سیاسیون_مطالعات خاورمیانه

در صورت یک توتال وار چند ماهه میان هند و پاکستان

در ابتدا عملیات های موفقی پاکستان خواهد داشت
در میانه هند با کثرت خود پیروز میدان خواهد شد
و در اخر با بازدارندگی بمب اتم طرفین ، جنگ با مذاکره به نفع هند پایان خواهد یافت

ینی این عباس پاقدم تا یه توتال وار راه نندازه ول نمیکنه😂😂😂

به گفته مقامات امنیتی پاکستان که با سی‌ان‌ان صحبت کردند، «نبرد هوایی» دیشب بین نیروی هوایی هند و پاکستان، که به ادعای مقامات پاکستانی منجر به سرنگونی حداقل پنج جت جنگنده هندی شد، یکی از «بزرگترین و طولانی‌ترین نبردهای هوایی اخیر» بود که در مجموع ۱۲۵ جت جنگنده بیش از یک ساعت در آسمان مناطق مرزی هند و پاکستان با هم درگیر شدند. گفته می‌شود در طول این نبرد، هواپیماهای هیچ یک از دو کشور وارد حریم هوایی یکدیگر نشده‌اند و تبادل موشک‌های هوا به هوا در فواصلی گاهی بیش از ۱۶۰ کیلومتر رخ داده است.

پاکستان به دلیل تامین مهمات از اوکراین، با کمبود شدید مهمات مواجه است.

روزنامه ایندین اکسپرس با استناد به برآوردهای کارشناسان می‌نویسد که ذخایر فعلی اسلام‌آباد برای چهار روز یک جنگ تمام‌عیار کافی خواهد بود.

پاکستان از سال ۲۰۲۲ مخفیانه به اوکراین سلاح صادر می‌کرده است. صادرات تسلیحات پاکستان در سال مالی ۲۲-۲۳ به ۴۱۵ میلیون دلار افزایش یافت، در حالی که این رقم در سال مالی ۲۱-۲۲، ۱۳ میلیون دلار بود.

این روزنامه می‌نویسد: «رشد ۳۰۰۰ درصدی و سود سرسام‌آور به قیمت گزافی - کاهش سریع ذخایر داخلی - به دست آمد.»

ونس معاون ریاست جمهوری آمریکا در جدیدترین مصاحبه خودش گفته جنگ اوکراین به این زودی ها پایان نخواهد پذیرفت.

این خودش بهترین مثال برای نسبی بودن زمان.
می پرسید چطور؟
پوتین می خواست سه روزه کیف رو تصرف کنه و الان از نظر طرفدارانش و ترامپ و اوربان و... خیلی خوب پیشرفت کرده و در نهایت پیروز خواهد شد.
این در حالی که این مدت برای ما بیش از سه سال گذشت و گویا برای پوتین هنوز سه روز هم نگذشته.

ترامپ هم می گفت ظرف بیست و چهار ساعت این جنگ رو پایان خواهد داد.
اون معتقد که اوکراین شانسی نداره و اصلا نباید وارد جنگ میشد ( حتی برای دفاع از خاکش).
این در حالی که اگه نگاهی به پیشرفت های روسیه در اوکراین بندازیم روسیه در سه مقطع پیشروی و عملکرد بهتری نشون داد.
چند ماه اول جنگ که بیشتر قلمرو فعلی رو تصرف کرد. دوره شش ماهه ای که نمایندگان جمهوری خواه کنگره در حمایت از ایده ترامپ جلوی تصویب بسته کمکی به اوکراین رو گرفته بود .
و بلاخره صد روزی که ترامپ به قدرت رسیده و کمک ها رو برای فشار به اوکراین قطع کرده.
باز هم می‌بیند که زمان برای ما بیش از صد روز گذشته اما برای ترامپ هنوز بیست و چهار ساعتش تمام نشده.

نکته عجیب و جالب ماجرا این که طرفداران حرف های ترامپ خودشون رو واقع بین می دونن و معتقدند که اوکراین باید بیخیال خاک و استقلالش بشه چون شانسی نداره.
ولی واقعیت میدانی ثابت کرده که وقتی آمریکا و اروپا از اوکراین حمایت درست و به موقع داشتن روس ها نتونستن پیشروی قابل توجهی بکنند حتی با تلفات خیلی سنگین نیروها و تجهیزات شون.
اگه دولت ترامپ به جای امتیاز دادن به روسیه و فشار به اوکراین مثل دولت قبلی به حمایت کافی از اوکراین ادامه می داد روس ها خودشون دیر یا زود به دنبال راهی برای پایان آبرومندانه جنگ بودن چون نه ارتش شون نه اقتصادشون توان ادامه دادن به این جنگ برای چند سال دیگه رو نداره.
هنوز زود اما با اخبار موجود به نظر می رسه که این نوع خاص از واقع بینی ترامپ داره مشمول تایوان هم میشه و ممکن برای راضی کردن چین به کوتاه آمدن در جنگ تعرفه و پذیرش مذاکره حمایت از تایوان رو هم رها کنه یا کاهش بده.

