✅ ۱ بهمن ماه خورشیدی زادروز حکیم ابوالقاسم فردوسی سترگ
(زاده ی ۱ بهمن ۳۱۹ خورشیدی توس – درگذشته ی سال ۳۹۹ خورشیدی توس) حماسه‌سرای بزرگ، سراینده ی شاهنامه.
او در روستای پاژ، از توابع طبران توس در خراسان دیده به جهان گشود.
پدرش دهقان بود و ثروت و موقعیت قابل توجهی داشت.
وی از کودکی به کسب علم و دانش پرداخت و به خواندن داستان علاقه‌مند بود.
همان گونه که در زندگی‌نامه ی فردوسی آمده است، آغاز زندگی وی هم زمان با جنبش نوزایش در میان ایرانیان بود که از سده ی سوم هجری آغاز شده و دنباله و اوج آن به سده ی چهارم رسید.
فردوسی از همان روزگار کودکی، بیننده ی کوشش‌های مردم پیرامونش برای پاسداری ارزش‌های دیرینه بود و خود نیز در چنان زمانه و زمینه‌ای پا به پای بالندگی جسمی به فرهیختگی رسید و رهرو سخت‌گام همان راه شد.
کودکی و جوانی فردوسی در زمان سامانیان سپری شد.
شاهان سامانی از دوست داران ادب پارسی بودند.
آغاز سرودن شاهنامه را بر پایه ی شاهنامه ی ابومنصوری از زمان سی‌سالگی فردوسی می‌دانند،
اما با مطالعه ی زندگی‌نامه ی فردوسی، می‌توان چنین برداشت کرد که وی در جوانی نیز به سرایندگی می‌پرداخته و چه بسا سرودن داستان‌های شاهنامه را در همان زمان و بر پایه ی داستان‌های کهنی که در داستان‌های گفتاری مردم جای داشته‌اند، آغاز کرده است.
از میان داستان‌های شاهنامه که گمان می‌رود در زمان جوانی وی گفته شده باشد، می‌توان داستان‌های بیژن و منیژه، رستم و اسفندیار، رستم و سهراب، داستان اکوان دیو و داستان سیاوش را نام برد.
شاهنامه پرآوازه‌ترین سروده ی فردوسی و یکی از بزرگ‌ترین نوشته های ادبیات کهن پارسی است.
شاهنامه منظومه ی مفصلی است که از حدود ۶۰ هزار بیت تشکیل شده و دارای ۳ دوره ی اساتیری، پهلوانی و تاریخی است.
۲
@khashatra
✅ ۱ بهمن ماه خورشیدی زادروز حکیم ابوالقاسم فردوسی سترگ
(زاده ی ۱ بهمن ۳۱۹ خورشیدی توس – درگذشته ی سال ۳۹۹ خورشیدی توس) حماسه‌سرای بزرگ، سراینده ی شاهنامه.
او در روستای پاژ، از توابع طبران توس در خراسان دیده به جهان گشود.
پدرش دهقان بود و ثروت و موقعیت قابل توجهی داشت.
وی از کودکی به کسب علم و دانش پرداخت و به خواندن داستان علاقه‌مند بود.
همان گونه که در زندگی‌نامه ی فردوسی آمده است، آغاز زندگی وی هم زمان با جنبش نوزایش در میان ایرانیان بود که از سده ی سوم هجری آغاز شده و دنباله و اوج آن به سده ی چهارم رسید.
فردوسی از همان روزگار کودکی، بیننده ی کوشش‌های مردم پیرامونش برای پاسداری ارزش‌های دیرینه بود و خود نیز در چنان زمانه و زمینه‌ای پا به پای بالندگی جسمی به فرهیختگی رسید و رهرو سخت‌گام همان راه شد.
کودکی و جوانی فردوسی در زمان سامانیان سپری شد.
شاهان سامانی از دوست داران ادب پارسی بودند.
آغاز سرودن شاهنامه را بر پایه ی شاهنامه ی ابومنصوری از زمان سی‌سالگی فردوسی می‌دانند،
اما با مطالعه ی زندگی‌نامه ی فردوسی، می‌توان چنین برداشت کرد که وی در جوانی نیز به سرایندگی می‌پرداخته و چه بسا سرودن داستان‌های شاهنامه را در همان زمان و بر پایه ی داستان‌های کهنی که در داستان‌های گفتاری مردم جای داشته‌اند، آغاز کرده است.
از میان داستان‌های شاهنامه که گمان می‌رود در زمان جوانی وی گفته شده باشد، می‌توان داستان‌های بیژن و منیژه، رستم و اسفندیار، رستم و سهراب، داستان اکوان دیو و داستان سیاوش را نام برد.
شاهنامه پرآوازه‌ترین سروده ی فردوسی و یکی از بزرگ‌ترین نوشته های ادبیات کهن پارسی است.
شاهنامه منظومه ی مفصلی است که از حدود ۶۰ هزار بیت تشکیل شده و دارای ۳ دوره ی اساتیری، پهلوانی و تاریخی است.
۲
@khashatra