🔸️در اعزام ۲۱ اُم و ۲۲ اُم، اندازه سوراخ دیوار اتاق بمب به ۳ فوت در ۴ فوت رسیده بود. غواص‌ها می‌گفتند داخل اتاق بمب‌ها جعبه‌هایی می‌بینند... در اعزام ۲۵ اُم، اندازه سوراخ به ۷ فوت در ۹ فوت رسید؛ حال غواصان می‌توانستند به راحتی وارد اتاق بمب شوند.

🔸️در اعزام ۲۷ اُم، اولین غواص به یکی از جعبه‌های داخل اتاق بمب رسید. داخل کشتی هیجان در بالاترین حد ممکن بود؛ از هیچ‌کس در اتاق فرماندهی صدایی در نمی‌آمد. تنها صدایی که شنیده می‌شد صدای نفس‌های غواص بود که با بندهای فلزی دور جعبه در عمق ۲۴۵ متری دریا کلنجار می‌رفت...

🔸️طلا را پیدا کردم! طلا را پیدا کردم! طلای لعنتی را پیدا کردم! ساعت ۲۲:۴۸ دقیقه در ۱۶ اُم سپتامبر سال ۱۹۸۱ این صدای فریاد غواصی بود که از طریق دستگاه ارتباطی، داخل اتاق فرماندهی کشتی شنیده شد. کایث جسوپ هیچ‌وقت این لحظه را در زندگی‌اش فراموش نخواهد کرد. حتی دو نفر روس نماینده شوروی نیز برای اولین بار در این ماموریت داشتند می‌خندیدند.

🔸️در اعزام ۶۷ اُم که آخرین اعزام غواص‌ها باتوجه به پایان فصل غواصی بود؛ شمار شمش‌های بالا آمده به ۴۳۱ عدد از ۴۶۵ عدد ممکن رسید. ماموریت با پیدا شدن این ۴۳۱ شمش در ۷ اکتبر ۱۹۸۱ پایان یافت. طبق قرارداد، ۴۵ درصد طلا مال شرکت یابنده بود؛ از ۵۵ درصد باقی‌مانده، یک‌سوم به دولت انگلیس و دوسوم به دولت شوروی می‌رسید.