ایگل

شهرک‌نشینان اسرائیلی در تلافی حملات ادعایی فلسطینیان که منجر به آتش‌سوزی‌های جنگلی در اورشلیم، اسرائیل شد، زمین‌های کشاورزی متعلق به فلسطینیان در کرانه باختری/یهودا و سامریه را آتش زدند.

از اونجایی که هیچ نهاد و شرکتی محموله‌ی در بندر رو بر عهده نگرفته

بنده محمدحسن غلامی عرض می‌کنم که چند تُن برای مصرف شخصی خریداری کرده بودم

و در میدان ۷۲ تَن دنبال تریلی می‌گشتم تا اون رو به قم منتقل کنم که اون اتفاق افتاد

ملت شریف ایران من را حلال کنید !

شاید چون متحدین راهبردی اسرائیل در ایران موفق نشدند اینبار از دیوار سفارت بالا روند

دیگر نفوذیان اقدام به خرابکاری کرده‌اند

سناریو های تکراری مثل میکونوس مثل یک ترکیب همیشه برنده است که کسی به آن دست نمی‌زند و هر بار با صورتی دیگر تکرار می‌کند

با عنایت خداوند

شنبه شب پس از چند ماه روزه سکوت را شکسته

و ویدیو جدید در یوتیوب منتشر خواهم کرد

عامل خارجی نظیر ترکیه و آمریکا، علی‌الخصوص ترکیه با دخالت‌های خود نه تنها کمکی به روند دموکراسی‌سازی و بازگشت آرامش به سوریه نمی‌کند. بلکه می‌تواند سبب فعال شدن اهرم کُردها در داخل سوریه، و تقابل ایران، روسیه و ترکیه و تا حدودی آمریکا در خاک سوریه و رقابت این ۴ قدرت منطقه‌ای و خارجی تبدیل گردد.

در نتیجه کلی دموکراسی سازی در کشورهایی با ویژگی‌های یمن، افغانستان، عراق ، لیبی ، سوریه و…… فعلا در حد سراب می‌باشد و در ابتدائیات باید دولت سازی و جامعه مدنی متحد در این کشورها صورت بگیرد.


سید محمد شفیعی
دانشجوی مقطع‌کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل دانشگاه گیلان

۳. کنار رفتن ساختار سنتی قبیله‌گرایی، قوم‌گرایی (نژادگرایی) و تفرقه مذهبی

۴. دل نبستن به عامل خارجی برای ایجاد دموکراسی‌.


حال ارتباط و کاربست موارد یاد شده با سقوط دولت در سوریه:

1.عدم وجود دولت در سوریه:
در اینجا منظور از دولت، سیستمی است که بر کل محدوده مرزی احاطه و کنترل کامل داشته، بوروکراسی وجود داشته و ارتشی مدون و منظم و..... داشته باشد.
در سوریه عملا چنین چیزی وجود نداشته و سوریه تقریبا به ۳ قسمت تبدیل گشته بود. قسمتی در اختیار کُردها، یک‌قسمت در اختیار مخالفین بشار اسد و قسمتی نیز تحت‌کنترل بشار اسد. عملا در سوریه دولتی یکپارچه که تمام مناطق را در اختیار خود داشته باشد وجود نداشته و ندارد. ارتش نیز نه بر پایه شایسته سالاری که بر پایه رفاقتی ما بین خاندان اسد و مخلوف تقسیم و اداره میشد و به همین دلیل می‌بینیم که نه در یک دهه‏پیش و نه در روزهای اخیر مقاومت چندانی از خود نشان نمی‌دهد.

