✅علایم کلینیکی
علائم سرطان دهان متفاوت هستند، اما هر فردی که موارد زیر را برای بیش از دو هفته تجربه کند باید به منظور بررسی دقیق به پزشک مراجعه کند:
دشواری در جویدن یا بلع
یک توده یا زخم در دهان، گلو یا لب ها
یک وصله سفید یا قرمز در دهان
دشواری در حرکت دادن زبان یا آرواره
کاهش وزن بی دلیل
زخمی که بهبود نمی یابد یا خونریزی دارد
تحریک پذیری، درد، یا توده هایی در هر قسمت دهان یا روی لب ها
وجود یک توده قابل لمس و بدون درد در ناحیه گردن که بیشتر از دو هفته باقی بماند
گلودرد و خشن شدن صدا (hoarse voice) برای بیش از دو هفته
سرفه مداوم
گوش درد طولانی مدت
این علائم ممکن است به واسطه شرایط دیگری مانند آلرژی یا یک عفونت نیز شکل بگیرند و در صورت مواجهه با آنها نباید بلافاصله نگران ابتلا به سرطان شد.
در ابتدای دهه 1970 در آمریکا، سرطان دهان با یک شیب تندی در حال افزایش بود که بعد از ملی شدن واکسیناسیون بر علیه HPV این شیب کاهش یافته و حتی در سالیان اخیر حالت ثابت و یا معکوس پیدا نموده است.
استفاده از سد دندانی (dental damsکه وسیله ای شبیه به کاندوم بوده ولی در حفره دهانی در هنگام سکس مورد استفاده قرار می گیرد) بصورت معنی داری شانس انتقال oral HPV را کاهش می دهد.
ریسک فاکتور های ابتلا به HPV دهانی
رابطه جنسی دهانی
بر اساس شواهد، افزایش فعالیت جنسی دهانی ممکن است از عوامل خطر باشد . مردان و به خصوص افراد سیگاری بیشتر در معرض خطر هستند.
داشتن شرکای جنسی متعدد
شرکای جنسی متعدد ممکن است موجب افزایش ریسک ابتلا شود. داشتن بیش از 20 شریک جنسی در طول زندگی شانس عفونت HPV دهانی را تا 20 درصد افزایش می دهد.
سیگار کشیدن
سیگار به تسریع تهاجم HPV کمک می کند. استنشاق دود گرم موجب آسیب پذیری نسبت به پارگی ها و بریدگی ها می شود و همچنین یک عامل خطر برای سرطان های دهان است.
مصرف ماری جوانا
بعنوان یک ریسک فاکتور در سرطان دهان نقش دارد.
نوشیدن الکل
مصرف زیاد الکل باعث افزایش خطر ابتلا به عفونت HPV در مردان می شود. اگر هم سیگار می کشید و هم الکل مصرف می کنید احتمال ابتلا به HPV دهانی زیاد است.
جنسیت
در مردان خطر ابتلا HPV نسبت به زنان بیشتر است.
سن
از عوامل خطر سرطان دهانی-حلقی است. در افراد مسن شایع تر است، زیرا پیشرفت آن سالها طول می کشد.
روش انتقال:
از طریق تماس حفره دهان با ناحیه تناسلی شریک جنسی انتقال می یابد.
هرچند که لازمه انتقال Oral HPV سکس دهانی (Oral sex) نبوده و مواردی از وجود Oral HPV در کسانی که فقط آمیزش جنسی تناسلی داشته اند مشاهده شده است.
ولی گزارشاتی از انتقال مستقیم دهان به دهان (mouth‐to‐mouth, transmission) از طریق بوسه های عمیق و طولانی گزارش شده است.
در نوزادان انتقال عمودی (vertically) از مادر به جنین در هنگام انتقال جنین از کانال زایمان در یک زایمان واژینال و یا بعداً در اثر تماس با بزاق دهان مادر گزارش شده است.
