MuhammadAsghari dan repost
📌قدس خرمشهر دیگر می‌شود؟!
(محمد اصغری)
"قدس خرمشهر دیگر می‌شود" جمله‌ای سراسر بیم و امید؛ از یک سو تصور لحظه‌ی آزادی شهر قدس به مانند روز شورانگیز آزادی خرمشهر، امید را در دل زنده می‌کند؛ آزادی تکه‌ای اشغال‌شده از یک سرزمین به دست مردمان همان پهنه، تصویری انسانی از لحظه‌ی آزادی قدس؛ رویایی هرچند دور ولی ممکن.
در این میان اما سرنوشت روزهای بعد از آزادی خرمشهر، تردید و واهمه‌ای عمیق از فردای آزادی قدس را برمی‌انگیزاند. خرمشهر این روزها برای ما ایرانی‌ها بیش از آنکه یادآور لحظه خوش سوم خرداد ۶۱ باشد، نمادی از ۴ دهه ناکامی در بهبود اوضاع این شهر عزیز است. خرمشهر با گذشته این همه سال، هنوز بمانند زخمی التیام نیافته باقی‌ست. شهری که خیلی مانده تا آباد شود. و آزادی بدون آبادانی، اصلا طعم آزادی ندارد و گویی شبیه اسارتی دوباره است، این‌بار در بند فقر و فساد و تبعیض. خرمشهر تنها یک جغرافیای انتزاعی و نمادی از خون و مقاومت نیست. خرمشهر یک شهر است، جایی برای زندگی، با آدم‌هایی که شهر مال آن‌هاست.
استعاره و سرنوشت خرمشهر بار دیگر این نکته را به ما یادآور می‌شود که بیش و پیش از فتح سرزمینی، این اندیشه رهایی‌بخش است که می‌تواند آزادی را برای انسان‌‌ها به ارمغان آورد، چیزی که هنوز برای خرمشهرهای ما هم یک رویاست، چه رسد به فلسطینِ مظلوم. پایان اشغالگری اگر در نهایت به یک ایده حکمرانی مردم‌نهاد و حافظ عدالت و آزادی نرسد، چیزی بیش از فتح خاک نیست. و چه بسیار فاتحانی که در طول تاریخ گذارشان به قدس افتاده!
فلسطین مجالی برای اندیشیدن در باب آزادی‌ست؛ قدس و خرمشهر و خرمشهرها هنوز در انتظار تحقق رویای سعادت و آزادی هستند. و فلسطین نمادی از دست‌نیافتی بودن آزادی با ایده‌های امروزی‌ست. آزادی فلسطین تنها با دیگرگونی اساسی راه و رسم قدرت در منطقه و جهان محقق خواهد شد، فلسطین ابتدا و انتهای انقلاب بزرگ جهانی‌ست؛ و تجربه سرافرازانه‌ی ۷ دهه مقاومت و ایستادگی، نقطه‌ی امید ما برای رسیدن به رویایی‌ست که هنوز جز یک طعم شیرین، چیزی از آن نمی‌دانیم!
@MuhammadAsghari
(محمد اصغری)
"قدس خرمشهر دیگر می‌شود" جمله‌ای سراسر بیم و امید؛ از یک سو تصور لحظه‌ی آزادی شهر قدس به مانند روز شورانگیز آزادی خرمشهر، امید را در دل زنده می‌کند؛ آزادی تکه‌ای اشغال‌شده از یک سرزمین به دست مردمان همان پهنه، تصویری انسانی از لحظه‌ی آزادی قدس؛ رویایی هرچند دور ولی ممکن.
در این میان اما سرنوشت روزهای بعد از آزادی خرمشهر، تردید و واهمه‌ای عمیق از فردای آزادی قدس را برمی‌انگیزاند. خرمشهر این روزها برای ما ایرانی‌ها بیش از آنکه یادآور لحظه خوش سوم خرداد ۶۱ باشد، نمادی از ۴ دهه ناکامی در بهبود اوضاع این شهر عزیز است. خرمشهر با گذشته این همه سال، هنوز بمانند زخمی التیام نیافته باقی‌ست. شهری که خیلی مانده تا آباد شود. و آزادی بدون آبادانی، اصلا طعم آزادی ندارد و گویی شبیه اسارتی دوباره است، این‌بار در بند فقر و فساد و تبعیض. خرمشهر تنها یک جغرافیای انتزاعی و نمادی از خون و مقاومت نیست. خرمشهر یک شهر است، جایی برای زندگی، با آدم‌هایی که شهر مال آن‌هاست.
استعاره و سرنوشت خرمشهر بار دیگر این نکته را به ما یادآور می‌شود که بیش و پیش از فتح سرزمینی، این اندیشه رهایی‌بخش است که می‌تواند آزادی را برای انسان‌‌ها به ارمغان آورد، چیزی که هنوز برای خرمشهرهای ما هم یک رویاست، چه رسد به فلسطینِ مظلوم. پایان اشغالگری اگر در نهایت به یک ایده حکمرانی مردم‌نهاد و حافظ عدالت و آزادی نرسد، چیزی بیش از فتح خاک نیست. و چه بسیار فاتحانی که در طول تاریخ گذارشان به قدس افتاده!
فلسطین مجالی برای اندیشیدن در باب آزادی‌ست؛ قدس و خرمشهر و خرمشهرها هنوز در انتظار تحقق رویای سعادت و آزادی هستند. و فلسطین نمادی از دست‌نیافتی بودن آزادی با ایده‌های امروزی‌ست. آزادی فلسطین تنها با دیگرگونی اساسی راه و رسم قدرت در منطقه و جهان محقق خواهد شد، فلسطین ابتدا و انتهای انقلاب بزرگ جهانی‌ست؛ و تجربه سرافرازانه‌ی ۷ دهه مقاومت و ایستادگی، نقطه‌ی امید ما برای رسیدن به رویایی‌ست که هنوز جز یک طعم شیرین، چیزی از آن نمی‌دانیم!
@MuhammadAsghari