سه راه برای یافتن معنا از دیدگاه ویکتور فرانکل:
قسمت دوم :
فرانکل در کتاب (انسان در جست و جوی معنا ) میگه انسان از سه راه میتواند به زندگی خود معنا بدهد:
راه دوم : از طریق تجربه عشق و ارتباط عمیق با دیگران است.
اینجا معنا، در تحسین زیبایی و احساس عشق متجلی میشه؛ یعنی لمس لطافت عمیق یک رابطه انسانی.
در این راه بر خلاف راه اول، انسان بدنبال متحول کردن دیگری نیست،بلکه به دیگری اجازه میده تا او را متحول کنه، در برخورد با یگانگی یک انسان دیگه، معنا در قالب احساس تحسین و احساس عشق در انسان ظهور پیدا می کند.
فرانکل، عشق را کلید این مسیر می داند.
او میگه: عشق دریچه ایست بسوی شناخت عمیق دیگری، جاییکه فرد نه تنها معشوق را، بلکه معنای وجود خودش رو در پرتوی نور عشق از او کسب می کند.
عشق برای انسان این امکان رو فراهم می کنه تا فراتر از ظواهر و فراتر از امور سطحی قدم بگذاره و به ذات منحصر به فرد دیگری نزدیک شود.
این روش در یافتن معنا چیزی فراتر از تعامل با دیگرانه ؛ احساس عاشقانه در ارتباط عمیق و معنادار با دیگری متجلی میشه و تجربه عشق حتی اگر موقتی هم باشه می تونه به زندگی یک معنای ابدی ببخشد.
فرانکل تاکید می کنه که در این مسیر، معنا در تصرف دیگری نیست ؛ بلکه در پذیرش و در دوست داشتن دیگری است.
معنا در تلاش برای تغییر دادن انسانهایی که دوستشون داریم نیست؛ بلکه در فهم یگانگی تک تک انسانها و دوست داشتن اونهاست همانگونه که هستند.
معنا در تسلط بر لحظه های بودن با دیگری نیست، بلکه در تجربه عظمت لحظه های بودن با دیگریست ، لحظاتی که آینه وار معنای زندگی را منعکس می کنند.
برگرفته از کانال آوای فلسفه
ادامه دارد...