezaran
☑️رهبرانی که صحبت یکدیگر را قطع می‌کنند
▫️سهند ایرانمهر
@sahandiranmehr
حرکات دست و واکنش‌های امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه و تلاش‌‌اش برای قطع صحبت‌های رئیس‌جمهور آمریکا هنگام پاسخ دادن به خبرنگاران درباره بدهی‌های اوکراین بسیار همرسان شده است.
این لحظه بسیار شبیه دیدار فرانکلین روزولت و وینستون چرچیل در جریان جنگ جهانی دوم جهانی و‌کنفرانس کازابلانکا(۱۹۴۳) بود. در آن کنفرانس روزولت بدون هماهنگی با چرچیل و دیگر رهبران متفقین گفت که تنها راه آلمان و متحدینش، تسلیم بی‌قیدوشرط است، چرچیل وسط حرف‌های روزولت دوید و خواست توضیحی بدهد که روزولت با قاطعیت گفت این تصمیم قطعی متفقین است.
در بحران کانال سوئز در سال (۱۹۵۶) هم اتفاق مشابهی افتاد. بریتانیا، فرانسه، و اسرائیل بدون اطلاع آمریکا به مصر حمله کردند درحالیکه آیزنهاور، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، مخالف بود، در جلسه شورای امنیت سازمان ملل، نماینده آمریکا با قطع کردن سخنان همتایان انگلیسی و فرانسوی، تأکید کرد که این جنگ غیرقابل قبول است و در نهایت، تحت فشار آمریکا، نیروهای اروپایی خشمگینانه و ناراضی مجبور به عقب‌نشینی شدند.
میزان و سطح کمک‌های اقتصادی و نظامی وجه مشترک هر دو اختلاف بود که حالا در دیدار مکرون و ترامپ هم تکرار می‌شود. اختلاف در کنفرانس کازابلانکا بیشتر تاکتیکی بود و با کنار آمدن چرچیل خیلی زود حل شد اما اختلاف بر سر حمله به مصر در زمان خودش نشان‌دهنده کاهش نفوذ استعماری اروپا و افزایش هژمونی آمریکا بود.
اختلاف کنونی میان مکرون و ترامپ یک شکاف دیپلماتیک و‌اقتصادی است اما در ابعاد بزرگتر که نگاه کنیم نشانه‌ای از پایان اتحاد فراآتلانتیکی است چون طرف بهره‌مند از این اختلاف روسیه نیز هست حال آنکه روال از جنگ دوم جهانی و دوران جنگ سرد این بوده است که میان آمریکا و اروپا بر سر چنین مساله‌ای اختلافی نباشد.
اختلاف امروز میان آمریکا و فرانسه در مقایسه با بحران سوئز کمتر شدید و در مقایسه با کنفرانس کازابلانکا کمتر تاکتیکی و لحظه‌ای است اما احتمال اینکه این اختلاف‌ها به اینجا ختم شود بعید است چون‌دستکم حالا با جمع‌بندی و‌تحلیل رویکرد ترامپ درباره اروپا و آنچه در کنفرانس مونیخ با عنوان «پایان همسویی ارزش‌ها در دو سوی اتلانتیک » از مقامات آمریکایی و اروپایی شنیدیم، می‌دانیم که آمریکا در افق راهبردی خود دیگر حاضر به پرداخت هزینه همسویی با اروپا نیست.(برای اطلاع بیشتر از ابعاد این موضوع می‌توانید به قسمت ۱۳ پادکست سهند ایرانمهر مراجعه کنید)
@yekhezaran