و در نهایت "ایلیا_رِپین" خودش درباره‌ی نحوه‌ی طراحی و نقاشی کردنِ این اثرش این‌گونه گفته است: "فرآیند کشیدن این نقاشی بر روی بوم برای من فرایندی طولانی بود، من بارها غرق در اشک می‌شدم وقتی که این نقاشی را می‌کشیدم، انگار شکنجه می‌شدم، خودم را عذاب می‌دادم، بارها و بارها آن‌چه را که نقاشی کرده بودم تصحیح می‌کردم، آن را پنهان می‌کردم، در یک ناامیدیِ بیمارگونه به گونه‌ای که دیگر به تواناییِ خودم ایمان نداشتم، آن‌چه نقاشی کرده بودم را پاک می‌کردم، همین‌ که آن را پاک می‌کردم دوباره برای نقاشی کردن به بوم حمله‌ور می‌شدم، هر دقیقه برای من وحشتناک بود. من از این نقاشی ناامید می‌شدم، آن را پنهان می‌کردم و همین تأثیر را روی دوستانم هم می‌دیدم اما باز چیزی مرا به سمتِ آن سوق می‌داد که باعث می‌شد دوباره روی آن کار کنم..."

#نقاشی
@Honarrvareh