پژوهش‌ها نشان میدهد پدرمادر ها واقعا در بین بچه‌های خود عزیز دُردانه دارند
پژوهش‌های تازه نشان میدهد که والدین به احتمال زیاد از دختران و کودکانی که «بله‌گو تر یا موافق تر» هستند، بیشتر حمایت میکنند، اگرچه این یافته‌ها ممکن است فقط برای افرادی با گروه‌های جمعیتی خاص اعمال شود.
برخی از پدرمادر ها اصرار دارند که هرگز نمی توانند فرزند مورد علاقه خود را انتخاب کنند و ادعا میکنند همه آنها را به یک اندازه دوست دارند - اما یک پژوهش تازه این موضوع را به پرسش گرفته است.
تجزیه و تحلیل جدیدی از ۳۰ مطالعه که در مجموع شامل تقریباً ۲۰۰۰۰ نفر بود نشان داد که والدین به احتمال زیاد دختران خود را به پسرانشان ترجیح می دهند. این پژوهش همچنین نشان میدهد که والدین کودکانی را ترجیح می‌دهند که نسبت به خواهر و برادرشان «موافق‌تر و وظیفه‌شناس‌تر» باشند(بله‌گو تر. باشه؟ باشه مامان).
مطالعات گنجانده شده در تجزیه و تحلیل تنها در آمریکای شمالی و اروپای غربی انجام شد (⚠️) و عمدتاً شامل افراد سفیدپوست بود، به این معنی که این نتایج «ممکن است» برای جمعیت‌های دیگر قابل استفاده نباشد.
در این زمینه، حمایت از یک کودک هم «لزوماً» به این معنی نیست که والدین "دُر دانه یا سوگلی" دارند - بلکه آنها تصمیم می گیرند با برخی از کودکان به شیوه ای مطلوب تر از خواهر و برادرشان رفتار کنند، پژوهشگران این پژوهش را مجله بولتن روانشناسی منتشر کردند.
الکساندر جنسن، یکی از نویسندگان این پژوهش، استادیار دانشکده زندگی خانوادگی در دانشگاه بریگام یانگ در یوتا، می گوید: «این نتایج به این معنا نیست که والدین تنها یک فرزند را دوست داشته باشند و از دیگری متنفر باشند؛ بلکه این نتایج به این معنا میتواند باشد: محبت بیشتر با یکی از آنها، درگیری(تعامل) بیشتر با یکی از آنها، یا گذراندن زمان بیشتر با یکی از آنها.»
درک این تعاملات متفاوت والد-کودک بسیار مهم است، زیرا پژوهش‌های قبلی نشان داده است که کودکانی که رفتار مطلوب تری از والدین خود دریافت می کنند، به احتمال زیاد از سلامت روانی بهتر، افزایش موفقیت تحصیلی و روابط خانوادگی سالم تر، و مزایای دیگری برخوردار هستند یا میشوند. عکس این موضوع در مورد کودکانی که حمایت مطلوب کمتری دریافت می کنند، صادق است.
جنسن گفت: "یک مطالعه چندین سال پیش نشان داد که اگر کودکان بفهمند که چرا با آنها متفاوت رفتار می شود، آنگاه تفاوت ها اهمیتی ندارند." به عبارت دیگر، اگر کودک ببیند که حمایت کمتر او موجه است، ممکن است آن را بپذیرد. به عنوان مثال، یک کودک بزرگتر، اگر مادرش زمان بیشتری را برای کمک به خواهر یا برادر کوچکترش در انجام تکالیفش صرف میکند، بهتر است به او توضیح داده شود که چرا و ممکن است او بپذیرد و این توجه بیشتر به کوچک‌تر ها برایش موجه شود.
جنسن گفت: "امیدوارم والدین از پژوهش ما به عنوان یک کاتالیزور برای بررسی نحوه رفتار متفاوت با فرزندان خود استفاده کنند، سپس تلاش کنند تا مطمئن شوند که این اعمال تفاوت ها منصفانه است و همچنین توسط فرزندانشان درک شده است و آنها را نیز توجیه کنند."
