° ایوای جاوید °
#پارت335

صدای قفل در که آمد، ایوا نفهمید چطور از جا کنده شد.
سمت در دوید و به محض اینکه جاوید وارد شد، بی اختیار و بی مهابا خودش را درون آغوش جاوید انداخت.

دندان هایش را بهم فشرد تا دوباره گریه نکند اما کل تنش می‌لرزید.
از ترس... از نبود جاوید!

جاوید همان دم در خشکش زد.
دستش از هم باز شده و در هوا بلاتکلیف مانده بود‌.

نگاهش را سرسری دور تا دور خانه چرخاند.
همه‌ی چراغ‌ها را روشن گذاشته بود.
تلوزیون را با صدای بلندی روشن گذاشته بود.

با درد پلک زد و دستش را دور تن دخترک پیچید.
رکابی نفرین شده هنوز بدون لباس زیر تنش بود.
جاوید اما به قدری عذاب کشیده بود که الان بتواند مدارا کند.

از آن سو ایوا بود و ضریب هوشی بالایش و شم زنانه‌ای به تازگی یکی یکی داشت بیدار می‌شد!

همانطور که در آغوش جاوید بود، وقتی کم کم هوش و حواسش داشت سر جایش می‌آمد، بوی تند عطر زنانه‌ای که از تن جاوید ساطع می‌شد را عمیق بو کشید.

بوی آشنایی بود، مثل همان بویی که وقتی آن رد رژ روی چانه‌اش جا خوش کرده بود، از تنش بلند می‌شد!

سرش را یک ضرب بالا کشید و ناباور به جاوید نگاه کرد.

پارت های دو سال آینده رو همین الان بخونید👇
https://t.me/c/1962736477/18033
از 40 هزارتومان تخفیف ویژه‌مون هم جا نمونید🔥🔥🔥