فردای بهتر (مصطفی تاجزاده)

📝📝📝مقالات پیشنهادی هفته‌ی آخر خرداد و هفته اول تیرماه ۱۴۰۳ سیدمصطفی تاج‌زاده

✅"پروست در اردوگاه"، از نادر شهریوری(صدقی)، روزنامه شرق، ۲۷/خردادماه/۱۴۰۳

✅"مرگی در میانه راه"، از زری پورجعفریان، روزنامه شرق، ۲۷/خردادماه/۱۴۰۳

✅"آنان که گاهی صلاحیت دارند، گاهی صلاحیت ندارند"، از ابراهیم ایوبی، روزنامه شرق، ۲۷/خردادماه/۱۴۰۳

✅"در جست‌وجوی راهی برای نجات آب"، از محمدرحیم مقدس، روزنامه شرق، ۲۷/خردادماه/۱۴۰۳

✅"چالش کوتاه‌مدت، تهدید بلندمدت"، از محمدحسین لطف‌الهی، روزنامه هم‌میهن، ۲۷/خردادماه/۱۴۰۳

✅"همه دریاها به خاورمیانه ختم می‌شوند"، از فاطمه لطفی، روزنامه هم‌میهن، ۲۷/خردادماه/۱۴۰۳

✅"یک آپارتاید جنسیتی محض"، از المیرا روشنفکر، روزنامه هم‌میهن، ۲۷/خردادماه/۱۴۰۳


🔗برای خواندن متن کامل، روی مشاهده فوری بزنید.

🆔@MostafaTajzadeh

‍ غدیریه

✍🏻فخرالسادات محتشمی‌پور

✅نهمین عید غدیر ما هم در غیبت همسرجان گذشت.
دوستان مهربان و هم‌دل و هم‌راه قدم‌رنجه کردند و آمدند تا هم تبریک عید بگویند و هم حال ما و همسرجان را بپرسند.
دوستانی که همراهی‌شان نه فقط در این دوسال بلکه در آن هفت سال پرستم نیز موجب مقاومت و پایداری ما شد.

✅دیوارها با پوستر «۹ سالگی زندان همسرجان به جرم نقد رهبر» آذین شده است.

✅همسرجان برای تبریک عید تماس گرفت. با من و بچه‌ها و میهمانان صحبت و از آنها تشکر کرد.

✅منصوره‌جان همسر دکتر سعید مدنی هم تشریف آورد و همانطور آرام کنار ما نشست و از شرایط سخت همسرش در زندان دماوند گفت که به ستم از دوستانش جدا شده و در محیطی غریب تنها مانده است.

✅حسین رزاق و‌مهدی محمودیان، هم بندی‌های همسرجان، هم آمدند که خوشبختانه هردو آزاد شده‌اند.

✅حضور فیروزه خانم صابر که از سفر زاهدان پس از افتتاح خانه هدی بازگشته‌اند، موجب خوشوقتی‌مان شد.

✅در میان میهمانان تعدادی هم زندانیان سیاسی بعد از کودتای ۸۸ بودند. انسان‌های وارسته و آزاده‌ای که همچنان دغدغه وطن دارند و تلاش‌های این روزهایشان از سر دلسوزی و درد است.

✅فکر کردم بهترین هدیه برای دوستان کتابهای منتشر شده تاج‌زاده است که تقدیم کردم.

✅ظهر میهمان خانه خواهرجان بودیم و کلی انرژی گرفتیم از این دورهمی خانوادگی و عصر به دست بوس مادر همسرجان رفتیم با سپاس از آقای میردامادی و خانم مجردی عزیز که به نیابت از همسرجان دربندم ما را همراهی کردند و با مهرورزی به این مادر، اندکی از  درد فراق او‌کاستند.

✅این روزها همه‌جا بحث انتخابات است. فارغ از تصمیم شهروندان عزیز در مورد رأی دادن یا ندادن، بحث‌ها از عمق و منطق و پختگی برخوردار است.

✅جوانترها وقتی سفره دل می‌گشایند و حرف هایشان را می‌زنند آدم دلش می‌خواهد خاموش به‌آنان گوش بسپارد. کلاس درس می‌شود اینگونه مجالس و محافل.

✅شب به منزل خواهر بزرگم رفتیم که پس از مادرجان، بزرگ و‌ تکیه‌گاه ماست. همه خانواده‌شان به من و بچه‌ها محبت دارند.

