جستجوی کوانتومی برای «منبع زمان» هیچ تفاوتی بین گذشته و آینده پیدا نمی کند
محققان دانشگاه ساری، توماس گاف، چینتالپاتی اوماشانکار شاستری، و آندریا روکو، بهتازگی پژوهشی انجام دادهاند تا منبع جریان زمان را در مکانیک کوانتومی بررسی کنند. آنها بهدنبال نشانههایی بودند که نشان دهد چرا زمان بهسمت آینده حرکت میکند و نه گذشته.
در فیزیک کلاسیک، قوانین فیزیکی نسبت به جهت زمان متقارن هستند؛ یعنی که در سطح بنیادی، تفاوتی بین گذشته و آینده وجود ندارد. با این حال، در تجربه روزمره، ما تنها حرکت زمان بهسمت آینده را مشاهده میکنیم؛ مثلاً تخممرغ شکسته دوباره به حالت اولیه برنمیگردد.
این تیم پژوهشی، از زنجیرههای مارکوف برای مدلسازی سیستمهای کوانتومی استفاده کردند. در این مدلها، هر حالت جدید تنها به حالت قبلی وابسته است و سیستم هیچ حافظهای از گذشته ندارد. نتایج نشان داد که در این سیستمهای کوانتومی، زمان میتواند بهطور مساوی به جلو یا عقب حرکت کند و هیچ ترجیحی برای جهت خاصی وجود ندارد.
آندریا روکو گفت: «یافتههای ما نشان میدهد که در حالی که تجربه ما میگوید زمان تنها به یک سمت حرکت میکند، در واقع جهت مخالف نیز بهطور مساوی ممکن است.»
این نتایج نشان میدهد که در مقیاس کوانتومی، زمان میتواند در هر دو جهت حرکت کند، اما در مقیاس ماکروسکوپی، قوانین ترمودینامیک و افزایش آنتروپی باعث میشوند که ما تنها حرکت زمان بهسمت آینده را تجربه کنیم.
سام آریامنش
🚀 @ofoghroydadd
🪄 Scientific Reports
توضیح بیشتر: زنجیرههای مارکوف مدلی ریاضی است که در آن وضعیت فعلی یک سیستم تنها به «وضعیت قبلی» آن بستگی دارد و نه «به حالتهای قبلتر». (مثل اینکه آیندهی یک بازی فوتبال فقط به نتیجهی بازی قبلی بستگی داشته باشد، نه کل تاریخچهی تیم). این مفهوم در بسیاری از زمینهها مثل فیزیک، اقتصاد و هوش مصنوعی کاربرد دارد. در این پژوهش هم، دانشمندان از زنجیرههای مارکوف برای مدلسازی سیستمهای کوانتومی استفاده کردند و متوجه شدند که زمان میتواند هم به جلو و هم به عقب حرکت کند، بدون اینکه ترجیحی برای یک جهت خاص وجود داشته باشد.
محققان دانشگاه ساری، توماس گاف، چینتالپاتی اوماشانکار شاستری، و آندریا روکو، بهتازگی پژوهشی انجام دادهاند تا منبع جریان زمان را در مکانیک کوانتومی بررسی کنند. آنها بهدنبال نشانههایی بودند که نشان دهد چرا زمان بهسمت آینده حرکت میکند و نه گذشته.
در فیزیک کلاسیک، قوانین فیزیکی نسبت به جهت زمان متقارن هستند؛ یعنی که در سطح بنیادی، تفاوتی بین گذشته و آینده وجود ندارد. با این حال، در تجربه روزمره، ما تنها حرکت زمان بهسمت آینده را مشاهده میکنیم؛ مثلاً تخممرغ شکسته دوباره به حالت اولیه برنمیگردد.
این تیم پژوهشی، از زنجیرههای مارکوف برای مدلسازی سیستمهای کوانتومی استفاده کردند. در این مدلها، هر حالت جدید تنها به حالت قبلی وابسته است و سیستم هیچ حافظهای از گذشته ندارد. نتایج نشان داد که در این سیستمهای کوانتومی، زمان میتواند بهطور مساوی به جلو یا عقب حرکت کند و هیچ ترجیحی برای جهت خاصی وجود ندارد.
آندریا روکو گفت: «یافتههای ما نشان میدهد که در حالی که تجربه ما میگوید زمان تنها به یک سمت حرکت میکند، در واقع جهت مخالف نیز بهطور مساوی ممکن است.»
این نتایج نشان میدهد که در مقیاس کوانتومی، زمان میتواند در هر دو جهت حرکت کند، اما در مقیاس ماکروسکوپی، قوانین ترمودینامیک و افزایش آنتروپی باعث میشوند که ما تنها حرکت زمان بهسمت آینده را تجربه کنیم.
سام آریامنش
🚀 @ofoghroydadd
🪄 Scientific Reports
توضیح بیشتر: زنجیرههای مارکوف مدلی ریاضی است که در آن وضعیت فعلی یک سیستم تنها به «وضعیت قبلی» آن بستگی دارد و نه «به حالتهای قبلتر». (مثل اینکه آیندهی یک بازی فوتبال فقط به نتیجهی بازی قبلی بستگی داشته باشد، نه کل تاریخچهی تیم). این مفهوم در بسیاری از زمینهها مثل فیزیک، اقتصاد و هوش مصنوعی کاربرد دارد. در این پژوهش هم، دانشمندان از زنجیرههای مارکوف برای مدلسازی سیستمهای کوانتومی استفاده کردند و متوجه شدند که زمان میتواند هم به جلو و هم به عقب حرکت کند، بدون اینکه ترجیحی برای یک جهت خاص وجود داشته باشد.