🔴 شگفتی‌ها از یک خبر!
✍️ یدالله اسلامی
▫️امسال نیز پس از گذشت دو سال از ثبت جهانی جشن سده از سوی ایران در یونسکو، مسئولان انجمن‌های زرتشتیان در تهران و کرمان به ایسنا اعلام کردند که این جشن فقط با حضور زرتشتیان برگزار خواهد شد. پیگیری‌ها از یزد نیز حاکی از این است که برگزاری جشن باستانی سده در این استان، شرایط مشابهی با تهران و کرمان دارد.
▫️به این خبر، خوب دقت کنیم .نکته‌های پنهان در این خبر ساده بسیار است. ایران تلاش می‌کند جشن سده را در یونسکو به ثبت برساند. ایران تلاش می‌کند که این جشن برگزار نشود. شما به جای دنیای فرهنگی با این دو رویکرد چه واکنشی خواهید داشت؟ اگر میراثی را ثبت جهانی می‌کنید بنای‌تان باید آن شود که به خوبی دیده شود و توجه گردشگران فرهنگی را به خود جلب کند و شور و شوق ملی را برانگیزد و ایجاد درآمد ملی کند.
▫️تا همین دو سه سال پیش سخن در این بود که در کرمان جایگاه مناسب‌تری را به این جشن ملی اختصاص دهند. باغجه بداغ‌آباد گنجایش همه شرکت‌کنندگان را نداشت. چندین هزار نفر در این جشن شرکت می‌کردند و مانعی برای شرکت همگان وجود نداشت و برگزار کنندگان هم هموطنان زرتشتی بودند. از آن تلاش برای برگزاری و این تلاش برای بی‌رمق کردن جشن چه گذشته است؟ یعنی جمهوری اسلامی که سالها جشن سده را حداقل در استانی همانند کرمان به رسمیت می‌شناخت و همگان در آن شرکت می‌کردند چرا به این بسته‌اندیشی فرهنگی روی آورده است؟
▫️آنهایی که گمان می‌کنند نابود کردن آئین‌های سنتی به رونق مشی و روش‌شان و گسترش آئین‌شان کمک می‌کند مهم‌ترین کارشان را این می‌دانند که همه چیز نباشد تا آنها باشند. ولی درمیدان واقعیت داستان به گونه‌ای دیگر رقم خورده و خواهد خورد. نخستین شکست‌شان درنبرد با نوروز بود که با آن کنار آمدند و سود هم بردند. دومین شکست‌شان در نبرد با چهارشنبه‌سوری است که شکست خوردند ولی انحراف چهارشنبه‌سوری هم از جشنی زندگی‌ساز به ماجرایی زندگی‌سوز، داستان غم‌انگیز دامن‌گستری است که نصیب کشور کرده‌اند.
▫️اگر چهارشنبه‌سوری شکلی همانند سده به خود می‌گرفت به آئینی نشاط‌بخش و زندگی‌ساز تبدیل می‌شد. اگر حاکمیت با درک درست و پذیرش واقعیت، امکان برگزاری جشن چهارشنبه‌سوری باشرکت خانواده‌ها در پارک‌ها وفضاهای باز را فراهم کرده و همزمان با مواد آتش‌ساز خطرناک برخورد می‌کرد این مراسم به شبی رؤیایی برای همگان تبدیل می‌شد. جشن سده که هنوز در مناطقی از کشور برگزار شده و محدود به زرتشتیان هم نیست ازمیراث‌های کهنی است که به درستی ثبت جهانی شده است. پس سیاست دولت هم باید کمک به گسترش و دوام و رونق آن باشد.
▫️در استان‌هایی همانند کرمان و یزد که هنوز جشنی ملی و شناخته‌شده‌تر از سایر مناطق کشور است همانند همین چندسال پیش برگزاری مراسم به مردم واگذار شده و موانع تازه ایجاد شده برداشته شود. در جشن ساده، همدلی و همبستگی و هماهنگی هست؛ آتشی بزرگ و انبوه وگسترده برپاست؛ پایکوبی و ساز و شادمانی هم که برگرد آتش موج می‌زند؛ انفجار و ترقه و مرگ و کوری هم که نیست؛ خوب این رسم زیبا و نیکو و کم‌هزینه به کجای‌تان آسیب می‌زند؟
▫️به همین سادگی می‌توان جشنی باشکوه برپا ساخت و پایه‌های همبستگی ملی را تقویت کرد. مبارزه با آئین‌ها و مراسم فرهنگی با شکل‌گیری نهادهای گوناگون شکست خواهد خورد. ارکان حاکمیت بهتر است بدانند مراسم و آئین‌های مذهبی سنتی قرن‌ها در کنار هم بالیده و جان بخشیده‌اند. سالها همزیستی مسالمت‌آمیز و برگزاری مراسم‌های آئینی با شرکت همه ادیان و مذاهب و اقوام و خرده‌فرهنگها چه زیانی داشت که گمان برده‌اند یکدست‌سازی فرهنگی چاره کار است؟
▫️مشکل ایدئولوژی همین جاست که به جای حقیقت‌نگری، خودحق‌پندار و حقیقت‌محور است و راز ماندگاری خود را در نبود دیگران می‌داند. دیوار خودی و غیر خودی درست می‌کند و همه امتیازها را حق و سهم خودی‌ها می‌داند و کانون شکستش هم درست همین نقطه و همین‌جاست. چون پرده بر چشم دارد. دیرتر از زمان، واقعیت را در می‌یابد.
