استفاده مناسب از طنز می‌تواند ارتباطات علمی را مؤثرتر کند، طبق پژوهشی تازه
چیزی که مدت هاست به مروجان علم و فلسفه در فضای مجازی پیشنهاد میکنیم
اگر از شما خواسته شود که تصویر عمومی یک دانشمند را توصیف کنید، احتمالاً از واژه‌هایی مانند معتبر، باهوش، مسئول، و جدی استفاده خواهید کرد. اما به احتمال زیاد «خنده‌دار» اولین واژه‌ای نخواهد بود که به ذهن می‌آید. در واقع، دانشمندان به ندرت هنگام ارتباط با عموم مردم لحن طنزآلود به خود می‌گیرند، شاید به این دلیل که از کم اعتبار به نظر رسیدن می‌ترسند.
با این حال، پژوهشی جدید که در Journal of Science Communication منتشر شده است، نشان می‌دهد که استفاده از طنز _ به‌ویژه در زمینه هوش مصنوعی _ می‌تواند هم محبوبیت دانشمندان را افزایش دهد و هم قابلیت اطمینان اطلاعات علمی منتقل‌شده را تقویت کند(تقویت اطمینان از انتقال اطلاعات علمی).
سیاستمداران این درس را مدت‌ها پیش آموخته‌اند: یک شوخی خوب می‌تواند ابزار ارزشمندی برای جلب توجه عمومی و ایجاد اعتماد باشد. با این حال، دانشمندان از استفاده از طنز هنگام ارتباطات علمی بسیار محتاط‌تر هستند، زیرا ممکن است تصور کنند که این رویکرد باعث می‌شود که اعتبار آنها کاهش یابد.
پژوهش جدید که توسط الکساندرا لین فرانک، دانشجوی دکتری در کالج ارتباطات جمعی دانشگاه جورجیا انجام شده است، نشان می‌دهد که طنز _ با ایجاد شادی در مخاطبان _ «می‌تواند هم تأثیرات مثبتی بر محبوبیت یک ارتباط‌دهنده بگذارد، و هم تصورات را در مورد اینکه پیام منبعی مناسب و معتبر از اطلاعات علمی است، تقویت کند.»
این پژوهش به پژوهش‌هایی که در سال‌های اخیر استفاده از طنز (مانند کمدی استندآپ) در ارتباطات علمی را بررسی کرده‌اند، می‌افزاید. این پژوهش طنز را «در زمینه پست‌های رسانه‌های اجتماعی از سوی دانشمندان» بررسی کرده است.
پژوهش بر روی محتوای مرتبط با هوش مصنوعی تمرکز داشت، که از طریق کاریکاتورهایی که توسط یک دانشمند تخیلی، دکتر جیمی دوون، در توییتر منتشر شده بود، ارائه شده بود. انواع مختلف طنز به سه دسته تقسیم می‌شد: هجو (نوع ملایم و هوراتی)، انسان‌انگاری (استفاده از حیوانات یا اشیاء که مانند انسان‌ها رفتار می‌کنند) یا ترکیبی از هر دو.
این پژوهش از یک نظرسنجی آنلاین با یک آزمایش درونی استفاده کرد. شرکت‌کنندگان یکی از هشت نسخه از یک مکالمه تخیلی در توییتر را مشاهده کردند که توسط دکتر دوون آغاز شده بود. در این پست، یک کاریکاتور در مورد هوش مصنوعی (AI) وجود داشت و عنصر طنز در چهار حالت مختلف گنجانده شده بود: بدون طنز (کنترل)، انسان‌انگاری، هجو و ترکیبی از هر دو.
پس از مشاهده محتوا، شرکت‌کنندگان میزان شادی (یعنی طنز درک‌شده) را که تجربه کرده بودند، جذابیت دانشمند و مشروعیت محتوای ارائه‌شده را ارزیابی کردند.
«سیاستمداران، هنرمندان و تبلیغ‌کنندگان اغلب از طنز استفاده می‌کنند، زیرا مردم معمولاً کسانی را که می‌توانند آنها را بخندانند دوست دارند و با آنها ارتباط برقرار می‌کنند. وقتی مردم چیزی را خنده‌دار می‌بینند، معمولاً کمتر احتمال دارد که با پیام یا فرد ارائه‌دهنده آن مخالفت کنند.
