✴️ خجسته کوششی که به آن امیدهای بسیاری هست ـ 3
🔸کوشاد تلگرام :
خوانندگان می‌دانند که ما یک راه روشنی (پاکدینی) در پیش داریم که همیشه آن را پیماییم و به اینسو و آنسو نپیچیم. یک رشته از سخنان ما در زمینه‌ی کشورداریست و چون امروز گفتگو از جوششی دادخواهانه داریم که به دمکراسی و میهن و قانون پیوستگی دارد ، اینست بخود بایا شماردیم در این زمینه‌ها سخنانی را از خود و از احمد کسروی (آنها که با گیومه جدا شده‌اند) بکوتاهی بیاوریم.
آن جوشش همان دادخواهی در روز 25 بهمن است که پیشتر در هفته‌های گذشته با همین عنوان در اینجا و اینجا از آن خشنودی و هواداری نشان داده‌ایم.
🔸ما گفته‌ایم و باور داریم که مشروطه یا دمکراسی بهترین شکل حکومت و آخرین نتیجه‌ی اندیشه‌های آدمیانست.
«مشروطه تنها بودن قانونها و مجلس شورا نیست. مشروطه به یک معنی عالیتر دیگریست. مشروطه معنایش آنست که یک توده می‌خواهد خودش کارهای خود را اداره کند. می‌خواهد کسی باو فرمان نراند».
🔸 «اجرای مشروطه در یک کشوری تنها با آن نیست که پادشاه مستبدی را برانند و یک مجلسی برپا کنند و یک قانون اساسی تدوین نمایند. بلکه یک شرط اساسی آنست که مردم خود را برای زندگانی با اصول مشروطه آماده گردانند.
زیستن در زیر بیرق مشروطه مشروط بآنست که هر فردی از افراد کشور خود را مسئول کارها بداند و در هر گامی که برمی‌دارد و هر اقدامی که می‌کند سود کشور را منظور دارد و اگر روزی نیاز افتاد برای جانفشانی و فداکاری حاضر باشد».
🔸 «هر کاری که می‌کنید سود توده را بدیده گیرید».
«ایرانیان در نتیجه‌ی آنکه سالیان دراز با استبداد بسر برده بودند و مشروطه آن روزی که رواج گرفت کسانی نبودند که با گفتن و نوشتن معنی درست آن را بمردم بفهمانند و برای چنان زندگانی آماده‌شان گردانند ، از اینرو جنبش با آن تندی که پیشرفته بود درمیان توده‌ی انبوه ریشه ندوانید».
🔸«فرق مشروطه با استبداد تنها در بودن و نبودن قانون و یا در شکل حکومت نیست. یک فرق بزرگ در شایستگی و ناشایستگی توده است.
در حکومت مشروطه مردم آزادند و کسی نمی‌تواند بآنان فرمان راند و یا بسرشان کوبد. ولی از آنسوی یکایک مردم وظایفی در قبال کشور بگردن دارند که باید آن را انجام دهند».
🔸یک مردمی که می‌خواهند حکومتشان از راه دمکراسی اداره شود باید خود را برای چنان زندگانی آماده گردانند.
«در مشروطه راه بردن کشور بگردن مردمست. مردم مکلفند که کشور را اداره کنند.
آن روزی که ما در ایران شوریدیم و بیرق مشروطه‌خواهی افراشتیم ، معنای آن شورش این بود که بمحمدعلی‌میرزا و امیر بهادر و دیگران می‌گفتیم : شما بروید ، ما خودمان این کشور را راه خواهیم برد. معنی مشروطه همینست.
اکنون ما یا باید از مشروطه دست بکشیم و این قانونها را کنار گزاریم و یک نفر ماننده‌ی ناصرالدین‌شاه را بیاوریم و بگوییم بنشین و با استبداد این کشور را اداره کن و هرچه دلت خواست آن را بکار بند ، و یا خودمان مکلف باشیم که کارها را اداره کنیم».
🔸«تا ایرانیان خود را آماده و لایق حکومت دمکراسی ننموده‌اند ، تا خود را اصلاح نکرده و علل بدبختی را از خود دور نکرده‌اند ، غیرممکن است بتوانند از زیر سلطه‌ی زورگویان و ستمگران رهایی یابند. بزرگی و بزرگواری در جهان بخودی خود حاصل نمی‌شود. لیاقت و از خودگذشتگی می‌خواهد. باید در راه کسب آزادی و سرفرازی همت بخرج داد و در راه تحصیل آن بجان و مال ارزشی قائل نشد و الاّ نتیجه‌ی خوشگذرانی و لاقیدی ، توسری‌خوری و زیردستی است».
در زیر سخنان آقای رحیم قمیشی را می‌شنویم که درباره‌ی دادخواهی روز 25 بهمن توضیحاتی می‌دهند. ما نیز دنبال سخنان خود را در روزهای آینده خواهیم گرفت.