✅همسرجان از این که روز عید ما تنها نمانده‌ایم خوشحال است. می‌گوید خوش باشید عزیزم!
می‌گویم خوشی بی‌وجود نازنینت در کنارمان ممکن نیست. تکرار می‌کند شما که بیرون شاد باشید من هم اینجا در زندان شاد می‌شوم. پس بخاطر من سعی کنید خوش و خرم باشید.

✅مادر همسرجان سوال همیشگی‌اش را تکرار می‌کند: بچه من با این همه خدمتی که صادقانه و‌بی منت کرده برای چه باید در زندان باشد.
می‌گویم این سوال را باید از آقای خامنه‌ای زندانی سیاسی دیروز کرد.
چون جرم مصطفی #نقد_رهبر است!

@MostafaTajzadeh

‍ ♦️عیدانه

✅مصطفی آقاسعید را خیلی دوست دارد.
ازوقتی او با شلیک مستقیم سعید عسگر به معلولیت جسمی دچار شد و صبورانه درد و رنج حاصل از آن را تحمل کرد و می‌کند ارادتش نسبت به دوست دیرینش بیشتر شد.

✅همسرجان می‌گفت در کودتای ۸۸ وقتی فهمیدم سعید را هم بازداشت کرده‌اند خیلی غصه خوردم برای او، خانواده‌اش و نظامی که باز هم از سعید حجاریان با این وضعیتی که بدان دچارش کرده هراس دارد.

✅در اولین مرخصی (اسفند ۸۸) و نیز پس از آزادی همسرجان (خرداد ۹۵) وقتی به سختی با واکر به دیدن او آمد چهره هردویشان چون گل به خنده باز شد. از احوال هم بی‌خبر نبودند. بعد از بازداشت دوباره مصطفی، آقا سعید مرتب احوالپرس اوست.

✅امشب هم به من زنگ زد و عید غدیر را تبریک گفت و از احوالات همسرجان پرسید. همسرجان هم خواست که با او صحبت و از مهر و محبتش تشکر کند.

✅چقدر سخت می‌توان فهمید حجاریان چه می‌گوید با این لکنت شدید حاصل از شلیک دخمه نشینان کوردل به مغزش. اما او نگران دوست آزاده دربند خود است. بعد از تبریک عید می‌پرسد مصطفی خوبی؟ اذیتت نمی‌کنند؟ تنهایی؟ روزه می‌گیری؟ دکتر برای قلبت رفتی؟ و تأکید می کند: روزه نگیری برای سلامتت مضر است. به فکر سلامتت باش!

✅همسرجان به او اطمینان می‌دهد که خوب است، تنهاست اما قطع ارتباط مطلق نیست.
و روزه نمی‌گیرد چون فخری از او خواسته به فکر قلبش و جان عزیزش باشد.

✅خداوند هر دو عزیز را برای ایران نگهدارد.
#سعید_حجاریان
#سید_مصطفی_تاجزاده
#جرم_نقد_رهبر
@MostafaTajzadeh

📝📝📝می‌اندیشید، پس نیستید.

✍🏻مریم نصر

✅بعد از اعتراضات گروه‌هایی از مردم در سال ١۴٠١ که حول شعار «زن، زندگی، آزادی» شکل گرفت و بحث و نقدهای گسترده‌ای که پیرامون آن انجام شد؛ انتظار بی‌جایی نبود اگر بخواهیم که هم آقایان در صدا و سیمای ملی و هم آقایان کاندیداهای محترم نیم‌نگاهی به این مطالبه بخشی از مردم می‌داشتند. دست کم تغییراتی صوری در برگزاری آیین‌ها و تشریفات تبلیغاتی خود می‌دادند و اگر کاندیداهای زن را تایید نمی‌کنند، دست‌کم از حضور کارشناسان و متخصصانِ زن در میان پرسشگران از کاندیداها و یا همراهان آن‌ها استفاده ‌کنند.

(✅زنانی غیر از نمایندگان دیدگاه‌های رسمی در چهل سال گذشته؛ و حرف‌هایی فراتر از گلایه بابت خراب شدن عروسی و آزار دیدن در دوره بارداری و سیسمونی و... که الهی همان‌ها هم نباشد. برای هیچ زنی نباشد.)

✅چه چیزی در زنان اینقدر ترسناک است که تمام تلاشمان را برای ارائه یک قاب خاص از زن و زنانگی می‌کنیم و همه انواعِ دیگرِ زن بودن را حذف می‌کنیم؟

✅همان چیز ترسناکی که از زمان‌های قدیم تا امروز به طیف گسترده‌ای از اشکال حذف زنان، از حذف چهره و حضور تا حذف فیزیکی، دامن زده است: بدن زنان.

