حرفهای خودمونی اعضا
🍃🎈🍃🍃
سلام مروارید جان وقتتون بخیر
درباره این جنسیت بچه و رفتار مادرشوهر و این حرفا ، خواستم یه چیزی بگم
شما دارین ب این موضوع از دید مادر بودنتون نگاه میکنین ولی من میخام از دید خود اون فرزند بگم چون تجربه اش کردم .
توی فامیل پدری ، من و خواهرم ، نسبت ب بقیه نوه ها کمتر محبت و توجه می‌دیدیم و حتی گاهی توهین و متلک هم میشنیدیم از پدربزرگ و مادربزرگ یا حتی گاهی عمه ام .
اونا بچه های عموی دیگه ام رو بیشتر از ما و بچه های بقیه عمو هام دوست داشتن هنوزم روالشون همونجوریه .
بعد از این همه سال کسی دیگه دورشون نیست چه ما ک توهین میشنیدیم چه اون نوه هایی ک بجز محبت چیزی از خانواده پدریمون ندیدن . ب حال اونا فرقی نکرد فقط ی سری خاطره بد تو دل چند تا بچه و مادرشون از خودشون بجا گذاشتن .
اما چیزی ک وجود داشت ، این بود ک مامان من هیچ وقت ب روی خودش نمیاورد . اون تبعیض ها چ بین ما و بقیه نوه ها ، چ بین خودش و عروسای دیگه .
بنظرم درستش همینه . چون براش مهم نبود بقیه راجب ما چی فکر میکنن یا چطور رفتار میکنن . اگر توهین یا حرف بدی ب ما میگفتن و بی دلیل بود ، مامانم ده برابر بهترشو همون لحظه ب ما میگفت . اگرم کار اشتباهی کرده بودیم اروم و مودبانه تذکر میداد بهمون . بعد از ی مدت دیگه جرات نمیکردن جلوی مامانم ب ما چیزی بگن .
بنظرم شما هم نباید اهمیت بدین ب رفتار اونا . فقط اگر بی احترامی کردن یا دعواش کردن ، نذارین ب بچتون توهین بشه و جلوشونو بگیرین . وگرنه اصلا اهمیت ندین .
محبت مادرانه مامانم برای من و خواهرم هزاران برابر بهتر و مهم تر بود از محبت اونا .
درضمن ، اگر قراره فقط بخاطر جنسیت بچتون با شما یا بچتون خوب رفتار بشه ، همون بهتر ک هیچ محبتی نکنن .
محبتی ک از ته دل نباشه ب درد نمیخوره .
اینجور محبتا بعد یه مدت باعث میشه کم کم تو تربیت بچتون هم دخالت کنن و تا اعتراض کنین میگن بچه داداشمه ، بچه پسرمه .
این تجربه شخصی من هستش شاید همه مادربزرگا اینجوری نباشن یا قصدشون این نباشه .
🍃🎈🍃🍃
سلام مروارید جان وقتتون بخیر
درباره این جنسیت بچه و رفتار مادرشوهر و این حرفا ، خواستم یه چیزی بگم
شما دارین ب این موضوع از دید مادر بودنتون نگاه میکنین ولی من میخام از دید خود اون فرزند بگم چون تجربه اش کردم .
توی فامیل پدری ، من و خواهرم ، نسبت ب بقیه نوه ها کمتر محبت و توجه می‌دیدیم و حتی گاهی توهین و متلک هم میشنیدیم از پدربزرگ و مادربزرگ یا حتی گاهی عمه ام .
اونا بچه های عموی دیگه ام رو بیشتر از ما و بچه های بقیه عمو هام دوست داشتن هنوزم روالشون همونجوریه .
بعد از این همه سال کسی دیگه دورشون نیست چه ما ک توهین میشنیدیم چه اون نوه هایی ک بجز محبت چیزی از خانواده پدریمون ندیدن . ب حال اونا فرقی نکرد فقط ی سری خاطره بد تو دل چند تا بچه و مادرشون از خودشون بجا گذاشتن .
اما چیزی ک وجود داشت ، این بود ک مامان من هیچ وقت ب روی خودش نمیاورد . اون تبعیض ها چ بین ما و بقیه نوه ها ، چ بین خودش و عروسای دیگه .
بنظرم درستش همینه . چون براش مهم نبود بقیه راجب ما چی فکر میکنن یا چطور رفتار میکنن . اگر توهین یا حرف بدی ب ما میگفتن و بی دلیل بود ، مامانم ده برابر بهترشو همون لحظه ب ما میگفت . اگرم کار اشتباهی کرده بودیم اروم و مودبانه تذکر میداد بهمون . بعد از ی مدت دیگه جرات نمیکردن جلوی مامانم ب ما چیزی بگن .
بنظرم شما هم نباید اهمیت بدین ب رفتار اونا . فقط اگر بی احترامی کردن یا دعواش کردن ، نذارین ب بچتون توهین بشه و جلوشونو بگیرین . وگرنه اصلا اهمیت ندین .
محبت مادرانه مامانم برای من و خواهرم هزاران برابر بهتر و مهم تر بود از محبت اونا .
درضمن ، اگر قراره فقط بخاطر جنسیت بچتون با شما یا بچتون خوب رفتار بشه ، همون بهتر ک هیچ محبتی نکنن .
محبتی ک از ته دل نباشه ب درد نمیخوره .
اینجور محبتا بعد یه مدت باعث میشه کم کم تو تربیت بچتون هم دخالت کنن و تا اعتراض کنین میگن بچه داداشمه ، بچه پسرمه .
این تجربه شخصی من هستش شاید همه مادربزرگا اینجوری نباشن یا قصدشون این نباشه .