بنیاد مردم

زهرا (زیبا) کاظمی (۱۹۴۸ (میلادی) – ۱۱ ژوئیه ۲۰۰۳) خبرنگار کانادایی - ایرانی تبار بود که در مسافرتی به قصد تهیه گزارش در ایران، هنگام ناآرامی‌ها و اعتراضات دانشجویی، به جرم عکس‌برداری حین تجمع برخی از خانواده‌های زندانیان در مقابل زندان اوین، بازداشت و در زندان کشته شد.

گرچه سعید مرتضوی بر تصادفی بودن مرگ وی بر اثر ضربه و خون‌ریزی مغزی ناشی از «برخورد جسم سخت به سر یا برخورد سر به جسم سخت» پافشاری نمود شهرام اعظم، پزشک سابق و کارمند وزارت دفاع ایران که در سال ۲۰۰۴ ایران را ترک و از کانادا درخواست پناهندگی نمود، پس از معاینه بدن زهرا کاظمی، اعلام نمود که علایم ضرب و شتم شدید، شکنجه و تجاوز جنسی شامل: شکستگی جمجمه و بینی، له‌شدگی انگشتان پا، شکستگی انگشتهای میانی و کوچک دست راست و انگشت میانی دست چپ، کنده شدن ناخن‌های انگشتهای شست و اشاره دست، صدمات در ناحیه ریه و دنده، کبودی شدید ناحیه شکم، اندام تناسلی و پاها که حاکی از تجاوزات وحشیانه جنسی و شلاق خوردن در زمان‌های مکرر می‌باشد، نشان می‌دهد که او هنگام تحمل حبس به قتل رسیده است.

سید محمد حسینی (۲ اسفند ۱۳۶۱ – ۱۷ دی ۱۴۰۱) یکی از بازداشت‌شدگان در خیزش ۱۴۰۱ ایران و متهم ردیف دوم شرکت در جریان مراسم چهلم حدیث نجفی و پارسا رضادوست در کرج بود که به اعدام محکوم شد. نظام جمهوری اسلامی او را در ۱۷ دی به همراه، محمدمهدی کرمی، یکی دیگر از متهمان پرونده اعدام کرد.

به گفته‌ی وکیل محمد حکم اعدام او بر اساس اعتراف تحت شکنجه صورت گرفته؛‌ شکنجه‌ای که شامل «ضرب و شتم با چشم و دست و پای بسته تا لگد به سر و بیهوشی، از میله آهنی به کف پا و شوکر در قسمت‌های مختلف بدن» است.

به اشتراک بگذارید.

محسن محمدپور منیعات، (زاده ۱۳۸۱، خرمشهر - درگذشت ۲۹ آبان ۱۳۹۸) خانواده‌ای فقیر داشت. محسن دانش‌آموز بود و در کنار آن به کار بنایی و کارهای ساختمانی می‌پرداخت و از این طریق به خانواده‌اش کمک می‌کرد و نان‌آور آن‌ها بود.

محسن محمدپور روز ۲۵ آبان ۱۳۹۸ در درگیری‌های فلکه دروازه خرمشهر واقع در خیابان حافظ، مورد ضرب و شتم نیروهای امنیتی قرار گرفت و بر اثر ضرباتی که با باتون و شوکر بر سرش وارد آمد به حالت کما رفت و پس از ۴ روز در بیمارستان درگذشت.

هنگامی که پدر و مادر محسن محمدپور برای تحویل‌گیری جسد فرزندشان مراجعه کردند متوجه شدند که برخی از اعضای داخلی جسد وی از پیکرش خارج شده است.

به اشتراک بگذارید.

صفحه‌ی #بنیاد_مردم را در اینستاگرام دنبال کنید:
@mardom.foundation

مهم - ورق بزنید و حداقل یک صفحه از این هفته‌نامه را به انتخاب خودتان به اشتراک بگذارید.

بیست و نهمین شماره‌ی هفته‌‌نامه‌ی #بنیاد_مردم تقدیم به شما!

تلاشمان این است که به صورت هفتگی گوشه‌ای از شواهد سرکوب و مقاومت در ایران را مرور کنیم و به هم یادآوری کنیم که «هیچ چیزی عادی نیست!» چرا که خو نکردن به درد قدم اول در راه شکل گرفتن هر نوعی از اعتراض و مقاومت و تغییر است.

🔴لطفا به اشتراک بگذارید.