✅برای همین است که از پی اعتراضات زنان اولین چیزی که از مردان و زنانِ مردانه می‌شنویم این است که «این‌ها می‌خواهند لخت شوند». ناقوس خطر!

✅ چه چیزی بدن زنان را اینقدر ترسناک کرده است؟
برخی معتقدند ریشه ترس از بدن زنانه در قابلیت شگفت‌انگیز/رشک‌انگیز/رعب‌انگیز آن برای باروری و خلق زندگی است. امکانی که از زمان سقراط تا امروز موضوع رشک مردان بوده است. استفاده از استعاره باروری و وضع حمل نزد مردان از موضوعاتی است توجه پژوهشگران زنانه‌نگر را جلب کرده: سقراط که خودش را «قابله نفس» می‌دانست، تلاش می‌کرد این قابلیت طبیعی* زنان را مردانه و از آنِ خود، یعنی فیلسوف، بکند:
«هنر مامایی من به طور کلی مانند هنر آنها [قابله‌ها] است؛ تنها تفاوت این است که بیماران من مردان هستند، نه زنان، و دغدغه من مربوط به بدن نیست، بلکه مربوط به نفسی است که دچار درد وضع حمل است».

✅نسبت زنان با بدن و زندگی، دربرابر نسبت مردان با مرگ/جنگ بهتر فهمیده می‌شود. خواستن زندگی امری زنانه است و مرگ کار و کسب مردانِ غالب است. زندگی‌خواهی اگر قوت بگیرد، یعنی زنانگی قوت گرفته است و این اخلال و اختلالی جدی در بزرگداشت مرگ، کنترل و سلطه است. حضور غیرضروری زن نظم‌های سرکوبگر را به چالش می‌کشد. عادت کرده‌ایم زنانِ خارج از قاب، زنان متخصص، زنان مستقل، زنان آرمان‌خواه، زنان منتقد، زنان با داعیه ریاست را نبینیم.

✅اگر آنقدر که ما می‌گفتیم ناتوان نبودند چه؟ اگر معترض بودند، ولی نمی‌خواستند لخت شوند چه؟ دنیای زندگی خواهی بازگشتی به امر طبیعی و معمولی و متداول برای آدمیزاد است، دربرابر تحمیل خشونتبار بی‌شمار قیدوبندهای قلدرمآبانه و غیرعادی برای دنیای امروز و اقتضائات آن که هرچقدر هم فیلم و عکس‌هایش منتشر شود بازهم وجودش را انکار می‌کنیم- چون متعلق به آن گروهی از آدم‌هاست که وجود و هستی‌شان را انکار کرده‌ایم. آنها در قاب‌هایی که ما تعریف می‌کنیم نمی‌گنجد؛ پس وجود ندارند!

✅اینجاست که حتی وقتی یکی از کاندیداهای محترم درباره «زندگی معمولی» حرف می‌زند آن را کاملا بر بستر اقتصادی تفسیر می‌کند- کاری که اکثر قریب به اتفاق تحلیل‌گران مرد با اعتراضات ١۴٠١ کردند. آنها آگاهانه متعرض بحث از زن و آزادی
نمی‌شود که ناشناخته است: در تاریکی حبس بوده. در محاسبات ما زنده به گور شده. انبار باروت است!

✅آنها در قلعه کهنه و سنگی خودشان، در انتخاباتی مردانه با کارشناسان و تحلیلگران مرد حول موضوعات اقتصادی و سیاسی با ادبیات و در چارچوبی مردانه باقی می‌مانند- گرچه ممکن است رای زنانِ خارج از قاب را هم بخواهند-که از بخت خوب/بد «حق رای» دارند.
 
✅وقتی از «قابلیت طبیعی» زنان برای باروری سخن می‌گوییم نباید منکر «اراده» آنها برای تصمیم به فرزندآوری/نیاوری و یا فضیلت اخلاقی تصمیم برای به خطرانداختن زندگی و سلامتشان برای زندگی‌بخشی شویم.

@neocritic
https://t.me/MostafaTajzadeh/57882

‍ ✅زبان اصلاحات؛ زبان انقلاب

✍️سیدمصطفی تاجزاده

✅زبان اصلاحات بوروکراتیک، زبان امیرکبیری است، یعنی سخن‌گفتن آشتی‌جویانه با حکومت. اما زبان اصلاحات دمکراتیک، دوبعدی و مصالحه‌جو و روشنگر است. رویی به حکومت دارد و رویی به مردم.