@kaleme
@MostafaTajzadeh
✍️ یدالله اسلامی
▫️امسال نیز پس از گذشت دو سال از ثبت جهانی جشن سده از سوی ایران در یونسکو، مسئولان انجمن‌های زرتشتیان در تهران و کرمان به ایسنا اعلام کردند که این جشن فقط با حضور زرتشتیان برگزار خواهد شد. پیگیری‌ها از یزد نیز حاکی از این است که برگزاری جشن باستانی سده در این استان، شرایط مشابهی با تهران و کرمان دارد.
▫️به این خبر، خوب دقت کنیم .نکته‌های پنهان در این خبر ساده بسیار است. ایران تلاش می‌کند جشن سده را در یونسکو به ثبت برساند. ایران تلاش می‌کند که این جشن برگزار نشود. شما به جای دنیای فرهنگی با این دو رویکرد چه واکنشی خواهید داشت؟ اگر میراثی را ثبت جهانی می‌کنید بنای‌تان باید آن شود که به خوبی دیده شود و توجه گردشگران فرهنگی را به خود جلب کند و شور و شوق ملی را برانگیزد و ایجاد درآمد ملی کند.
▫️تا همین دو سه سال پیش سخن در این بود که در کرمان جایگاه مناسب‌تری را به این جشن ملی اختصاص دهند. باغجه بداغ‌آباد گنجایش همه شرکت‌کنندگان را نداشت. چندین هزار نفر در این جشن شرکت می‌کردند و مانعی برای شرکت همگان وجود نداشت و برگزار کنندگان هم هموطنان زرتشتی بودند. از آن تلاش برای برگزاری و این تلاش برای بی‌رمق کردن جشن چه گذشته است؟ یعنی جمهوری اسلامی که سالها جشن سده را حداقل در استانی همانند کرمان به رسمیت می‌شناخت و همگان در آن شرکت می‌کردند چرا به این بسته‌اندیشی فرهنگی روی آورده است؟
▫️آنهایی که گمان می‌کنند نابود کردن آئین‌های سنتی به رونق مشی و روش‌شان و گسترش آئین‌شان کمک می‌کند مهم‌ترین کارشان را این می‌دانند که همه چیز نباشد تا آنها باشند. ولی درمیدان واقعیت داستان به گونه‌ای دیگر رقم خورده و خواهد خورد. نخستین شکست‌شان درنبرد با نوروز بود که با آن کنار آمدند و سود هم بردند. دومین شکست‌شان در نبرد با چهارشنبه‌سوری است که شکست خوردند ولی انحراف چهارشنبه‌سوری هم از جشنی زندگی‌ساز به ماجرایی زندگی‌سوز، داستان غم‌انگیز دامن‌گستری است که نصیب کشور کرده‌اند.
▫️اگر چهارشنبه‌سوری شکلی همانند سده به خود می‌گرفت به آئینی نشاط‌بخش و زندگی‌ساز تبدیل می‌شد. اگر حاکمیت با درک درست و پذیرش واقعیت، امکان برگزاری جشن چهارشنبه‌سوری باشرکت خانواده‌ها در پارک‌ها وفضاهای باز را فراهم کرده و همزمان با مواد آتش‌ساز خطرناک برخورد می‌کرد این مراسم به شبی رؤیایی برای همگان تبدیل می‌شد. جشن سده که هنوز در مناطقی از کشور برگزار شده و محدود به زرتشتیان هم نیست ازمیراث‌های کهنی است که به درستی ثبت جهانی شده است. پس سیاست دولت هم باید کمک به گسترش و دوام و رونق آن باشد.
▫️در استان‌هایی همانند کرمان و یزد که هنوز جشنی ملی و شناخته‌شده‌تر از سایر مناطق کشور است همانند همین چندسال پیش برگزاری مراسم به مردم واگذار شده و موانع تازه ایجاد شده برداشته شود. در جشن ساده، همدلی و همبستگی و هماهنگی هست؛ آتشی بزرگ و انبوه وگسترده برپاست؛ پایکوبی و ساز و شادمانی هم که برگرد آتش موج می‌زند؛ انفجار و ترقه و مرگ و کوری هم که نیست؛ خوب این رسم زیبا و نیکو و کم‌هزینه به کجای‌تان آسیب می‌زند؟
▫️به همین سادگی می‌توان جشنی باشکوه برپا ساخت و پایه‌های همبستگی ملی را تقویت کرد. مبارزه با آئین‌ها و مراسم فرهنگی با شکل‌گیری نهادهای گوناگون شکست خواهد خورد. ارکان حاکمیت بهتر است بدانند مراسم و آئین‌های مذهبی سنتی قرن‌ها در کنار هم بالیده و جان بخشیده‌اند. سالها همزیستی مسالمت‌آمیز و برگزاری مراسم‌های آئینی با شرکت همه ادیان و مذاهب و اقوام و خرده‌فرهنگها چه زیانی داشت که گمان برده‌اند یکدست‌سازی فرهنگی چاره کار است؟
▫️مشکل ایدئولوژی همین جاست که به جای حقیقت‌نگری، خودحق‌پندار و حقیقت‌محور است و راز ماندگاری خود را در نبود دیگران می‌داند. دیوار خودی و غیر خودی درست می‌کند و همه امتیازها را حق و سهم خودی‌ها می‌داند و کانون شکستش هم درست همین نقطه و همین‌جاست. چون پرده بر چشم دارد. دیرتر از زمان، واقعیت را در می‌یابد.
@kaleme
@MostafaTajzadeh