۱. شکلگیری سلسلهمراتب جدید درونمنطقهای
- با افزایش ثروت در کشورهای نفتخیز خلیج فارس (عربستان، امارات، قطر، کویت، بحرین و عمان)، آنها به قدرتهای اقتصادی و سیاسی تبدیل شدند.
- در مقابل، کشورهای فقیرتر خاورمیانه (مانند مصر، سوریه، یمن، اردن و حتی عراق بعد از جنگها) وابسته به حمایتهای مالی کشورهای ثروتمند خلیج فارس شدند.
- این روند باعث شکلگیری وابستگیهای جدید شد که تا امروز ادامه دارد.
۲. ایجاد شکاف بین کشورهای ثروتمند و فقیر در منطقه
- برخی از تحلیلگران این وضعیت را به عنوان تقسیمبندی بین کشورهای "ثروتمند" و "فقیر" در خاورمیانه توصیف کردهاند.
- کشورهای نفتخیز خلیج فارس**، با سرمایهگذاریهای عظیم و زیرساختهای مدرن، رشد اقتصادی سریعی را تجربه کردند.
- در مقابل، کشورهای غیرنفتی که منابع قابل توجهی نداشتند، با رکود اقتصادی، بدهیهای خارجی و افزایش فشارهای اجتماعی و سیاسی مواجه شدند.
۳. همزمانی افزایش ثروت در خلیج فارس با بحران اقتصادی در سایر کشورها
- در حالی که کشورهای تولیدکننده نفت در خلیج فارس در حال کسب درآمدهای هنگفت بودند، بسیاری از کشورهای دیگر خاورمیانه با بحران اقتصادی روبهرو شدند.
- دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ شاهد سیاستهای اصلاحات نئولیبرالی در کشورهای عربی مانند مصر، تونس، اردن و سوریه بود که منجر به کاهش یارانههای دولتی، خصوصیسازی و افزایش نارضایتی اجتماعی شد.
- این تضاد باعث شد که فاصله بین کشورهای ثروتمند و فقیر در منطقه بیشتر شود.
۴. کشورهای نفتخیز خلیج فارس تبدیل به "وامدهندگان و سرمایهگذاران بزرگ" شدند
- کشورهای نفتخیز به تدریج به بزرگترین سرمایهگذاران، وامدهندگان و کمککنندگان مالی در خاورمیانه تبدیل شدند.
- عربستان، امارات و قطر به وامدهندگان اصلی برای کشورهایی مانند مصر، اردن و لبنان تبدیل شدند.
- این کشورها همچنین شروع به سرمایهگذاری در پروژههای زیربنایی، بانکداری و املاک در سایر کشورهای عربی کردند.
- علاوه بر سرمایهگذاری اقتصادی، کشورهای نفتخیز از قدرت مالی خود برای نفوذ سیاسی در منطقه نیز استفاده کردند.
۵. اثرات بلندمدت: وابستگی اقتصادی و سیاسی کشورهای فقیرتر
- بسیاری از کشورهای غیرنفتی برای بقای اقتصادی خود به حمایت مالی کشورهای ثروتمند خلیج فارس متکی شدند.
- این وابستگی تعادل قدرت در خاورمیانه را تغییر داد، زیرا کشورهای ثروتمند خلیج فارس (بهویژه عربستان، امارات و قطر) در سیاست داخلی کشورهای فقیرتر تأثیر گذاشتند.
- برای مثال، عربستان و امارات در سیاستهای داخلی یمن، مصر، لبنان و سودان نفوذ داشتهاند.
- قطر از طریق سرمایهگذاری رسانهای (الجزیره)، حمایت از گروههای سیاسی و دیپلماسی اقتصادی نفوذ خود را افزایش داده است.
این شکاف اقتصادی و سلسلهمراتب جدید، همچنان یکی از ویژگیهای اصلی سیاست و اقتصاد خاورمیانه است.
