رامین حسین پناهی

‍ ‍ به دایه شریفه، نماد صبر و استقامت در روز جهانی زن
به نام زنی که کوه‌های زاگرس در برابر صلابتش سر تعظیم فرود می‌آورند
به نام مادری که اشک‌هایش را در دل پنهان کرد تا لبخند امید را بر لبان دیگران بنشاند
به نام دایه شریفه زنی که داستان زندگی‌اش همچون افسانه‌ای از شجاعت و ایستادگی در تاریخ حک شده است
دایه شریفه عزیز در این روز جهانی زن تنها به پاس زن‌بودنت نیست که می‌خواهم تو را بستایم بلکه به خاطر آن همه دردهایی که به جان خریدی و آن همه زخم‌هایی که بر دل نشاندی، اما باز هم همچون سرو، سبز و استوار ماندی.
تو که مادری هستی که داغ اعدام فرزند دلبندت رامین را بر قلبت حک کردی و هنوز هم با هر طلوع خورشید، نور را به زندگی دیگران هدیه می‌دهی. تو که نگاهت در میان خاطرات پسر بزرگت اشرف، که به طرز مشکوکی کشته شد، پرسه می‌زند و هنوز هم می‌توان در چشمانت شعله‌ی زندگی را دید
افشین نیز درد و ستم زندان را چشید
انور دور از وطن در تبعید روزگار می‌گذراند. او که از دیار مادری دور است در دیاری غریب، بی‌آنکه بتواند دستان پرمحبتت را در دست بگیرد یا در آغوش امن تو آرام گیرد
تو که درد غربت فرزندان دیگرت  رفیق و امجد  را چشیدی وقتی هر کدامشان در دیاری دور از وطن، به دور از آغوش گرم مادرانه‌ات، روزها را به امید بازگشت سپری می‌کنند. اما هرگز نگذاشتی این دوری و دلتنگی‌ها، پرچم سفیدی در دستانت باشد.
و دخترت زنی که همچون خودت قوی و باصلابت در میان این‌همه دردها ایستاده است. او که میراث‌دار شجاعت مادرش است و همچنان در کنار تو مشعل‌دار راه مقاومت و عشق است.
تو با تمام این غم‌ها و داغ‌ها هرگز خم نشدی. تو صدای بی‌صدایان شدی، آغوش پناه‌جویان و امید کسانی که به عدالت ایمان دارند. هر قدمی که برداشتی، ردپایی از عشق و انسانیت بر جای گذاشتی
تو نه تنها مادر فرزندانت، بلکه مادری برای تمام آنان شدی که در این سرزمین، در جست‌وجوی محبتی بی‌دریغ و پناهی امن بودند. صدای تو، آمیخته با لالایی‌هایی که هرگز برای رامینت ناتمام نماند، همچنان در کوچه‌های سنه و در دل‌های مردم می‌پیچد.
در روز جهانی زن، وقتی به زنانی فکر می‌کنم که جهان را به جایی بهتر تبدیل کرده‌اند، تصویر تو در ذهنم نقش می‌بندد. تو که با قلبی شکسته اما اراده‌ای آهنین، ایستاده‌ای و همچنان به آینده‌ای روشن امیدوار هستی.
تو به ما آموختی که زن بودن تنها به معنای مهر و محبت نیست؛ بلکه یعنی بتوانی در میان طوفان‌ها، چراغی در دست بگیری و راه را برای دیگران روشن کنی. یعنی بتوانی در برابر ناعدالتی‌ها، سکوت نکنی و در برابر دردها، سر خم نکنی.
دایه شریفه عزیز هر روز نام تو در دل‌های ما حک شده ست. تو ثابت کردی که هر زنی می‌تواند قهرمانی باشد که با دستان خالی، معجزه کند. تو نماد زنی هستی که نه‌تنها برای خود، بلکه برای تمام جهان ایستادگی می‌کند.
روز جهانی زن را به تو تبریک می‌گویم به زنی که صدایش، ترانه‌ی مقاومت است و نگاهش، چشمه‌ی امید. به زنی که با هر نفس، عشق را به زندگی دمید و با هر اشک، بذر صبر و استقامت کاشت.
دایه شریفه، درود بر تو که همچون خورشیدی، گرما و نورت را به همه بخشیدی، حتی وقتی آسمانت ابری بود. تو در قلب ما همیشه زنده‌ای و یاد و نامت، همواره با عشق و احترام همراه است.

ئاڵا_سنە

https://t.me/jiyanewey_kurdistan