2. بحران جامعه مدنی:
جامعه سوریه متشکل از علوی‌ها، سنی‌ها، کُردها، مسیحیان مارونی و سایر اقوام است که اکثریت آن‌را اهل سنت تشکیل می‌دهند و در سوریه می‌توان اشاره داشت که اقلیتی علوی تحت رهبری خاندان اسد بر اکثریت‏غلبه پیدا کرده‌اند و آن اقلیت اجازه رشد به اکثریت را نمی‌دهد و آن‌ها را از رسیدن مناصب حکومتی، نظامی و.... باز داشته‌اند. در کنار اینها کُردها و اقلیت مسیحیان و سایر اقوام و مذاهب نیز هستند که مشکلات را تشدید می‌کند. به دلیل همین اختلافات، شاهد آن هستیم که جامعه مدنی یک‌دستی در سوریه وجود ندارد. این چالش های اجتماعی را تشدید کرده و رسما نوعی سرخوردگی را در بین سایرین به وجود می‌آورد.

3. بحران مشروعیت خاندان اسد و عدم نقش سازنده ایران و روسیه:
بشار اسد با توجه به مطالب یاد شده با بحران مشروعیت و مقبولیت شدیدی در سوریه مواجه بوده که ثمره آن در جنگ داخلی ‏سوریه کشته شدن ۵۰۰هزار نفر و آوارگی ۵میلیون نفر بود. هر چند اسد با کمک ایران و روسیه بر مسند قدرت باقی ماند،اما کنترل یک‌سوم قلمروی خود را در اختیار کُردها،باقی‌مانده‌های داعش و مخالفان خود در ادلب می‌دید اما این حضور ایران و روسیه نیز نتوانست دموکراسی مقبولی در سوریه ایجاد کند و به نظر می‌رسد بحران مشروعیت برای بشار اسد تشدید یافته و آن را می‌توان در عدم مقاومت مردم و ارتش در مقابل تحریرالشام جستجو کرد.
اگر ایران و روسیه بر روی ساخت مشروعیت برای اسد تمرکز می‌کردند، شاید امروز نتایج چیز دیگری بود
با توجه به مشکلات فوق حتی اگر ارتش غرق در بحران سوریه می‌توانست، تحریرالشام را به عقب براند با توجه به مشکلات موجود و ریشه دوانده نمی‌توان انتظار می‌داشت که وضعیت سوریه با دوام باشد و باز هم چالشی چون چالش چند ماه قبل در این کشور ایجاد نمی‌گشت.به حداقل‌ترین حالت ممکن رسیدن مشروعیت بشار اسد در سوریه، به طوری که اگر در سال ۲۰۱۱ عده‌ای از مردم در کنار بشار اسد بودند، در این دوره همان عده نیز نبودند.عدم تغییر رویکرد بشار اسد در دوره پسا جنگ و ادامه رویه قبلی و تکیه بر آمار انتخابات فرمایشی ۲۰۲۱ که با ۹۵درصد آراپیروزی وی را نشان می‌داد گواه این موضوع است. تغییر رویکرد بشار اسد نسبت به ایران که در رویکرد طی یکسال اخیر شدت گرفته‌ بود. مواضع سوریه نسبت به جزایر ۳گانه ایران، ایجاد اخلال در کار نیروهای مستشار ایرانی در سوریه، عدم موضع گیری درست در قبال جنگ یکساله در غزه، نزدیکی به امارات و عربستان برای بالانس‌کردن روابط خود با ایران برای بازسازی سوریه با سرمایه‌گذاری امارات و عربستان، روسیه‌گرایی اسد به طوری که از یک بازه زمانی به بعد در سوریه، روسیه بازیگر اصلی شناخته می‌شد. همه این موارد در تصمیم ایران، مبنی بر عدم حمایت از اسد تاثیرگذار بوده‌اند.

دولت جدید تحت ریاست محمد الجولانی نیز عیناً با همین موارد روبرو می‌باشد. تحریرالشام فقط بخشی از سوریه را در اختیار دارد و بخش‌های دیگر بین کُردها، حامیان اسد و سایر گروه‌های مسلح تقسیم شده‌اند. دولت جدید سوریه اگر بنا بر بقای خود دارد، نیازمند اجماع نخبگان می‌باشد. در صورتی که نتواند اجماع نخبگان را ایجاد کنند و بخواهند روال گذشته را در پیش بگیرند، سوریه بار دیگر درگیر جنگ داخلی با ابعاد گسترده‌تر نسبت به آنچه که در ۲۰۱۱ و ۲۰۲۴ رخ داد می‌شود و اینبار تجزیه سوریه به ۴ قسمت قطعی خواهد بود.
دست گذاشتن بر روی انگاره‌های قومی و تلاش برای سرکوب اقلیت علوی و سایر اقلیت‌های مخالف دولت فعلی سوریه و تقسیم مناصب حکومتی بین گروه موافق و نزدیکان، همچنان مشکلات قدیمی را در این کشور تشدید می‌کند.