@Human_rights_for_world
- با افزایش ثروت در کشورهای نفتخیز خلیج فارس (عربستان، امارات، قطر، کویت، بحرین و عمان)، آنها به قدرتهای اقتصادی و سیاسی تبدیل شدند.
- در مقابل، کشورهای فقیرتر خاورمیانه (مانند مصر، سوریه، یمن، اردن و حتی عراق بعد از جنگها) وابسته به حمایتهای مالی کشورهای ثروتمند خلیج فارس شدند.
- این روند باعث شکلگیری وابستگیهای جدید شد که تا امروز ادامه دارد.
۲. ایجاد شکاف بین کشورهای ثروتمند و فقیر در منطقه
- برخی از تحلیلگران این وضعیت را به عنوان تقسیمبندی بین کشورهای "ثروتمند" و "فقیر" در خاورمیانه توصیف کردهاند.
- کشورهای نفتخیز خلیج فارس**، با سرمایهگذاریهای عظیم و زیرساختهای مدرن، رشد اقتصادی سریعی را تجربه کردند.
- در مقابل، کشورهای غیرنفتی که منابع قابل توجهی نداشتند، با رکود اقتصادی، بدهیهای خارجی و افزایش فشارهای اجتماعی و سیاسی مواجه شدند.
۳. همزمانی افزایش ثروت در خلیج فارس با بحران اقتصادی در سایر کشورها
- در حالی که کشورهای تولیدکننده نفت در خلیج فارس در حال کسب درآمدهای هنگفت بودند، بسیاری از کشورهای دیگر خاورمیانه با بحران اقتصادی روبهرو شدند.
- دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ شاهد سیاستهای اصلاحات نئولیبرالی در کشورهای عربی مانند مصر، تونس، اردن و سوریه بود که منجر به کاهش یارانههای دولتی، خصوصیسازی و افزایش نارضایتی اجتماعی شد.
- این تضاد باعث شد که فاصله بین کشورهای ثروتمند و فقیر در منطقه بیشتر شود.
۴. کشورهای نفتخیز خلیج فارس تبدیل به "وامدهندگان و سرمایهگذاران بزرگ" شدند
- کشورهای نفتخیز به تدریج به بزرگترین سرمایهگذاران، وامدهندگان و کمککنندگان مالی در خاورمیانه تبدیل شدند.
- عربستان، امارات و قطر به وامدهندگان اصلی برای کشورهایی مانند مصر، اردن و لبنان تبدیل شدند.
- این کشورها همچنین شروع به سرمایهگذاری در پروژههای زیربنایی، بانکداری و املاک در سایر کشورهای عربی کردند.
- علاوه بر سرمایهگذاری اقتصادی، کشورهای نفتخیز از قدرت مالی خود برای نفوذ سیاسی در منطقه نیز استفاده کردند.
۵. اثرات بلندمدت: وابستگی اقتصادی و سیاسی کشورهای فقیرتر
- بسیاری از کشورهای غیرنفتی برای بقای اقتصادی خود به حمایت مالی کشورهای ثروتمند خلیج فارس متکی شدند.
- این وابستگی تعادل قدرت در خاورمیانه را تغییر داد، زیرا کشورهای ثروتمند خلیج فارس (بهویژه عربستان، امارات و قطر) در سیاست داخلی کشورهای فقیرتر تأثیر گذاشتند.
- برای مثال، عربستان و امارات در سیاستهای داخلی یمن، مصر، لبنان و سودان نفوذ داشتهاند.
- قطر از طریق سرمایهگذاری رسانهای (الجزیره)، حمایت از گروههای سیاسی و دیپلماسی اقتصادی نفوذ خود را افزایش داده است.
این شکاف اقتصادی و سلسلهمراتب جدید، همچنان یکی از ویژگیهای اصلی سیاست و اقتصاد خاورمیانه است.
▪️و اما ایران بعنوان یک کشور ثروتمند و نفت خیز که دارای منابع عظیم مادی و معنوی ست، بعلت سیاست های #فقیه_ماردوش به کشوری فقیر و عقب مانده مبدل شده است.
@Human_rights_for_world