🔲 #یک‌صدم‌ثانیه
ترامپ و معاهدات اقلیمی؛ فرصت تازه یا بدبیاری؟
عطف به سابقه دوره اول ریاست جمهوری ترامپ و دستور او برای خروج آمریکا از معاهده اقلیمی پاریس بسیاری نگران هستند انتخاب دوباره ترامپ یک بدبیاری در مسیر اجرای معاهدات اقلیمی و دیگر توافقات محیطزیستی باشد. هنوز زود است که بتوان در این باره نظر داد چون در جریان مبارزات انتخاباتی ترامپ و تیمش خیلی در این باره صحبت نکردند. اما دست کم جا برای یک امیدواری باز است: نجات توافقات اقلیمی از چنگ برنامه های منفعل دولتی و سپردن آنها به بازار، که در آن هر موفقیتی ولو اندک به هر حال یک موافقت ملموس و پایدار است.
تجربه میگوید در میان عوامل عدم موفقیت توافقات اقلیمی و تشدید گرمایش جهانی از جمله باید به دو عامل مهم اشاره کرد: سپردن این توافقات به دولتها و دیگر احاطه نگاه چپگرایانه که آن هم البته موجب تشدید عامل نخست بوده است.
همه ساله دیده ایم، و از جمله دو هفته بعد در اجلاس باکو نیز خواهیم دید، که رهبران دهها کشور جهان گرد هم می‌آیند و سوت و کف و هیاهو به راه می‌اندازند برای مهار تغییرات اقلیمی. که البته هرگز موفق نبوده است. چون کار را به دولتها و سیاستمداران میسپارند که در نهایت تنها دستاورد آنها نمایشهای تکراری در حوزه فعالیتهایی بوده که هرگز توان رقابت مطلوب با عوامل توسعه مصرف سوختهای فسیلی و تشدید انتشار دی اکسید کربن را نداشته اند.
اما ایده ترامپ در دولت نخستش این بود که برنامه های کاهش مصرف سوختهای فسیلی و افزایش سرمایه گذاری بر سوختهای تجدیدپذیر و پاک را باید به بازار سپرد. بازار بهتر میتواند این کار را انجام دهد. دست بالای کسانی همچون ایلان ماسک در دولت آتی ترامپ ما را امیدوار میکند که توافقات اقلیمی مسیر بهتری پیدا کنند. در نهایت امثال ایلان ماسک (تاثیر تسلا بر توسعه خودروهای برقی را ببینید) و بیل گیتس (بخوانید درباره سرمایه گذاری‌اش برای توسعه نسل ایمن و تازه ای از انرژی اتمی) میتوانند زمین را نجات دهند، نه دلقکهای عوامفریبی مثل جان کری و امانوئل مکرون که معلوم نشد در نهایت خروجی آن همه هیاهویشان برای مهار تغییرات اقلیمی چه بوده است.
@nasserkaramii
ترامپ و معاهدات اقلیمی؛ فرصت تازه یا بدبیاری؟
عطف به سابقه دوره اول ریاست جمهوری ترامپ و دستور او برای خروج آمریکا از معاهده اقلیمی پاریس بسیاری نگران هستند انتخاب دوباره ترامپ یک بدبیاری در مسیر اجرای معاهدات اقلیمی و دیگر توافقات محیطزیستی باشد. هنوز زود است که بتوان در این باره نظر داد چون در جریان مبارزات انتخاباتی ترامپ و تیمش خیلی در این باره صحبت نکردند. اما دست کم جا برای یک امیدواری باز است: نجات توافقات اقلیمی از چنگ برنامه های منفعل دولتی و سپردن آنها به بازار، که در آن هر موفقیتی ولو اندک به هر حال یک موافقت ملموس و پایدار است.
تجربه میگوید در میان عوامل عدم موفقیت توافقات اقلیمی و تشدید گرمایش جهانی از جمله باید به دو عامل مهم اشاره کرد: سپردن این توافقات به دولتها و دیگر احاطه نگاه چپگرایانه که آن هم البته موجب تشدید عامل نخست بوده است.
همه ساله دیده ایم، و از جمله دو هفته بعد در اجلاس باکو نیز خواهیم دید، که رهبران دهها کشور جهان گرد هم می‌آیند و سوت و کف و هیاهو به راه می‌اندازند برای مهار تغییرات اقلیمی. که البته هرگز موفق نبوده است. چون کار را به دولتها و سیاستمداران میسپارند که در نهایت تنها دستاورد آنها نمایشهای تکراری در حوزه فعالیتهایی بوده که هرگز توان رقابت مطلوب با عوامل توسعه مصرف سوختهای فسیلی و تشدید انتشار دی اکسید کربن را نداشته اند.
اما ایده ترامپ در دولت نخستش این بود که برنامه های کاهش مصرف سوختهای فسیلی و افزایش سرمایه گذاری بر سوختهای تجدیدپذیر و پاک را باید به بازار سپرد. بازار بهتر میتواند این کار را انجام دهد. دست بالای کسانی همچون ایلان ماسک در دولت آتی ترامپ ما را امیدوار میکند که توافقات اقلیمی مسیر بهتری پیدا کنند. در نهایت امثال ایلان ماسک (تاثیر تسلا بر توسعه خودروهای برقی را ببینید) و بیل گیتس (بخوانید درباره سرمایه گذاری‌اش برای توسعه نسل ایمن و تازه ای از انرژی اتمی) میتوانند زمین را نجات دهند، نه دلقکهای عوامفریبی مثل جان کری و امانوئل مکرون که معلوم نشد در نهایت خروجی آن همه هیاهویشان برای مهار تغییرات اقلیمی چه بوده است.
@nasserkaramii