بادِ بُروت [borut]
واژه فارسی و به معنای "سبیل" است و اصطلاحِ بادِ بُروت، کنایه از "نخوت و تکبر" است:
چند دعوی و دَم و بادِ بُروت
ای تو را خانه چو بیت العنکبوت
(مولوی، مثنوی)
در تداول غالبا این ترکیب را با "واو عطف" و به صورت باد و بروت به کار میبرند.
@kalamat_k
واژه فارسی و به معنای "سبیل" است و اصطلاحِ بادِ بُروت، کنایه از "نخوت و تکبر" است:
چند دعوی و دَم و بادِ بُروت
ای تو را خانه چو بیت العنکبوت
(مولوی، مثنوی)
در تداول غالبا این ترکیب را با "واو عطف" و به صورت باد و بروت به کار میبرند.
@kalamat_k