پویا بختیاری، بیست و هشت سال داشت و یکی از کشته‌شدگان اعتراضات آبان ۱۳۹۸ ایران بود. او مهندس برق بود و یک کارگاه کوچک متعلق به خانواده را مدیریت می‌کرد.

پویا بختیاری شارل آزناوور دوست داشت. گیاهخوار بود. مرجان فرساد گوش می‌داد، کوه می‌رفت، می‌خواست سال ۹۸ خطاطی یاد بگیرد تا شاگرد خوبی برای استاد خوشنویسش بشود.

مادرش ناهید شیرپیشه در مورد کشته‌شدن او اینطور گفته:
«در حال شعار دادن بودم که ناگهان دیدم سیل جمعیت مردم دارند به سمت پایین بلوار، جایی که من ایستاده بودم می‌آیند و فریاد می‌زنند می‌کُشم، می‌کُشم، آن که برادرم کشت. جسد پویا را روی دست گرفته بودند. صورت خونی پویا در حالی که بدنش روی دست مردم حمل می‌شود، آخرین تصویری است که من از او در ذهن دارم.»

منوچهر بختیاری، پدر پویا «به جرم دادخواهی» پرونده فرزندش «پویا بختیاری» به سه سال و نیم حبس و زندان محکوم شده است.

به یاد آوردن بخشی از مبارزه‌ی ماست.

به اشتراک بگذارید.

#بنیاد_مردم