مخزن ویروس
پاکت های موجود در لثه های التهابی (inflamed gingival pocket)
اپی تلیوم داکتال غدد بزاقی (ductal epithelium of the salivary glands)
اپی تلیوم کریپت ها لوزه (cryptal epithelium of the tonsils)
اپی تلیوم ناحیه مرزی بین حفره دهان و نازوفارنکس
در این قسمت ها ویروس می تواند بصورت نهفته سالیان سال باقی بماند و هیچگونه علامت کلینیکی بیمار نداشته باشد.
نحوه نمونه گیری:
نحوه نمونه گیری بر مبنای دستورالعمل CDC و یا (Centers for Disease Control) انجام می شود که به آن متد HPV rinse گفته می شود.
این متد با همکاری مرکز کانسر بیمارستان جان هاپکینز در سال 2010 طراحی شد.
ابتدا 10 میلی لیتر محلول شستوی دهانی (mouthwash) مخصوص (نظیر Scope mouthwash) که پایه الکل دارد، به بیمار در داخل یک ظرف پلاستیکی دهان گشاد به بیمار داده می شود، به مدت 5 ثانیه در ناحیه حلق غرغره (gargled) کرده و سپس به مدت 5 ثانیه هم در ناحیه دهان چرخانده (swished) می شود.
این پروسه مجدد از ناحیه گلو و حلق و سپس دهان تکرار می شود (3 بار) تا در کل به 30 ثانیه برسد.
یعنی به ترتیب:
1- به مدت 5 ثانیه gargled
2- به مدت 5 ثانیه swished
3- به مدت 5 ثانیه gargled
4- به مدت 5 ثانیه swished
5- به مدت 5 ثانیه gargled
6- به مدت 5 ثانیه swished
7 - تف کردن (Spit) تمام محتویات دهان به داخل همان ظرف اولیه
سپس محتویات این محلول به همراه تمام محتویات دهان بیمار (شامل تف بیمار هم می شود) به داخل همان ظرف پلاستیکی دهان گشاد منتقل می شود.
از آسپیراسیون ترشحات نازوفارنکس (nasopharyngeal aspirate fluid) که توسط پزشک گرفته می شود هم می توان بعنوان یک منبع مهم برای بررسی بیشتر Oral HPV استفاده نمود.
علائم سرطان دهان متفاوت هستند، اما هر فردی که موارد زیر را برای بیش از دو هفته تجربه کند باید به منظور بررسی دقیق به پزشک مراجعه کند:
دشواری در جویدن یا بلع
یک توده یا زخم در دهان، گلو یا لب ها
یک وصله سفید یا قرمز در دهان
دشواری در حرکت دادن زبان یا آرواره
کاهش وزن بی دلیل
زخمی که بهبود نمی یابد یا خونریزی دارد
تحریک پذیری، درد، یا توده هایی در هر قسمت دهان یا روی لب ها
وجود یک توده قابل لمس و بدون درد در ناحیه گردن که بیشتر از دو هفته باقی بماند
گلودرد و خشن شدن صدا (hoarse voice) برای بیش از دو هفته
سرفه مداوم
گوش درد طولانی مدت
این علائم ممکن است به واسطه شرایط دیگری مانند آلرژی یا یک عفونت نیز شکل بگیرند و در صورت مواجهه با آنها نباید بلافاصله نگران ابتلا به سرطان شد.
در ابتدای دهه 1970 در آمریکا، سرطان دهان با یک شیب تندی در حال افزایش بود که بعد از ملی شدن واکسیناسیون بر علیه HPV این شیب کاهش یافته و حتی در سالیان اخیر حالت ثابت و یا معکوس پیدا نموده است.
استفاده از سد دندانی (dental damsکه وسیله ای شبیه به کاندوم بوده ولی در حفره دهانی در هنگام سکس مورد استفاده قرار می گیرد) بصورت معنی داری شانس انتقال oral HPV را کاهش می دهد.
ریسک فاکتور های ابتلا به HPV دهانی
رابطه جنسی دهانی
بر اساس شواهد، افزایش فعالیت جنسی دهانی ممکن است از عوامل خطر باشد . مردان و به خصوص افراد سیگاری بیشتر در معرض خطر هستند.