در تحلیل تازه، جنسن و همکارانش داده‌های ۳۰ مقاله ۱۴ پایگاه داده را بررسی کردند که اطلاعاتی را در مورد پویایی خانواده ۱۹۴۶۹ نفر نشان می‌داد. حدود ۶۷ درصد از این افراد اهل ایالات متحده و بقیه از اروپای غربی و کانادا بودند.
پژوهشگران بررسی کردند که چگونه ویژگی های خاص یک کودک با نحوه رفتار والدینش با آنها ارتباط دارد. این داده ها به روش های مختلفی از جمله از طریق مصاحبه، نظرسنجی و مشاهدات در خانه جمع آوری شده است.
ویژگی‌های کودکان شامل عواملی مانند زمان تولد نسبت به خواهر و برادرشان، جنسیت، خلق و خو و ویژگی‌های شخصیتی آنها، مانند برون‌گرایی، توافق‌پذیری، وظیفه‌شناسی و روان رنجوری و تمایل به تجربه احساسات منفی بود. رفتار ترجیحی والدین با نحوه تعامل والدین با فرزندان و میزان پولی که برای آنها خرج میکنند یا میزان کنترلی که بر آنها اعمال میکنند، در رابطه با داشتن قوانین سخت‌گیرانه یا ملایم سنجیده شد.
این پژوهش تنها به بررسی همبستگی بین ویژگی‌های کودک و رفتار متفاوت والدین پرداخت. بنابراین این یافته‌ها به تنهایی نمی‌توانند توضیح دهند که چرا والدین به‌ترتیب دختران و کودکانی را که موافق‌تر هستند به پسران و کودکانی که کمتر موافق‌تر هستند ترجیح می‌دهند.
نویسندگان پژوهش گمانه‌زنی میکنند که کودکان موافق‌تر به احتمال زیاد تمایل بیشتری به انجام کاری که از آنها خواسته می‌شود، دارند، به این معنی که والدین آنها ممکن است مدیریت آنها را آسان‌تر کنند و در نتیجه نسبت به آنها واکنش مثبت بیشتری نشان دهند.
سام آریامنش
منبع گزارش و سایر ارجاعات: livescience
مقاله اصلی: Psychological Bulletin
اعتبار پژوهش: 🥉
👥 @ofoghroydad
پژوهش‌های تازه نشان میدهد که والدین به احتمال زیاد از دختران و کودکانی که «بله‌گو تر یا موافق تر» هستند، بیشتر حمایت میکنند، اگرچه این یافته‌ها ممکن است فقط برای افرادی با گروه‌های جمعیتی خاص اعمال شود.
برخی از پدرمادر ها اصرار دارند که هرگز نمی توانند فرزند مورد علاقه خود را انتخاب کنند و ادعا میکنند همه آنها را به یک اندازه دوست دارند - اما یک پژوهش تازه این موضوع را به پرسش گرفته است.
تجزیه و تحلیل جدیدی از ۳۰ مطالعه که در مجموع شامل تقریباً ۲۰۰۰۰ نفر بود نشان داد که والدین به احتمال زیاد دختران خود را به پسرانشان ترجیح می دهند. این پژوهش همچنین نشان میدهد که والدین کودکانی را ترجیح می‌دهند که نسبت به خواهر و برادرشان «موافق‌تر و وظیفه‌شناس‌تر» باشند(بله‌گو تر. باشه؟ باشه مامان).
مطالعات گنجانده شده در تجزیه و تحلیل تنها در آمریکای شمالی و اروپای غربی انجام شد (⚠️) و عمدتاً شامل افراد سفیدپوست بود، به این معنی که این نتایج «ممکن است» برای جمعیت‌های دیگر قابل استفاده نباشد.
در این زمینه، حمایت از یک کودک هم «لزوماً» به این معنی نیست که والدین "دُر دانه یا سوگلی" دارند - بلکه آنها تصمیم می گیرند با برخی از کودکان به شیوه ای مطلوب تر از خواهر و برادرشان رفتار کنند، پژوهشگران این پژوهش را مجله بولتن روانشناسی منتشر کردند.