صفحه‌ی #بنیاد_مردم در اینستاگرام را دنبال کنید:
‏@mardom.foundation

حکم دادگاه انقلاب، #مجاهد_کورکور برای دومین بار به اعدام محکوم شد. او پیشتر توسط دادگاه انقلاب اهواز به اعدام محکوم شده بود که این حکم در دیوان عالی کشور نقض و پرونده وی برای رسیدگی مجدد به شعبه هم‌عرض ارجاع داده شده بود.

عباس کورکوری معروف به مجاهد کورکور یکی از بازداشت‌شدگان خیزش ۱۴۰۱ ایران در ایذه است. قوه قضائیه جمهوری اسلامی پیش‌تر مدعی شده بود که در جریان پرونده تیراندازی ۲۵ آبان به معترضان در شهر ایذه، مجاهد کورکور متهم اصلی به‌شمار می‌رود. در این تیراندازی هفت شهروند از جمله کیان پیرفلک جان خود را از دست دادند.

نسبت دادن اتهام قتل کیان پیرفلک به مجاهد کورکور در حالی است که زینب مولایی، مادر کیان پیرفلک در مراسم خاکسپاری پسرش گفته بود مأموران امنیتی بودند که خودروی آن‌ها را هنگام عبور از خیابان به رگبار بستند که منجر به مرگ کیان و وارد آمدن جراحات شدید به پدر او شد.

جان یک انسان بی‌گناه دیگر در خطر است. تا وقت هست صدایش باشیم.

به اشتراک بگذارید.

#نه_به_جمهوری_اسلامی #نه_به_اعدام #زن_زندگی_آزادی #کیان_پیرفلک

چند دقیقه پس از بلند شدن هواپیما در ساعت ۶:۱۸ صبح ۱۸ دی ماه ۱۳۹۸، گرگ و میش اول صبح بود که زمین و آسمان را به خون کشیدند. با چند موشک پرِ پروازشان را زدند. شهزاد در آغوش پدر بود در لحظه‌ی آخر. صندلی‌های 31E و31F. مادر اما در صندلی 30E. وای به حال مریمی که در آن لحظه به دنبال به آغوش کشیدن شهزادش بود. شهزاد اما دیگر از زمان جا ماند، دیگر برای او بوسه‌ای، لبخندی یا مسابقه‌ای با زمان نیست. چراغ خانه‌شان برای همیشه خاموش ماند.

خانواده سه نفره‌ی آنها را گوری سرد در بر گرفته است. آنها هنوز هم آغوشند تا ابد.

به یاد
- شاهرخ اقبالی بازفت
- مریم آقامیری
- شهزاد اقبالی بازفت

راستی، تا سالگرد سقوط هواپیمای اکراینی چیزی نمانده…

منبع: وبسایت انجمن خانواده‌های پرواز
@ps752justice

به اشتراک بگذارید.

#هواپیمای_اوکراینی #دادخواهی #نه_به_جمهوری_اسلامی

امروز سالگرد کشته شدن #شبنم_سهرابی است.

شبنم در جریان تظاهرات خیابانی روز عاشورا (۶ دی‌ماه ۱۳۸۸) توسط خودروی نیروی انتظامی زیر گرفته شد. بر اساس گزارش‌ها و اظهارات شاهدان عینی، خودروی نیروی انتظامی با سرعت به او برخورد کرده و پس از چندین بار عبور از روی بدنش، او را به طرز وحشیانه‌ای زیر چرخ‌های خود له کرده است.

پیکر شبنم ۲۰ روز بعد به خانواده‌اش تحویل داده شد. مراسم خاکسپاری‌اش تحت تدابیر امنیتی شدید در قطعه ۸۶ بهشت زهرا برگزار شد. مادر شبنم در واکنش به توضیح نیروی انتظامی درباره علت مرگ دخترش می‌گوید: «دخترم را با ماشین نیروی انتظامی زیر گرفته‌اند، اما در گزارش علت مرگش نوشته‌اند برخورد با جسم سخت. می‌خواهم بدانم این جسم سخت نامی ندارد؟»

فراموش نکنیم که به یاد آوردن بخشی از این مبارزه است.

🔴 به اشتراک بگذارید.

مهم - ورق بزنید و حداقل یک صفحه از این هفته‌نامه را به انتخاب خودتان به اشتراک بگذارید.

بیست و هشتمین شماره‌ی هفته‌‌نامه‌ی #بنیاد_مردم تقدیم به شما!

تلاشمان این است که به صورت هفتگی گوشه‌ای از شواهد سرکوب و مقاومت در ایران را مرور کنیم و به هم یادآوری کنیم که «هیچ چیزی عادی نیست!» چرا که خو نکردن به درد قدم اول در راه شکل گرفتن هر نوعی از اعتراض و مقاومت و تغییر است.