پژوهش‌های ما از این ایده حمایت می‌کند. ما دریافتیم که طنز می‌تواند به تلاش‌های ارتباطی دانشمندان کمک کند، اما فقط اگر مردم فکر کنند که آنها واقعاً خنده‌دار هستند»، فرانک توضیح می‌دهد.
این به این معنی است که طنز باید مؤثر باشد و به‌طور واقعی از مخاطب شادی ایجاد کند؛ در غیر این صورت، ممکن است اثر معکوس داشته باشد.
«اما مهم است که توجه داشته باشیم که پژوهش‌های اخیر انجام‌شده توسط همکاران من نشان می‌دهد که هجویات تند می‌توانند به عنوان حمله درک شوند، که ممکن است اعتبار منبع اطلاعات علمی را کاهش دهد.»
از جمله طنزهای تند، طعنه زدن یا هدف قرار دادن کسی به طور تهاجمی است که به شدت از آن پرهیز می‌شود. این به همین دلیل است که پژوهش‌هایی مانند کار فرانک و همکارانش اهمیت دارند. «پژوهش‌های ما به دنبال ارائه بینش‌های ارزشمندی است که به این حرفه‌ای‌ها کمک کند تا استراتژی‌های ارتباط عمومی خود را توسعه دهند»، فرانک توضیح می‌دهد.
«وقتی با مسئولیت‌پذیری استفاده شود، طنز ابزاری قدرتمند است که می‌تواند دانشمندان را انسانی‌تر کند و ارتباطات معناداری با عموم مردم در رسانه‌های اجتماعی ایجاد کند. با استفاده از طنز، دانشمندان می‌توانند مفاهیم پیچیده را ساده کنند، به طوری که بیشتر قابل درک و قابل ارتباط باشند. این رویکرد نه تنها حسن نیت را ترویج می‌کند، بلکه این پتانسیل را دارد که اطلاعات نادرست را به شیوه‌ای دوستانه از بین ببرد. علاوه بر این، طنز می‌تواند کنجکاوی را برانگیزد و مردم را به جستجوی اطلاعات بیشتر در مورد موضوعات علمی مهم ترغیب کند.»
🚀 @ofoghroydad
🪐 Phys
چیزی که مدت هاست به مروجان علم و فلسفه در فضای مجازی پیشنهاد میکنیم
اگر از شما خواسته شود که تصویر عمومی یک دانشمند را توصیف کنید، احتمالاً از واژه‌هایی مانند معتبر، باهوش، مسئول، و جدی استفاده خواهید کرد. اما به احتمال زیاد «خنده‌دار» اولین واژه‌ای نخواهد بود که به ذهن می‌آید. در واقع، دانشمندان به ندرت هنگام ارتباط با عموم مردم لحن طنزآلود به خود می‌گیرند، شاید به این دلیل که از کم اعتبار به نظر رسیدن می‌ترسند.
با این حال، پژوهشی جدید که در Journal of Science Communication منتشر شده است، نشان می‌دهد که استفاده از طنز _ به‌ویژه در زمینه هوش مصنوعی _ می‌تواند هم محبوبیت دانشمندان را افزایش دهد و هم قابلیت اطمینان اطلاعات علمی منتقل‌شده را تقویت کند(تقویت اطمینان از انتقال اطلاعات علمی).
سیاستمداران این درس را مدت‌ها پیش آموخته‌اند: یک شوخی خوب می‌تواند ابزار ارزشمندی برای جلب توجه عمومی و ایجاد اعتماد باشد. با این حال، دانشمندان از استفاده از طنز هنگام ارتباطات علمی بسیار محتاط‌تر هستند، زیرا ممکن است تصور کنند که این رویکرد باعث می‌شود که اعتبار آنها کاهش یابد.
پژوهش جدید که توسط الکساندرا لین فرانک، دانشجوی دکتری در کالج ارتباطات جمعی دانشگاه جورجیا انجام شده است، نشان می‌دهد که طنز _ با ایجاد شادی در مخاطبان _ «می‌تواند هم تأثیرات مثبتی بر محبوبیت یک ارتباط‌دهنده بگذارد، و هم تصورات را در مورد اینکه پیام منبعی مناسب و معتبر از اطلاعات علمی است، تقویت کند.»
