✅ به موجب نوشته ی اوستا، تعداد موبدان یزشن گر در عهد باستان هشت نفر بود. هنگام سرودن یسنا، آتش می افروختند، آب پاک و دست نخورده حاضر بود و نیز تعدادی برسم (۱) و مقداری هوم (۲) خشک، يک هاون كوچک براى زنگ زدن و كوبيدن هوم، دو عدد ماهرو برای قرار دادن بسته برسم بر روی آن ها. يک پياله ی سوراخ دار جهت صاف کردن فشرده ی هوم و دیگر مخلفات بر روی سنگ بزرگی قرار داشت.
نام موبدان یزشن گر در آیه های اوستا (۳) به شرح زیر برای ما به یادگار مانده است : زوتار - هاونان - آتره وخش - فره برتار - آبرت - آسنه تار - ریتو شکر - سروشاورز - و وظیفه ی هر يک از آن ها در فصل ۲۷ کتاب نیرنگ ستان به شرح زیر معین شده است :

-----------------------------------
۱ - برسم (Barsem) از شاخه‌های نازک درخت انار یا گز تهیه می‌شود.
این شاخه‌ها که توسط موبد ضمن سرودن اوستا از درخت چیده می‌شوند، به تعداد معین برای هر اوستا به هم بسته می‌شوند.
اخیراً برسم‌هایی از فلز درست شده و به جای برسم نباتی به کار می‌رود.
برخی از پژوهش گران باورمندند که موبدان یزشن گر در این مراسم با کمک برسم و زنگ زدن و دیگر تشریفات توأم با سرودن آیات اوستا موفق می شوند که يک قوه ی مغناطيس نباتی یا حیوانی بسیار خفیفی تولید نمایند که بر روی فشرده ی هوم و آب و سایر چیزهایی که در یزشن گاه وجود دارد اثر می گذارد و آن ها را متبرک نموده نیروی شفا بخش به آن ها می دهد.
۲ - هوم Hum گیاهی است که در کوه های ایران و افغانستان به شكل بوته می روید. این بوته شاخه های نازک و کوتاهی دارد که بندهایش خیلی بهم نزديک است و رنگ زرد مایل به طلایی دارد.
هوم در اوستا Haoma نامیده شد. و به زبان علمی به نام Ephedra Vulgaris مشهور است و از تجزیه ی فشرده ی آن دارویی یافته اند که افدرین Ephedrin نام دارد و در آسم و تنگی نفس و بیماری های قلبی مفید است.
این گیاه در حال حاضر هم در افغانستان و بلوچستان به نام هوم مشهور است و فشرده ی آن در بسیاری از بیماری ها مصرف می شود.
برای شرح بیشتر رجوع شود به Anthropological Papers- By J.Modi
P225/243
۳ - گاه ازیرن در خرده اوستا - ویسپرد - کرده ی ۳ بند ۱ وندیداد کرده ی ۵ بندهای ۵۷ و ۵۸
۲۶۶
@khashatra