داشتن شرکای جنسی متعدد
شرکای جنسی متعدد ممکن است موجب افزایش ریسک ابتلا شود. داشتن بیش از 20 شریک جنسی در طول زندگی شانس عفونت HPV دهانی را تا 20 درصد افزایش می دهد.
سیگار کشیدن
سیگار به تسریع تهاجم HPV کمک می کند. استنشاق دود گرم موجب آسیب پذیری نسبت به پارگی ها و بریدگی ها می شود و همچنین یک عامل خطر برای سرطان های دهان است.
مصرف ماری جوانا
بعنوان یک ریسک فاکتور در سرطان دهان نقش دارد.
نوشیدن الکل
مصرف زیاد الکل باعث افزایش خطر ابتلا به عفونت HPV در مردان می شود. اگر هم سیگار می کشید و هم الکل مصرف می کنید احتمال ابتلا به HPV دهانی زیاد است.
جنسیت
در مردان خطر ابتلا HPV نسبت به زنان بیشتر است.
سن
از عوامل خطر سرطان دهانی-حلقی است. در افراد مسن شایع تر است، زیرا پیشرفت آن سالها طول می کشد.
روش انتقال:
از طریق تماس حفره دهان با ناحیه تناسلی شریک جنسی انتقال می یابد.
هرچند که لازمه انتقال Oral HPV سکس دهانی (Oral sex) نبوده و مواردی از وجود Oral HPV در کسانی که فقط آمیزش جنسی تناسلی داشته اند مشاهده شده است.
ولی گزارشاتی از انتقال مستقیم دهان به دهان (mouth‐to‐mouth, transmission) از طریق بوسه های عمیق و طولانی گزارش شده است.
در نوزادان انتقال عمودی (vertically) از مادر به جنین در هنگام انتقال جنین از کانال زایمان در یک زایمان واژینال و یا بعداً در اثر تماس با بزاق دهان مادر گزارش شده است.
مخزن ویروس
پاکت های موجود در لثه های التهابی (inflamed gingival pocket)
اپی تلیوم داکتال غدد بزاقی (ductal epithelium of the salivary glands)
اپی تلیوم کریپت ها لوزه (cryptal epithelium of the tonsils)
اپی تلیوم ناحیه مرزی بین حفره دهان و نازوفارنکس
در این قسمت ها ویروس می تواند بصورت نهفته سالیان سال باقی بماند و هیچگونه علامت کلینیکی بیمار نداشته باشد.
نحوه نمونه گیری:
نحوه نمونه گیری بر مبنای دستورالعمل CDC و یا (Centers for Disease Control) انجام می شود که به آن متد HPV rinse گفته می شود.
این متد با همکاری مرکز کانسر بیمارستان جان هاپکینز در سال 2010 طراحی شد.
ابتدا 10 میلی لیتر محلول شستوی دهانی (mouthwash) مخصوص (نظیر Scope mouthwash) که پایه الکل دارد، به بیمار در داخل یک ظرف پلاستیکی دهان گشاد به بیمار داده می شود، به مدت 5 ثانیه در ناحیه حلق غرغره (gargled) کرده و سپس به مدت 5 ثانیه هم در ناحیه دهان چرخانده (swished) می شود.
این پروسه مجدد از ناحیه گلو و حلق و سپس دهان تکرار می شود (3 بار) تا در کل به 30 ثانیه برسد.
یعنی به ترتیب:
1- به مدت 5 ثانیه gargled
2- به مدت 5 ثانیه swished
3- به مدت 5 ثانیه gargled
4- به مدت 5 ثانیه swished
5- به مدت 5 ثانیه gargled
6- به مدت 5 ثانیه swished
7 - تف کردن (Spit) تمام محتویات دهان به داخل همان ظرف اولیه
سپس محتویات این محلول به همراه تمام محتویات دهان بیمار (شامل تف بیمار هم می شود) به داخل همان ظرف پلاستیکی دهان گشاد منتقل می شود.
از آسپیراسیون ترشحات نازوفارنکس (nasopharyngeal aspirate fluid) که توسط پزشک گرفته می شود هم می توان بعنوان یک منبع مهم برای بررسی بیشتر Oral HPV استفاده نمود.