این پژوهش به پژوهش‌هایی که در سال‌های اخیر استفاده از طنز (مانند کمدی استندآپ) در ارتباطات علمی را بررسی کرده‌اند، می‌افزاید. این پژوهش طنز را «در زمینه پست‌های رسانه‌های اجتماعی از سوی دانشمندان» بررسی کرده است.
پژوهش بر روی محتوای مرتبط با هوش مصنوعی تمرکز داشت، که از طریق کاریکاتورهایی که توسط یک دانشمند تخیلی، دکتر جیمی دوون، در توییتر منتشر شده بود، ارائه شده بود. انواع مختلف طنز به سه دسته تقسیم می‌شد: هجو (نوع ملایم و هوراتی)، انسان‌انگاری (استفاده از حیوانات یا اشیاء که مانند انسان‌ها رفتار می‌کنند) یا ترکیبی از هر دو.
این پژوهش از یک نظرسنجی آنلاین با یک آزمایش درونی استفاده کرد. شرکت‌کنندگان یکی از هشت نسخه از یک مکالمه تخیلی در توییتر را مشاهده کردند که توسط دکتر دوون آغاز شده بود. در این پست، یک کاریکاتور در مورد هوش مصنوعی (AI) وجود داشت و عنصر طنز در چهار حالت مختلف گنجانده شده بود: بدون طنز (کنترل)، انسان‌انگاری، هجو و ترکیبی از هر دو.
پس از مشاهده محتوا، شرکت‌کنندگان میزان شادی (یعنی طنز درک‌شده) را که تجربه کرده بودند، جذابیت دانشمند و مشروعیت محتوای ارائه‌شده را ارزیابی کردند.
«سیاستمداران، هنرمندان و تبلیغ‌کنندگان اغلب از طنز استفاده می‌کنند، زیرا مردم معمولاً کسانی را که می‌توانند آنها را بخندانند دوست دارند و با آنها ارتباط برقرار می‌کنند. وقتی مردم چیزی را خنده‌دار می‌بینند، معمولاً کمتر احتمال دارد که با پیام یا فرد ارائه‌دهنده آن مخالفت کنند.
پژوهش‌های ما از این ایده حمایت می‌کند. ما دریافتیم که طنز می‌تواند به تلاش‌های ارتباطی دانشمندان کمک کند، اما فقط اگر مردم فکر کنند که آنها واقعاً خنده‌دار هستند»، فرانک توضیح می‌دهد.
این به این معنی است که طنز باید مؤثر باشد و به‌طور واقعی از مخاطب شادی ایجاد کند؛ در غیر این صورت، ممکن است اثر معکوس داشته باشد.
«اما مهم است که توجه داشته باشیم که پژوهش‌های اخیر انجام‌شده توسط همکاران من نشان می‌دهد که هجویات تند می‌توانند به عنوان حمله درک شوند، که ممکن است اعتبار منبع اطلاعات علمی را کاهش دهد.»
از جمله طنزهای تند، طعنه زدن یا هدف قرار دادن کسی به طور تهاجمی است که به شدت از آن پرهیز می‌شود. این به همین دلیل است که پژوهش‌هایی مانند کار فرانک و همکارانش اهمیت دارند. «پژوهش‌های ما به دنبال ارائه بینش‌های ارزشمندی است که به این حرفه‌ای‌ها کمک کند تا استراتژی‌های ارتباط عمومی خود را توسعه دهند»، فرانک توضیح می‌دهد.
«وقتی با مسئولیت‌پذیری استفاده شود، طنز ابزاری قدرتمند است که می‌تواند دانشمندان را انسانی‌تر کند و ارتباطات معناداری با عموم مردم در رسانه‌های اجتماعی ایجاد کند. با استفاده از طنز، دانشمندان می‌توانند مفاهیم پیچیده را ساده کنند، به طوری که بیشتر قابل درک و قابل ارتباط باشند. این رویکرد نه تنها حسن نیت را ترویج می‌کند، بلکه این پتانسیل را دارد که اطلاعات نادرست را به شیوه‌ای دوستانه از بین ببرد. علاوه بر این، طنز می‌تواند کنجکاوی را برانگیزد و مردم را به جستجوی اطلاعات بیشتر در مورد موضوعات علمی مهم ترغیب کند.»
🚀 @ofoghroydad
🪐 Phys