✅مخاطب هر سخن هر طرف که باشد، مقتضیات و شرایط جانب دیگر را از نظر دور نمی‌دارد. زبان انقلاب هم زبان ستیز و مبتنی بر تضاد ملت با دولت است؛ زبان تقدیس مردم و تحقیر حکومت؛ زبان ستایش از مردم و مجرم‌انگاری حاکمان و حکومت است.

✅به‌این‌ترتیب هرکه شرط لازم تغییرات اجتماعی و سیاسی را توسعه و تعمیق آگاهی‌های عمومی و جلب مشارکت همگانی می‌داند، نمی‌تواند و نباید مخاطبش صرفاً حکومت باشد.

✅من از همان دوم خرداد ۷۶ به اصلاحات دمکراتیک باور داشتم و دالّ مرکزی اصلاحات را دمکراسی و توسعه دمکراتیک می‌دانستم و هنوز می‌دانم.

✅بنابراین حتی زمانی که مخاطبم حکومت یا رهبر بوده است، تنویر افکارِعمومی را از نظر دور نداشته‌ام.

(بخشی از فصل سوم مصاحبه حسین رزاق با سیدمصطفی تاجزاده)

(گفت‌وگوهای زندان-پاییز۱۴۰۲)

🔗برای خواندن متن کامل فصل سوم 👈🏿اینجا را لمس کنید.

🆔@MostafaTajzadeh

‍ ✅سه بن‌بست ملی

✍️سیدمصطفی تاجزاده

✅من قبل از بازداشت سال قبلم، از سه بن‌بستی که رهبر در زمینه‌های اقتصادی، بین‌المللی، فرهنگی و اجتماعی و سیاست داخلی ایجاد کرده بود، سخن می‌گفتم و بر ضرورت سه گشایش در عرصه‌های فوق تاکید می‌ورزیدم.

✅گشایش در سیاست خارجی را فوری‌تر، گشایش در سیاست داخلی و انتخابات را مهم‌تر و گشایش فرهنگی-اجتماعی را پرتنش‌ترین می‌دانستم.

✅جنبش زن، زندگی، آزادی چالش‌انگیزترین موضوعات، یعنی حجاب را آزاد کرد. و حاکمیت را واداشت که تن به بزرگ‌ترین عقب‌نشینی عمر خود بدهد.

✅همچنین ترس از آغاز اعتراضات خیابانی ناشی از تداوم گرانی و تورم، رهبر را مجبور به تجدیدنظر در سیاست خارجی کرده است. تحولات ناشی از جنبش مهسا به نظر من، تغییر بزرگ دیگری در پی دارد.

✅همچنین توجه دارید که اعتراضات دی ۹۶ و آبان ۹۸ علیه گرانی و تورم به‌طورکلی و افزایش قیمت بنزین بود، اما هدف جنبش مهسا تحقق بخشیدن به یک آرمان/مقاومت ۴۰ساله یعنی آزادی سبک زندگی می‌باشد که نفی تمامیت‌خواهی سیستم سیاسی را هدف گرفته است.

✅این جنبش نشان داد که نسل جوان تصمیم گرفته است تا زندگی را از آن خود کند. یعنی آنچنان که مایل است بپوشد، بخورد، بشنود، ببیند، ببوید و ببوسد. در طلب شغل و مسکن و منزلت و امنیت است و می‌خواهد با منطقه و جهان در صلح باشد.

✅آن‌ها اراده کرده‌اند که سد سکوت را بشکنند و سخن مستقل خود را بگویند و آرمان‌های خویش را تحقق بخشند. کسی نمی‌تواند مقابل اراده چنین نسلی بایستد.

✅علاوه بر آن به باور من جنبش مهسا ذهن و زبان بسیاری از مردم را استعلا بخشیده، هنر و ادبیات خود را آفریده و روش‌های مدنی جدیدی را برای مقاومت علیه استبداد و کسب آزادی‌های سیاسی خلق کرده است و از قدرت جدیدی خبر می‌دهد.

(بخشی از فصل دوم مصاحبه حسین رزاق با سیدمصطفی تاجزاده)

(گفت‌وگوهای زندان-پاییز۱۴۰۲)

🔗برای خواندن متن کامل فصل دوم 👈🏿اینجا را لمس کنید.