🔴لطفا به اشتراک بگذارید.

صفحه‌ی #بنیاد_مردم در اینستاگرام را دنبال کنید:
‏@mardom.foundation

یک روز در زندان‌های جمهوری اسلامی هم باز می‌شود؛ یک روز که دور نیست.

ستار بهشتی (۱ شهریور ۱۳۵۵ – ۱۳ آبان ۱۳۹۱) کارگر و وبلاگ‌نویس ایرانی بود که در ۹ آبان ۱۳۹۱ توسط پلیس فتا دستگیر شد. او به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی از طریق فعالیت در شبکه‌ی اجتماعی و فیس‌بوک» بازداشت و به مکانی نامشخص منتقل شده بود.

در مدت بازجویی به شدت از سوی پلیس فتا شکنجه شد و به دلیل خون‌ریزی ریه، کبد، کلیه و مخچه کشته شد و در آرامستان رباط کریم (محل زندگی‌اش) به خاک سپرده شد. بر اساس گزارش ثبت شده در روابط عمومی بهشت زهرای تهران، ستار در ۱۳ آبان فوت کرده است.

زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ زندان اوین که ستار یک شب را در آنجا سپری کرده بود، طی نامه سرگشاده‌ای شهادت دادند که آثار ضرب وشتم و شکنجه در بدن او کاملا مشهود بود: «وی در حضور افراد در بند ۳۵۰ اظهار داشته که در مقر پلیس امنیت از سقف آویزان شده و در همان حال مورد ضرب و شتم قرار گرفته است سپس پلیس دست و پاهای وی را به صندلی بسته و مجددا وی را مورد ضرب و شتم قرار داده است.

#ستار_بهشتی

🔴 به اشتراک بگذارید.

سیامک طوبایی، دانش‌آموز سال چهارم نظری دبیرستان خوارزمی، در ۱۴ شهریور ۱۳۶۰ هنگام بازگشت به خانه در تهران دستگیر و به زندان اوین منتقل شد، جایی که بدون اجازه ملاقات تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفت.

او در پاییز ۱۳۶۱ به زندان گوهردشت منتقل شد و به گفته هم‌سلولش، نزدیک به دو سال در سلول انفرادی نگهداری شد. ملاقات‌های او تا سال ۱۳۶۷ به‌صورت محدود هر سه هفته یک‌بار انجام می‌شد.

از تیر تا آبان ۱۳۶۷ و در جریان کشتار جمعی زندانیان سیاسی، او و دیگر زندانیان سیاسی از ملاقات محروم شدند و در بهمن همان سال به زندان اوین بازگردانده شد. در سال ۱۳۶۸، آقای طوبایی پس از سومین مرخصی کوتاه اقدام به فرار کرد اما دستگیر شد و بنا بر فرضیه‌های موجود بار دیگر تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفت؛ از آن زمان اطلاعی از سرنوشت او در دست نیست.

#سیامک_طوبایی #دهه_شصت #کشتار_۶۷

🔴 به اشتراک بگذارید.

در تاریخ بیست مهر ۱۳۸۶، زهرا بنی‌یعقوب هنگام صحبت با نامزدش در یکی از پارک‌های همدان به اتهام «ارتکاب جرم مشهود» توسط نیروهای بسیج دستگیر و به بازداشتگاه ستاد امر به معروف و نهی از منکر همدان منتقل شد. پس از ۴۸ ساعت، خانواده او که برای پیگیری وضعیتش به نیروی انتظامی همدان مراجعه کرده بودند، با خبر مرگ او مواجه شدند.

بر اساس گزارش‌های رسمی، اعلام شد که زهرا در شب بازداشت، با استفاده از پارچه پلاکارد تبلیغاتی در زندان خودکشی کرده است. اما خانواده وی و برخی رسانه‌ها، مرگ او را ناشی از ضرب و شتم در بازداشت دانسته و این حادثه را قتل عنوان کردند.

دستگاه قضایی همدان پرونده قتل او را مختومه اعلام کرده و برای متهمان قرار منع تعقیب صادر کرد. با اعتراض شاکیان، پرونده به دادگاه تجدیدنظر استان تهران ارجاع داده شد. با این حال، در نهایت همه متهمان این پرونده تبرئه شدند.

درباره‌ی زهرا بنی‌یعقوب: زهرا بنی‌یعقوب دانش‌آموخته دبیرستان فرزانگان تهران (وابسته به سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان) و دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران بود. او توانسته بود نفر ۲۳ کنکور سراسری شود.

#زهرا_بنی_یعقوب #نه_به_جمهوری_اسلامی