👇
🔸کوشاد تلگرام :
خوانندگان می‌دانند که ما یک راه روشنی (پاکدینی) در پیش داریم که همیشه آن را پیماییم و به اینسو و آنسو نپیچیم. یک رشته از سخنان ما در زمینه‌ی کشورداریست و چون امروز گفتگو از جوششی دادخواهانه داریم که به دمکراسی و میهن و قانون پیوستگی دارد ، اینست بخود بایا شماردیم در این زمینه‌ها سخنانی را از خود و از احمد کسروی (آنها که با گیومه جدا شده‌اند) بکوتاهی بیاوریم.
آن جوشش همان دادخواهی در روز 25 بهمن است که پیشتر در هفته‌های گذشته با همین عنوان در اینجا و اینجا از آن خشنودی و هواداری نشان داده‌ایم.
🔸ما گفته‌ایم و باور داریم که مشروطه یا دمکراسی بهترین شکل حکومت و آخرین نتیجه‌ی اندیشه‌های آدمیانست.
«مشروطه تنها بودن قانونها و مجلس شورا نیست. مشروطه به یک معنی عالیتر دیگریست. مشروطه معنایش آنست که یک توده می‌خواهد خودش کارهای خود را اداره کند. می‌خواهد کسی باو فرمان نراند».
🔸 «اجرای مشروطه در یک کشوری تنها با آن نیست که پادشاه مستبدی را برانند و یک مجلسی برپا کنند و یک قانون اساسی تدوین نمایند. بلکه یک شرط اساسی آنست که مردم خود را برای زندگانی با اصول مشروطه آماده گردانند.
زیستن در زیر بیرق مشروطه مشروط بآنست که هر فردی از افراد کشور خود را مسئول کارها بداند و در هر گامی که برمی‌دارد و هر اقدامی که می‌کند سود کشور را منظور دارد و اگر روزی نیاز افتاد برای جانفشانی و فداکاری حاضر باشد».
🔸 «هر کاری که می‌کنید سود توده را بدیده گیرید».
«ایرانیان در نتیجه‌ی آنکه سالیان دراز با استبداد بسر برده بودند و مشروطه آن روزی که رواج گرفت کسانی نبودند که با گفتن و نوشتن معنی درست آن را بمردم بفهمانند و برای چنان زندگانی آماده‌شان گردانند ، از اینرو جنبش با آن تندی که پیشرفته بود درمیان توده‌ی انبوه ریشه ندوانید».
🔸«فرق مشروطه با استبداد تنها در بودن و نبودن قانون و یا در شکل حکومت نیست. یک فرق بزرگ در شایستگی و ناشایستگی توده است.
در حکومت مشروطه مردم آزادند و کسی نمی‌تواند بآنان فرمان راند و یا بسرشان کوبد. ولی از آنسوی یکایک مردم وظایفی در قبال کشور بگردن دارند که باید آن را انجام دهند».
🔸یک مردمی که می‌خواهند حکومتشان از راه دمکراسی اداره شود باید خود را برای چنان زندگانی آماده گردانند.
«در مشروطه راه بردن کشور بگردن مردمست. مردم مکلفند که کشور را اداره کنند.
آن روزی که ما در ایران شوریدیم و بیرق مشروطه‌خواهی افراشتیم ، معنای آن شورش این بود که بمحمدعلی‌میرزا و امیر بهادر و دیگران می‌گفتیم : شما بروید ، ما خودمان این کشور را راه خواهیم برد. معنی مشروطه همینست.
اکنون ما یا باید از مشروطه دست بکشیم و این قانونها را کنار گزاریم و یک نفر ماننده‌ی ناصرالدین‌شاه را بیاوریم و بگوییم بنشین و با استبداد این کشور را اداره کن و هرچه دلت خواست آن را بکار بند ، و یا خودمان مکلف باشیم که کارها را اداره کنیم».
🔸«تا ایرانیان خود را آماده و لایق حکومت دمکراسی ننموده‌اند ، تا خود را اصلاح نکرده و علل بدبختی را از خود دور نکرده‌اند ، غیرممکن است بتوانند از زیر سلطه‌ی زورگویان و ستمگران رهایی یابند. بزرگی و بزرگواری در جهان بخودی خود حاصل نمی‌شود. لیاقت و از خودگذشتگی می‌خواهد. باید در راه کسب آزادی و سرفرازی همت بخرج داد و در راه تحصیل آن بجان و مال ارزشی قائل نشد و الاّ نتیجه‌ی خوشگذرانی و لاقیدی ، توسری‌خوری و زیردستی است».
در زیر سخنان آقای رحیم قمیشی را می‌شنویم که درباره‌ی دادخواهی روز 25 بهمن توضیحاتی می‌دهند. ما نیز دنبال سخنان خود را در روزهای آینده خواهیم گرفت.
👇