#سوال_از_اشو
اخلاقیات چیست؟
#پاسخ
تعریف من از اخلاقیات با تمام تعاریفی که قبلاً داده شده فرق دارد
تعریف من از اخلاقیات این است:
هر عملی که از مراقبه بیرون آمده باشد، اخلاقی است. و هر عملی که در خواب و در ناهشیاری انجام دهی، غیر اخلاقی است.
شاید اعمال و رفتارهای تو از بیرون و به نظر دیگران عملی اخلاقی برسد. شاید پولی را به یک کلیسا یا کنیسه اعانه بدهی، و همه فکر می‌کنند که عملی اخلاقی است. ولی من می‌گویم که غیر اخلاقی است، مگر اینکه این عمل از آگاهی درونی خودت سرچشمه گرفته باشد
و آگاهی یک محصول جانبی از مراقبه است. مراقبه به تو چشمانی برای دیدن می‌بخشد. با این چشم‌ها نمی‌توانی عملی غیراخلاقی انجام بدهی. این ناممکن است. موضوع انتخاب در کار نیست، در اخلاقی بودن یا اخلاقی نبودن، انتخابی وجود ندارد.
مراقبه یک پرسشگری، یک جستار، یک سفر زیارتی به مرکز وجود خودت است
و کسی که خودش را بشناسد نمی‌تواند عملی نادرست انجام دهد. این یک غیرممکن است.
کسی که خودش را شناخته باشد نیازی به اخلاقیات ندارد. مردمِ کور هستند که به اخلاقیات نیاز دارند.
برای کسی که مراقبه‌گون است، انجام عمل نادرست غیرممکن است. حتی اگر از نگاه کل دنیا عملی اشتباه باشد
غیرممکن است فردی که چشم دارد سعی کند از وسط دیوار عبور کند! کسی که چشم دارد از در خروجی بیرون می‌رود. و حتی موضوع این نیست که او بایستد و فکر کند، “آیا باید از در عبور کنم و یا از وسط دیوار؟!”
ولی کسی که نابینا باشد سعی می کند از وسط دیوار رد شود. و او جرمی مرتکب نشده، فقط کور است. او نباید تنبیه شود، نیاز به مهربانی دارد.
مراقبه را به هر دانش‌آموزی آموزش دهید؛ به هر زندانی، به هر نماینده مجلس مراقبه را آموزش دهید. این نکته را روشن کنید که انسان تا وقتیکه فردی کاملاً آگاه نباشد، شما او را بعنوان رییس جمهور یا نخست‌وزیر انتخاب نخواهید کرد. صلاحیت و شایستگی او باید همین آگاهی او باشد. فقط آنوقت است که این دنیا می‌تواند یک باغ زیبا از ارزش‌های انسانی باشد و سرشار از عطر زندگی....
#اشو
انقلاب در آموزش و پرورش
@oshoi
اخلاقیات چیست؟
#پاسخ
تعریف من از اخلاقیات با تمام تعاریفی که قبلاً داده شده فرق دارد
تعریف من از اخلاقیات این است:
هر عملی که از مراقبه بیرون آمده باشد، اخلاقی است. و هر عملی که در خواب و در ناهشیاری انجام دهی، غیر اخلاقی است.
شاید اعمال و رفتارهای تو از بیرون و به نظر دیگران عملی اخلاقی برسد. شاید پولی را به یک کلیسا یا کنیسه اعانه بدهی، و همه فکر می‌کنند که عملی اخلاقی است. ولی من می‌گویم که غیر اخلاقی است، مگر اینکه این عمل از آگاهی درونی خودت سرچشمه گرفته باشد
و آگاهی یک محصول جانبی از مراقبه است. مراقبه به تو چشمانی برای دیدن می‌بخشد. با این چشم‌ها نمی‌توانی عملی غیراخلاقی انجام بدهی. این ناممکن است. موضوع انتخاب در کار نیست، در اخلاقی بودن یا اخلاقی نبودن، انتخابی وجود ندارد.
مراقبه یک پرسشگری، یک جستار، یک سفر زیارتی به مرکز وجود خودت است
و کسی که خودش را بشناسد نمی‌تواند عملی نادرست انجام دهد. این یک غیرممکن است.
کسی که خودش را شناخته باشد نیازی به اخلاقیات ندارد. مردمِ کور هستند که به اخلاقیات نیاز دارند.
برای کسی که مراقبه‌گون است، انجام عمل نادرست غیرممکن است. حتی اگر از نگاه کل دنیا عملی اشتباه باشد
غیرممکن است فردی که چشم دارد سعی کند از وسط دیوار عبور کند! کسی که چشم دارد از در خروجی بیرون می‌رود. و حتی موضوع این نیست که او بایستد و فکر کند، “آیا باید از در عبور کنم و یا از وسط دیوار؟!”
ولی کسی که نابینا باشد سعی می کند از وسط دیوار رد شود. و او جرمی مرتکب نشده، فقط کور است. او نباید تنبیه شود، نیاز به مهربانی دارد.
مراقبه را به هر دانش‌آموزی آموزش دهید؛ به هر زندانی، به هر نماینده مجلس مراقبه را آموزش دهید. این نکته را روشن کنید که انسان تا وقتیکه فردی کاملاً آگاه نباشد، شما او را بعنوان رییس جمهور یا نخست‌وزیر انتخاب نخواهید کرد. صلاحیت و شایستگی او باید همین آگاهی او باشد. فقط آنوقت است که این دنیا می‌تواند یک باغ زیبا از ارزش‌های انسانی باشد و سرشار از عطر زندگی....
#اشو
انقلاب در آموزش و پرورش
@oshoi