هر چقدر امروز در کوچک‌ترین ناامیدی‌ها و شکست‌های کودک و نوجوانمان بیشتر ابراز نگرانی و احساس ناتوانی ایجاد کنیم، کودکمان در آینده در روبرو شدن با شکست‌ها و مدیریت بحران آن، ناتوان‌تر خواهد بود. اگر به کودکان و نوجوانان اجازه دهیم که با شکست‌ها و ناامیدی‌های کوچک مواجه شوند و به آنها فرصت یادگیری از این تجربیات را بدهیم، مهارت‌های آنها در مدیریت بحران و شکست در آینده تقویت می‌شود. حمایت بیش از حد می‌تواند به کاهش استقلال و تاب‌آوری آن‌ها منجر شود.

تاب‌آوری با تمرین و زمان می‌تواند تقویت شود. برای افزایش تاب‌آوری کودک و نوجوان، می‌توانید از این روش‌ها استفاده کنید:

تعیین اهداف واقع‌بینانه: اهداف کوچک و قابل دستیابی می‌توانند احساس موفقیت و کنترل را افزایش دهند.

توسعه مهارت‌های حل مسئله: آموزش این که چگونه مشکلات را به اجزا کوچک‌تر تقسیم کنند و به آنها به صورت منطقی و در بازه‌های زمانی متفاوت رسیدگی کنند.

تقویت خودآگاهی: شناخت نقاط قوت و ضعف خود، که می‌تواند به بهبود خودکارآمدی کمک کند.

پذیرش تغییر و انعطاف‌پذیری: یادگیری اینکه تغییرات بخشی از زندگی هستند و انعطاف‌پذیری در برابر آن‌ها می‌تواند منجر به رشد شود.

مراقبت از خود: توجه به سلامت جسمی و روانی از طریق تغذیه مناسب، ورزش، خواب کافی و استراحت.

یادگیری از تجربیات گذشته: بررسی موقعیت‌های قبلی و شناسایی روش‌هایی که در گذشته همراه با نتیجه بوده‌اند.