🆔@MostafaTajzadeh

📝📝📝خطاب به رئیس‌جمهور بالقوه

✍️سعید حجاریان، ۱ تیر ۱۴۰۳

✅اکنون، که کمتر از ده روز به زمان برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده است، بی‌مناسبت ندیدم متنی کوتاه را با خوانندگان در میان بگذارم. در نسخه کامل این متن، که اینک خلاصه‌اش پیش‌روی شماست، یک نامزد خاص را خطاب قرار بودم که به‌دلایلی نام ایشان و باقی مفاد نامه مکتوم و مکنون خواهد ماند؛ دست‌کم تا اطلاع ثانوی! اما به گمان‌ام بخش دیگر، یعنی موارد شش‌گانه‌ای که بیانگر سطحی از مطالبات از رئیس‌جمهور است، می‌تواند معرض قضاوت عمومی قرار گیرد. تا در ادامه چه پیش آید...

✅اول. به باور من رییس‌جمهور باید دارای گفتمان مشخص و برآمده از یک سازمان منسجم سیاسی- فکری باشد. گفتمان و سازمانی که گذشته و اکنون‌اش را بر پرده داوری افکار عمومی بیفکند و از آن مهم‌تر، پیام تغییر به جامعه بدهد. این پیام می‌بایست برآمده از یک نظریه مشخص حکمرانی و اداره امور عمومی باشد به‌دور از هرگونه بازی مرکب و تلفیق نامتجانس تئوری‌ها. 

✅دوم. به باور من رییس‌جمهور باید اهل ایستادگی باشد. ایستادگی بر سر اصول، ایستادگی بر سر حق مردم و ایستادگی بر سر کابینه مطلوب‌اش. این‌ها ممکن است به مبارزه‌جویی تفسیر شود اما ما نه به‌لحاظ اخلاقی و نه به‌لحاظ راهبردی مجاز نیستیم ملوّن باشیم و به هر شکلی در آییم. رییس‌جمهور بر سر این ایستادگی‌ست که باید ذمه خود را رهین قول‌اش کند.

✅سوم. به باور من رییس‌جمهور باید فهم دقیقی از مسئله قانون، به‌طور مشخص مفهوم «حاکمیت قانون» و از آن مهم‌تر «قرارداد اجتماعی» داشته باشد. بدین معنا که بداند چه ودیعه‌ای را از مردم گرفته است، اختیارات‌اش وفق قانون اساسی چیست، و مقصدش کجاست. چنانکه در سوگندنامه رییس قوه مجریه اشاره‌ای موجز بدان شده است. در این راه طبعاً با موانعی روبه‌رو خواهد شد و نیک آن است خود را فدای «حاکمیت قانون» و قسم‌اش کند.

✅چهارم. به باور من، به‌تبع انسان، مناصب نیز می‌بایست به‌سوی تکامل حرکت کنند. به عبارتی ضروری است رییس‌جمهور پیشین و پسین با یکدیگر تفاوت ماهوی داشته باشند. ما، مدت‌هاست از عصر تکرار خود عبور کرده‌ایم و صرفاً می‌توانیم رو به جلو حرکت کنیم؛ هر قدمی به پس، منتج به انحلال سیاست و رجحان موضوعات نامربوط به امر سیاسی است. چه آن‌که شاهد بوده‌ایم در مقاطعی به‌واسطه فراموش‌کردن سیاست تنبیه شده‌ایم.

✅پنجم. به باور من، رییس‌جمهور (به‌رغم همه تنگناها) لازم است بخشی از راه‌حل باشد نه آن‌که خود تبدیل به صورت مسئله شود. چنانچه اقتصاد، سیاست داخلی و سیاست خارجی را به‌عنوان سه رکن مؤثر و با اهمیت در ایران امروز مفروض بگیریم، باید نخست به گفتمان منسجم و دوم به کارگزاری تکیه کنیم که ضمن درک صحیح از مسائل و داشتن افق روشن، اراده و قابلیت اصلاح نیز داشته باشد. بدون این موارد دست‌کم صاحب این قلم چشم‌اندازی برای عملکرد مؤثر یک کارگزار نمی‌بیند. نقل آن‌ بیماری‌ست که مرض‌اش از طبیب پنهان است و با سعی و خطا، مرتب پیکرش جراحی می‌شود!

✅ششم. به باور من، چنانکه حضرت امیر می‌فرماید، حق قدیم را هیچ‌چیز باطل نمی‌کند. یعنی مناصب، انتفاعات، مستملکاتی که به ناحق به این و آن داده شده است، باید به بیت‌المال بازگردد؛ چنانچه رئیس‌جمهور این امر را به‌عنوان محور فسادستیزی و عدالت‌محوری‌اش قرار دهد، قادر است نظام شایسته‌سالاری را تا حد امکان برقرار کند و از توزیع رانت بکاهد.

📌نشانی‌های سعید حجاریان در شبکه‌های مجازی👇:
تلگرام | اینستاگرام | اکس (توییتر)
@MostafaTajzadeh