الکساندر جنسن، یکی از نویسندگان این پژوهش، استادیار دانشکده زندگی خانوادگی در دانشگاه بریگام یانگ در یوتا، می گوید: «این نتایج به این معنا نیست که والدین تنها یک فرزند را دوست داشته باشند و از دیگری متنفر باشند؛ بلکه این نتایج به این معنا میتواند باشد: محبت بیشتر با یکی از آنها، درگیری(تعامل) بیشتر با یکی از آنها، یا گذراندن زمان بیشتر با یکی از آنها.»
درک این تعاملات متفاوت والد-کودک بسیار مهم است، زیرا پژوهش‌های قبلی نشان داده است که کودکانی که رفتار مطلوب تری از والدین خود دریافت می کنند، به احتمال زیاد از سلامت روانی بهتر، افزایش موفقیت تحصیلی و روابط خانوادگی سالم تر، و مزایای دیگری برخوردار هستند یا میشوند. عکس این موضوع در مورد کودکانی که حمایت مطلوب کمتری دریافت می کنند، صادق است.
جنسن گفت: "یک مطالعه چندین سال پیش نشان داد که اگر کودکان بفهمند که چرا با آنها متفاوت رفتار می شود، آنگاه تفاوت ها اهمیتی ندارند." به عبارت دیگر، اگر کودک ببیند که حمایت کمتر او موجه است، ممکن است آن را بپذیرد. به عنوان مثال، یک کودک بزرگتر، اگر مادرش زمان بیشتری را برای کمک به خواهر یا برادر کوچکترش در انجام تکالیفش صرف میکند، بهتر است به او توضیح داده شود که چرا و ممکن است او بپذیرد و این توجه بیشتر به کوچک‌تر ها برایش موجه شود.
جنسن گفت: "امیدوارم والدین از پژوهش ما به عنوان یک کاتالیزور برای بررسی نحوه رفتار متفاوت با فرزندان خود استفاده کنند، سپس تلاش کنند تا مطمئن شوند که این اعمال تفاوت ها منصفانه است و همچنین توسط فرزندانشان درک شده است و آنها را نیز توجیه کنند."
در تحلیل تازه، جنسن و همکارانش داده‌های ۳۰ مقاله ۱۴ پایگاه داده را بررسی کردند که اطلاعاتی را در مورد پویایی خانواده ۱۹۴۶۹ نفر نشان می‌داد. حدود ۶۷ درصد از این افراد اهل ایالات متحده و بقیه از اروپای غربی و کانادا بودند.
پژوهشگران بررسی کردند که چگونه ویژگی های خاص یک کودک با نحوه رفتار والدینش با آنها ارتباط دارد. این داده ها به روش های مختلفی از جمله از طریق مصاحبه، نظرسنجی و مشاهدات در خانه جمع آوری شده است.
ویژگی‌های کودکان شامل عواملی مانند زمان تولد نسبت به خواهر و برادرشان، جنسیت، خلق و خو و ویژگی‌های شخصیتی آنها، مانند برون‌گرایی، توافق‌پذیری، وظیفه‌شناسی و روان رنجوری و تمایل به تجربه احساسات منفی بود. رفتار ترجیحی والدین با نحوه تعامل والدین با فرزندان و میزان پولی که برای آنها خرج میکنند یا میزان کنترلی که بر آنها اعمال میکنند، در رابطه با داشتن قوانین سخت‌گیرانه یا ملایم سنجیده شد.
این پژوهش تنها به بررسی همبستگی بین ویژگی‌های کودک و رفتار متفاوت والدین پرداخت. بنابراین این یافته‌ها به تنهایی نمی‌توانند توضیح دهند که چرا والدین به‌ترتیب دختران و کودکانی را که موافق‌تر هستند به پسران و کودکانی که کمتر موافق‌تر هستند ترجیح می‌دهند.
نویسندگان پژوهش گمانه‌زنی میکنند که کودکان موافق‌تر به احتمال زیاد تمایل بیشتری به انجام کاری که از آنها خواسته می‌شود، دارند، به این معنی که والدین آنها ممکن است مدیریت آنها را آسان‌تر کنند و در نتیجه نسبت به آنها واکنش مثبت بیشتری نشان دهند.
سام آریامنش
منبع گزارش و سایر ارجاعات: livescience
مقاله اصلی: Psychological Bulletin
اعتبار پژوهش: 🥉
👥 @ofoghroydad